Allereerst wil ik benadrukken dat ik niet meer dan respect kan opbrengen voor het feit dat je in deze 'Verliefd Op De Buuf'-situatie open kaart hebt gespeeld en je vriendin hiervan eerlijk op de hoogte hebt gebracht.

Hoewel ik het moedig vind dat je naar de buurvrouw-in-kwestie toe, hebt durven uitkomen voor deze verliefdheid, moet ik wel bekennen dat ik het persoonlijk dubieus en opmerkelijk vind dat je, ondanks een vaste relatie met huidige vriendin, kennelijk toch 'beschikbaar' genoeg was om in het buren-contact met je onderbuurvrouw, 'bepaalde signalen' te vertalen in een mogelijke interesse van haar kant en hier ook nog eens actief en welwillend op hebt gereageerd.

Los van je moed, ballen en eerlijkheid, vraag ik mij af wat het doel is (geweest) om je buurvrouw bij je liefdescrisis/zoektocht te betrekken. Ik kan volgen dat de verliefdheid (al dan niet beinvloed door verlies van spanning, passie en prikkeling in je huidige relatie) je is overkomen. Verliefd worden kan je overvallen; zelfs als je met iemand samen bent en/of woont.

Maar je had deze verliefdheid ook als een 'signaal' kunnen zien dat je in je relatie 'iets' wezenlijks miste en er kennelijk iets veranderen moest--zonder meteen deze verliefdheid aan te grijpen als groen licht om bij de buurvrouw te pijlen wat daar qua liefdespotentie mogelijk was.

Ik wil onderstrepen dat ik je handelen niet veroordeel. Ik kan je eerlijkheid, waarmee je naar beide partijen toe (vriendin & buuf) hebt gehandeld, niet veroordelen omdat je op dat punt toch zuiver overkomt. Het is meer dat ik me sterk afvraag wat je nu eigenlijk wérkelijk had willen bereiken of aangaan door deze bekentenis aan de onderbuuf? Als je zover gaat, dat je je buurvrouw hiervan op de hoogte brengt, roept dat bij mij meteen de vraag op wat de werkelijke, diepere intenties waren/zijn om haar hiervan deelgenoot te maken.

Ik kan me moeilijk voorstellen dat het alleen ging om Buuf te vertellen dat 'je verliefd op haar was', maar daar verder 'niets mee wilde'. Dat is teveel risico voor niets. Als je 'er niets mee had gewild', geloof ik dat je ook heel goed alleen, of eventueel met je vriendin, deze verliefdheid had kunnen ontleden en ervan had kunnen 'afkicken'. Daar speelt de buuf helemaal geen rol in. Tenminste, dat is: als je geen enkele intentie richting haar had gehad. Maar ergens jeukt bij mij het vermoeden dat je misschien stiekem had gehoopt dat er 'relationeel of romantisch iets had kunnen ontstaan tussen jullie'.

Wat was er gebeurd als Buuf wél positief op je bekentenis had gereageerd? Wat als zij jouw verliefdheid had beantwoord? Wat had jij dan gedaan? Zou je nog steeds met je vriendin aan het latten zijn?

Ik denk namelijk dat het er heel anders had uitgezien nu.

Het is zeer spijtig en een absolute tekortkoming van haar kant, dat zij je na die ene keer niet fatsoenlijk en eerlijk te woord heeft gestaan maar ervoor heeft gekozen om je compleet te negeren en te vermijden. Maar, soit, niet iedereen is in staat om ongemakkelijke en delicate situaties als deze verbaal en communicatief het hoofd te bieden. Zij koos ervoor om vooral net te doen alsof 'het er niet is' (en wellicht had zij gehoopt dat het er uiteindelijk ook 'niet meer zou zijn'...nou, daar ben je dan weer).

Het feit dat zij na jouw onthulling, alle contact uit te weg heeft proberen te gaan, zou jou ergens hebben moeten ingeven dat zij helemaal niet zit te wachten op een buurman die, ondanks zijn 'vaste relatie en (toendertijd) samenwoon'-status, loopt te kloppen op haar deur. Ik kan haar daarin geen ongelijk geven. En ik kan ook goed begrijpen dat het haar enorm belast en zeer ongemakkelijk maakt, wanneer je haar nu wederom ongevraagd uitleg geeft over de LAT-status van je relatie en ook over jouw nog steeds aanwezige verlangen naar haar die geheel en overduidelijk NIET wederzijds is. Gezien haar reactie en vermijdings-gedrag na je bekentenis in het verleden, denk ik dat je er van uit kan gaan dat zij niet geinteresseerd is.

En dat brengt me dus op je laatste blog. Ondanks je eerdere brief aan de buuf dat je haar 'in welke hoedanigheid dan ook niet meer zou benaderen', voel je kennelijk toch 'nog een keer' de brandende behoefte om haar wederom deelgenoot te maken van jouw leven en gevoelens ten opzichte van haar. Ik probeer te begrijpen wat je drijfveer is en waarom je, tegen je eigen voornemen in, haar opnieuw tot contact of reactie probeert te verleiden. Wat is het precies dat je 'van haar wilt'?

Waarom toch weer je voet tussen haar deur proberen te krijgen en je in de begeerte vastbijten? Waarom kan je het niet 'laten gaan'? Je schrijft aan haar: "Bij mijn vorige brief ging ik er al vanuit dat er geen reactie zou komen. Die verwachting heb ik ook nu niet." Als je de brief niet aan haar schrijft om een reactie van haar los te peuteren, wat is dan de reden om haar in de huidige gang van zaken en emoties in je leven te betrekken? Je bent momenteel aan het Latten ('Living Apart Together'), dus er is nog steeds sprake van een relatie. Waarom nog steeds met Buuf bezig, buurman Branchino?

Je laat haar in de brief weten dat het niet je bedoeling is dat ze zich ongemakkelijk voelt --om vervolgens in dezelfde brief ongevraagd uit de doeken te doen dat haar onbereikbaarheid ervoor zorgt dat 'die waakvlam met gevoelens in jou blijft branden' en dat de brief schrijven je zwaar valt als je aan de oneerlijkheid ten opzicht van je huidige vriendin denkt (over 'ongemakkelijk voelen' gesproken...). Even scherp door de bocht maar: wat moet de buurvrouw, overduidelijk niet geinteresseerd, met al deze ongevraagde info? En dan probeer je toch voor jezelf te pleiten door haar uit te leggen dat 'het schrijven voor jou werkt om bepaalde gevoelens, die anders verkeerd uit je mond zouden komen, helder en doordacht neer te zetten.'.

Tja, het werkt voor jou dan misschien...(maar behoorlijk ongemakkelijk voor zowel je LAT-meisje alsook de onderbuurvrouw die met jou in hetzelfde blok woont).

Misschien is het wijs om eerst eens goed bij jezelf te rade te gaan, voordat je deze brief bij buuf in de bus laat glijden. Wat WIL jij, wat wil je van je vriendin, wat wil je van de onderbuurvrouw? Ongeacht of je ook dit keer eerlijk hierover bent naar je vriendin toe, lijkt het mij dat deze sluimerende begeerte voor Buuf een veel dieper gewortelde issue in jezelf camoufleert. Is er constructief zodanig iets mis(sende) in je huidige relatie of je leven, dat je daarom terugvalt op (en wegvlucht in dagdromen over) de eenzijdige begeerte voor je onderbuurvrouw?

Een onderbuurvrouw die in het negeren van jou toch hele duidelijk taal spreekt...

Niet doen de brief, ik begrijp je waakvlammetje etc etc. Maar ten eerste is dit niet de manier, want je schrikt haar alleen maar heeel heeel hard weg!!! Je hebt het eigenlijk al verpest met de eerste brief!!!
Ten tweede is het vrij normaal dat als je een relatie hebt, het verliefdheids gevoel over gaat na houden van. Jij het vervolgens raar vindt en dan op de persoon die je aantrekkelijk vindt verliefd word. Alleen je weet dit, je kent je vriendin en houd niet voor niks van haar. Je buuf ken je toch nauwlijks?
Je moet je dingen op een rij zetten! ten eerste wil je verder met je vriendin of ex-vriendin? ik weet niet precies hoe jullie verhouding nog ligt!
En ten tweede wil je uberhaubt iets doen met de gevoelens voor je buuf?
Ik bedoel je hebt een vriendin en je zegt tegen je buuf dat je besloten hebt daar te blijven wonen voor haar (je buuf!!!) ze kent je niet dus ze zal waarschijnlijk denken dat je een eng type bent.
Ik snap dat je door je gevoelen rare dingen hebt gedaan, die doen we allemaal wel eens een keer. Maar accepteer als ze geen contact wil! En als je contact met haar wilt maken kan je misschien beter als je een keer tegen komt vragen of ze misschien 1 minuutje heeft om jou iets te laten uitleggen! Als ze nee zegt, accepteer dat dan. Als ze ja zegt, biedt je excuses aan voor de brief, dat je begrijpt dat ze hiervan misschien geschrokken is, dat dit niet je intenssie is geweest en dat je haar gewoon een hele leuke meid vindt. Vraag of ze het misschien leuk vind om ergens lokaal een kopje koffie te doen. Om een nieuwe start te maken en te laten zien dat je eigenlijk best leuk en aardig bent.
Maar ga nu niet meteen diep in op je gevoelens voor haar en over de situatie tussen jou en je vriendin of ex-vriendin.
Porbeer haar eerst te leren kennen DUDE!!!

Maargoed, wil je geen valse hoop in je schoenen schuiven want misschien wilt ze dit helemaal niet meer of had ze het zonder deze heisa ook niet gewild! Kleine kans.

Gr,