Deze week heel veel moeite om niet te smssen, niet te mailen.
Veel moeite om het los te laten, van binnen.
Wil DIT niet meer.... wil niet oneerlijk behandelt worden, wil niet als een jojo behandeld worden.. wil gewoon liefde voelen.
Heb van iemand anders die liefde gekregen, maar kan toch mijn ex niet loslaten.
zoveel vragen.... woede, verdriet, boosheid, verdrietig....
Waarom kan hij niet gewoon van mijn houden? Waarom wil hij niet met mij praten over gevoelens of wat er verkeerd gegaan is?
Ik snap het gewoon niet, weet je......

Hoe kan ik het nu afsluiten, als ik niet weet wat ik verkeerd heb gedaan of waarom het mis gegaan is? weet de antwoorden wel, maar weet ook wat er WEL was, kan niet zomaar van de een op de andere dag weg zijn?
Hij heeft mij meegenomen naar het graf van zijn pa, dat is alles voor hem, doet m nog zoveel verdriet.
Hij heeft me meegenomen naar huizen, terwijl hij nooit over samenwonen sprak...

Ik heb geprobeerd hem uit de tent te lokken, begin deze week, omdat ik maandagmiddag van hem een mailtje kreeg als reactie op mijn smsje en mailtje in het weekend. Weer twijfel want IK was degene die eerst agressieve smsjes stuurde (?) en toen volgens hem de volgende dag weer gewone mailtjes. vond ie raar.
Hetgeen wat ik vroeg was dat ik graag een afspraak wilde maken om het eea afte handelen. wil mijn huissleutel terug. Heb daarbij ook gevraagd of hij onze liefde dat er was in zijn waarde wil houden, omdat dat echt was. Verder dat ik helemaal niets van hem hoor, terwijl hij ook vriendschap wilde.
Nou kreeg vrij snel een smsje terug met de mededeling "daar gaan we weer". Ik krijg mijn zin niet. en waar ik die praatjes vandaan haal, hij is het niet.
Heb hierop gereageerd met een smsje dat ik niet weet wat er aan de hand is met hem, maar dat ie verkeerd bezig is. Waarmee krijg ik volgens hem mijn zin niet? Ik zal nooit iets verkeerds over hem zeggen, hij hoeft zich niet aangevallen te worden. En dat ie vooral geen spelletjes met mij moet spelen.
Hup weer een smsje terug.....
En of hij fel reageert, ik berust alles op onwaarheden en dingen die nergens op slaan, dat hoeft hij toch niet te pikken?

NOU SORRY HOOR, MN KLOMP BRAK LETTERLIJK EN FIGUURLIJK !!!!

toch nog een keer gereageert (kon het niet laten) dat ik niet warm of koud werd dat hij fel reageert en dit echt een ja-nietes spelletje is. wil gewoon normaal tegen elkaar kunnen doen, en of ie uberhaupt nog iets van mij kon hebben....
geen reactie meer.

Volgende dag een mailtje gestuurd met verzoek inmiddels dat ik gerustgesteld ben als hij mijn sleutel heeft, logisch als vrouw zijnde toch? toen dus die reactie, kwam binnenkort wel / en of er nog spullen van hem bij mij lagen weet ie niet meer. kreeg zelfs nog groetjes (grrr)

Heb een smsje gestuurd (weer ja) en gevraagd of ie iemand anders had. Daarbij gevraagd of ie eerlijk wil zijn. Dat er veel ongeloof is bij mij. Wil liever gisteren dan vandaag horen dat het voor hem over is, dan kan ik ook verder. En of hij nog iets voelt voor mij.
zijn reactie?: Nee er is geen ander. Hoezo bij mij wel dan? komt aan het eind van de week de sleutel wel terugbrengen en vroeg ook nog hoe het met me was ivm mijn ziekte.......
Goh...

Ik blind, mis ik iets, zie ik iets over het hoofd? tuurlijk het is allemaal niet normaal en het is voor nu over, maar.....

telkens weer die maar... mijn vragen ontwijken, heel direct geweest.. ik moet het weten, wil weten dat ik alles geprobeerd heb.....

Sorry jongens voor mijn lange verhaal, maar wil eerlijk zijn en echt alles op schrijven zodat er geen misverstanden ontstaan.....