Online gebruikers
- JosephUnlal
ik dacht na die twee rotdagen is het voorlopig wel even genoeg geweest, maar nog niet dus, het lijkt wel of het alleen nog maar even erger wordt. Gisteravond op m'n handen gaan zitten en de deur uitgelopen omdat de aantrekkingskracht van de telefoon te sterk was. Ik heb t weerstaan, en ik hou me maar vast aan de gedachte dat het beter is zo, geen contact, nu al meer dan 2 weken. Gek hoe lang of kort twee weken in een mensenleven kunnen duren, al naar gelang wat je er in beleeft. Twee weken is niet lang als het om heftige dingen gaat en waarin dingen de tijd moeten hebben. Twee weken is wel lang als het gaat om je gevoelens niet te kunnen uiten naar degene die er (nog steeds) het meest toe doet en niet even gewoon kan vragen: hoe is het?
Ik bijt me door de dagen heen, ik leid m'n gewone leven en wil graag dat alles weer "normaal"wordt....
Ik kom er net achter dat hij
Ik kom er net achter dat hij nooit meer terug zal komen. Hoop blijft me slopen. Voel me op dit moment zwaar kut. Maar knap van je dat je geen contact met hem opneemt! Ik heb daar gelukkig geen problemen mee.
Maar wat je zegt over: je kan je gevoelens niet uiten naar degene die het meest toedoet, dat doet idd pijn! Het sloopt je.
Ik zei altijd, alles komt goed. Maar ik begin steeds meer af te vragen of ik nou mn hele leven blijf treuren, mn gevoelens naar hem zijn zo sterk, ik word er GEK van.
Sterkte meid!
jij ook
sterkte d'rmee, ooit zal je -en ik ook- er wel eens vanaf komen, van die gtevoelens. Ik voel me op dit moment net zo, dat mijn gevoel naar hem toe heel sterk is en ik kan er geen kant mee op, probeer er boven uit te stijgen door met vrienden er over te praten en dat scheelt wel een beetje. Ik kan wel loslaten, maar ben nog heeeeeeeeeel ver van accepteren af, dat heb ik wel in de gaten, ik vind t niet leuk dat ik het van mezelf moet zeggen, maar ik vind het vreselijk dat het zo is gelopen en iets in me kan zich er nog niet bij neerleggen en voel me nog steeds alsog we bij elkaar horen te zijn. Voorheen noemde ik dat "intuitie": ik kon er niet naast zitten. Maar nu doet dat er niet meer toe en die intuitie is dan toch wat anders.....
Hoe bedoel je dat je geen probleem hebt met contact opnemen, voel jij die neiging niet?
hai Teddy, heb't ook al weer
hai Teddy, heb't ook al weer een paar dagen belachelijk moeilijk. Wat je schrijft over intu?ɬØtie is ook iets wat mij bezighoudt. Ik kon eerder heel erg vertrouwen op m'n gevoel. En in een keer blijkt dat gevoel niet meer oprecht te zijn, maar slechts onderdeel van een fase. Voelde me eigenlijk heel gelukkig bij dat gevoel dat we bij elkaar horen en dat onze wegen elkaar uiteindelijk wel weer kruisen. Nu dat gevoel slechts schijnt te berusten op een verwerkingsfase, op het niet accepteren van de situatie kom ik mezelf heel erg tegen. Ik weet niet meer wat nou goed of slecht voor je is. Eigeniljk begrijp ik er gewoon helemaal niks meer van... Sterkte maar weer. Ik krijg toch de neiging om te zeggen, wat goed van je, dat je niet gebeld hebt ... is dat goed? Ja, misschien toch wel. Sorry, weet het echt even niet meer...
goed
Je beschrijft t percies goed, over intuitie en gevoel...... ik denk wel dat het goed is dat ik niet heb gebeld, maar ik kan t zelf ook niet uit volle overtuiging zeggen. De tijd zal t ook wel leren denk ik. Jij ook maar weer voorwaarts.....
Nee, dat komt omdat ik het
Nee, dat komt omdat ik het heel erg lastig vind om mn gevoelens te uiten. Ben bang dat hij zal lachen, alhoewel ik weet dat hij me nooit pijn wilt doen maar toch. Onzekerheid heet dat.
Ja, ik heb ook nog steeds het gevoel: we horen bij elkaar, zie je dat dan niet! Ben je blind ervoor ofzo!
Maarja, ik weet dat het uit is. Maar wil hem gwn heel graag terug!
aha
ik heb t net andersom, geen problemen met het uiten van m'n gevoelens, soms wel wat teveel denk ik. Het kan wel heel eng zijn, ik weet wat je bedoelt met die onzekerheid, want je kunt niet precies inschatten hoe iemand hier mee om zal gaan, als ze om je geven meestal wel met respect maar soms krijg je ook een reactie die je of niet wil horen of niet kunt gebruiken. Lastige beesten, die gevoelens...............
Ja, precies. Je weet niet
Ja, precies. Je weet niet hoe die ander erop zal reageren.
Maarja, ik moet gwn meer zelfvertrouwen krijgen! Daar werk ik nu aan;)
En ja, die deuk die mn ex heeft veroorzaakt is natuurlijk niet goed!
Maarja, vooral als hij er is laat ik zien hoe blij ik wel niet ben. Hij heeft ook denk ik in de gaten dat ik steeds losser word en groei in persoonlijkheid
zien
jullie zien elkaar nog wel regelmatig?
Heel herkenbaar
Heel herkenbaar allemaal...ook ik heb al 2 weken geen contact meer, en nog nooit hebben 2 weken zo lang geduurd. En het lijkt inderdaad met de dag erger te worden
Sterkte!
de dagen lijken ook
de dagen lijken ook langzamer te gaan weet wat je mee maakt. ik zit op 5 weken pfffff en af en toe wens ik wel eens dat het al 1 jaar verder was ofzo. maarja dat gaat helaas niet. sterkte he
NTM
La vie me fait rire me fait pleurer me fait m?ɬ™me pleurer de rire (het leven laat me lachen,het laat me huilen en laat mezelfs huilen van het lachen)
en toch is geen contact goed
en toch is geen contact goed voor je. Dat ervaar ik nu zelf. Heel de maand januarie bij mijn ouders gebivakkeerd en nu, sinds begin februari weer in mijn eigen huis EN dagelijks contact (nou ja conatct, als ik niks zeg, zegt zij niks en vice versa)met mij ex.
Ik vond dat het met eind vorige maand beter af ging (dus zonder contact) maar dat is mijn mening...
ben het met je eens 5 weken
ben het met je eens 5 weken geen contact ben me wel beter gaan voelen ben weer gaan lachen en op me werk gaat het ook weer beter. hoe zwaar het ook is om geen contact te zoeken ik hou het nog vol en hoop dat het zo blijft en zij is de gene die vrienden wou blijven dan mag zij het ook komen halen.
NTM
La vie me fait rire me fait pleurer me fait m?ɬ™me pleurer de rire (het leven laat me lachen,het laat me huilen en laat mezelfs huilen van het lachen)
Nouja, regelmatig is niet
Nouja, regelmatig is niet het woord. Als we met vrienden uitgaan of dvdavondje bij vrienden zien we elkaar ja;) Vorig weekend heb ik hem nog gezien, waren we met vrienden uit. Verder hoor ik soms wat dingen van hem door n vriendin van ons en ik denk dat hij nog zat verhalen over mij hoort
Ik wil hem niet meer
Ik wil hem niet meer willen.....ik wil hem niet meer nodig hoeven hebben......ik wil niet meer met hem willen praten......ik wil niet meer denken dat we voor elkaar bestemd zijn......
Maar ik kan mezelf hier niet van overtuigen...ik mis hem...het leven is nou eenmaal veel minder mooi, veilig, eenzaam en fijn zonder hem.....
Ik zou ook willen dat ik morgen opsta en we zijn een jaar verder....en ik vraag me af...zou ik hem dan "vergeten" zijn? Zou ik dan wel de liefde van mijn leven gevonden hebben?
De seconden tikken ondraaglijk langzaam voorbij.......kon ik mijn hart maar uit mijn lijf rukken.....het is toch niet te doen gewoon?
"Hart en verstand zijn buren, maar vrienden zullen ze nooit worden."
Precies zoals jij zegt. Ik
Precies zoals jij zegt. Ik wil wakker worden en dan is het een jaar later. Ben ik over hem heen. Dan denk ik niet meer aan hem, hoop ik dan!
Dan heb ik miss een ander, dan zie ik in dat ik hem niet terug wil.
Al die vragen, heel lastig om jezelf ervan te overtuigen dat het niet zo is. Want je mist hem en denkt nog steeds: we horen bij elkaar!
allemaal heel herkenbaar