Zit in bed, nog even lekker te luisteren naar de acoustische versie van Let her go van Passenger, en ik realiseer me ineens dat het zo lang geleden is dat ik zo laat nog op de bank zat, avonden na elkaar. Als ik nu thuiskom na mijn late dienst, pak ik nog een borrel en wat lekkers, dit is mijn leventje nu. Ik vermaak me eigenlijk prima alleen, ik kijk tv, zit wat op deze site te klooien en de uren vliegen voorbij, elke keer zet ik weer een stap voorwaarts. Toen ik nog bij mn ex was, was ik elke dag weer kapot, moe van alle twijfel, alle dingen die gebeurden, dus dit is weer iets positiefs wat ik hieruit kan halen!
Heel af en toe sluipt de gedachte even weer in mijn hoofd hoe mooi sommige dingen waren in onze relatie, maar helaas waren er ook veel dingen niet zo mooi, waardoor ik teveel ben gaan twijfelen, die twijfel heeft me gebroken, en ik moet nu omgaan met de gevolgen daarvan.
En ik weet, het heeft tijd nodig, maar het komt! Ik kan mezelf op sommige momenten nog steeds kwalijk nemen: waarom heb je niet meer kunnen doen, heb ik meer kunnen doen? Nee, ik heb alles gedaan wat mogelijk was....Ik ben niet iemand die zomaar op geeft. Ik kan ineens helder zien dat hij me enorm tekort heeft gedaan door niet naar me te luisteren, door me niet als mens te waarderen en te accepteren. Door misschien niet eens echt van me te houden, of misschien wel maar was er op zijn manier niet meer mogelijk.
Heel af en toe denk ik hieraan terug en lijken de tranen even te komen, gelukkig kan ik nu ook heel goed denken aan het feit dat ik niet gelukkig was, het feit dat ik twijfelde zei eigenlijk al genoeg.
De les die ik hieruit heb gehaald is dat ik nooit zo lang door heb moeten gaan, en dat ik vooral ook niet mijn grenzen moet verleggen en heel dicht bij mezelf moet blijven. Het doet allemaal best zeer, het was echt wel een goede jongen. Ik merk dat mijn boosheid langzamerhand verdwijnt, ik ga mijn boosheid omdraaien naar iets positiefs omdat die boosheid teveel energie van mij vraagt. En ik heb op dit moment veel meer energie dan ik ooit had toen ik met hem was. Er is weer ruimte om de slingers op te hangen in mijn leven, en daar ben ik mee bezig. Ik hoef tijdens vrije dagen niet meer te piekeren: wel of niet, maar kan nu echt genieten van mijn eigen vrijheid. Ik voel me enorm sterk en dat trekt me er doorheen!