Online gebruikers
- Bertakijeops
Beste forumleden,
toen anderhalve maand geleden de relatie met mijn vriendin op de klippen liep na 3jr en 8 maanden heb ik alle contact verbroken. Ik heb haar verwijderd en geblokkeerd op facebook en tot vandaag niets meer gehoord van haar, hopende dat ze iets zou laten weten, wat niet gebeurde.
Door allerlei tegenslagen is onze relatie op de klippen gelopen en ik weet dat het mijn fout is. Ik was niet de aangenaamste persoon om mee te leven het laatste jaar en alles stak echt tegen dat jaar (zwaar gezondheidsprobleem, hobby's kwijt, mijn hoofd hierdoor laten hangen,...) Ik zat vast in een vicieuze cirkel. Ik voelde de breuk echt aankomen en besef nu maar al te goed dat het allemaal mijn eigen fout is. Toch wil ik terug naar die 3 fantastische eerste jaren waarbij we beiden zo gelukkig waren. Ik heb terug alles terug wat op een rijtje en heb haar daarom vandaag, na anderhalve maand, zelf een bericht gestuurd om haar succes te wensen met haar stage. Haar antwoord was: dankje wel ben blij da k nog eens iets van jou gehoord heb hoe is t met je? Al een job gevonden? x
hierna hebben een een half uur gepraat aan de telefoon over wat er gebeurd is de afgelopen anderhalve maand in ons leven en heb ik uitgelegd waarom ik alle contact verbroken had, iets wat ze volledig snapte. Ook zei ze dat ze wat moeite had omdat het vreemd aanvoelde om opeens terug single te zijn. We hebben beide ook niemand anders.
Ze had vooraf al laten weten dat ze altijd vrienden wilde blijven omdat we toch bijna 4 jaar samen geweest zijn en heel toffe momenten gehad hebben. Ook tijdens ons telefoongesprek nu zei ze dat ze gerust eens wilde afspreken als vrienden om iets tofs te gaan doen. Aangezien we ver wonen van elkaar mocht ik gerust op haar kot blijven slapen op aparte matras. Ik vraag mij af of dit slim is? diep vanbinnen heb ik nog heel veel gevoelens voor haar en wil ik doodgraag die zalige momenten van onze eerste 3 jaar terug. Maar ik twijfel of zij die gevoelens voor mij terug zal krijgen aangezien de laatste maanden echt niet goed gingen. Wat zouden jullie doen? Ik ben echt aan het twijfelen of ik er vol moet voor gaan met de kans om keihard gekwetst te worden, ofdat ik beter haar uit mijn hoofd probeer te zetten, iets wat aartsmoeilijk is.
groetjes,
jeroen90
Jeroen
Allereerste wat ik niet begrijp dat je meteen het contact hebt stop gezet?! Haar hebt verwijderd van facebook. Ik weet wel waarom, omdat het pijn deed dat je haar los moest laten en toch ga je automatisch kijken bij haar op haar facebook.
Na een lange relatie van 3 jaar kun je als je redelijk goed uit elkaar gaat vrienden blijven. Ik vind haar reactie wel erg lief dat ze vraagt hoe het met je gaat na een lange tijd niets meer van je te hebben vernomen. Ik maar dat is mijn mening, ik zou niet hebben gereageerd omdat je dat ook al veel eerder had kunnen doen. (Gelukkig zijn we allemaal anders)
Met haar afspreken? Tja... ik zou nog even wachten, omdat je gevoel voor haar nog te diep zit en een afwijzing zal je verschrikkelijk veel pijn doen en dan ben je weer terug bij af en dat wil je niet.
Wat is wijsheid, dat weet jij als geen ander, het gaat namelijk om jou!
Kiki
Kiki, Bedankt voor de
Kiki,
Bedankt voor de reactie,
Ik had inderdaad alle contact verbroken omdat ik er niet mee wilde geconfronteerd worden. Ik dacht dat ze perfect gelukkig ging zijn zonder mij en mij direct ging vergeten. Ik wilde eerst alles rustig laten bezinken en mijn verdriet verwerken zonder haar. Aangezien ik een heel emotionele jongen ben was dit het beste voor mij.
Nu heb ik echter gemerkt dat ze ook niet echt super gelukkig is. Ze zegt dat ze zich veel meer verveelt op kot zonder mij en gaat hierdoor speciaal veel gaan werken. Ze zei ook dat ze nog iedere dag aan me denkt en hierdoor begin ik te hopen dat het weer kan goed komen.
Jeroen
Weet je, spreek dan wat af en kijk wat er gebeurd.
Doe het wel heel voorzichtig. Misschien, let wel ''misschien'' komen jullie weer tot elkaar.
Ga er in ieder geval niet vanuit, anders is de klap vele malen erger
Kiki
nieuwe wending
Beste,
we hebben afgesproken op haar kot in leuven. Het was heel tof enzo en k hoopte natuurlijk dat het later terug goed kwam. zelf zei ze daar ook niet vlakaf 'neen' tegen, maar ze zei: je weet nooit wat de toekomst brengt en ik ben vergevingsgezind.
De volgende ochtend ging zij nr de les en ik ging lopen enzo in leuven zodat we smiddags nog wat tijd hadden. Ik besloot haar pc te doorzoeken omdat ik hoopte eindelijk iets te vinden ivm 'de waarheid' aangezien ik sommige zaken niet meer vertrouwde op het einde. Ik vond een dagboek en dit was heel confronterend. 2 jaar geleden werd ze verliefd op iemand van haar vakantiejob, ze heeft niks gedaan ermee maar wilde hem keihard. daarna zag ze die niet meer, uit het oog, maar niet uit het hart. er stond dat ze voor mij gekozen had omdat het onmogelijk was om met die andere iets te beginnen (player tot en met en hij zou haar gewoon gebruiken) Deze zomer opnieuw op haar werk, weer diezelfde gast en ze beginnen te smsn en spreken af. tussen ons ging het al langer niet goed en ze kust hem bij hem thuis. 2 weken later is het geplande 'het is uit' tussen ons en nog eens 2 weken later sekst ze met hem. Ze is smoorverliefd maar weet da ze keihard bedrogen zal worden en vervloekt zichzelf waarom ze op zo'n 'sukkel' verliefd wordt. (die jongen heeft trouwens ook een lief die hij contant bedriegt)
van dit alles wist ik niets en moet ik lezen in een geheim dagboek, al 2 jaar is ze verliefd op een ander maar ziet ze mij ook graag en koos ze voor mij (reden: het kon toch niets worden met die andere) 2 jaar geleden ging het uitstekend tussen ons, en dat zegt ze ook zelf, maar haar gevoelens kan je niet tegenhouden. we hebben er lang over gepraat woensdag en wat ik haar kwalijk neem is dat ze alles verzwegen heeft. Ook nu het gedaan is wou ze een vriendschapsband starten die later misschien weer tot meer leidde maar ze zou het mij nooit vertellen, terwijl ik hoopte dat alles goed kwam. ik was niet boos, eerder opgelucht omdat ik eindelijk alles wist. het dagboek stuurde ik naar mezelf door zodat ik het nog s kon lezen. ik vond het verschrikkelijk om 2 jaar belogen te zijn en dat ik zonder te zoeken op haar pc (wat natuurlijk fout is van mij maar ik wilde echt alles weten) het nooit zou weten en de toekomst een grote leugen zou zijn.
' s avond stortte ik in en stuurde sms nr haar: ik heb uw dagboek nogmaals gelezen en het is voorbij. Het is 1 grote leugen geweest tussen ons, je verdient me niet
Nu is ze helemaal kapot en stuurt/belt ze constant dingen als: de komende maanden van mijn leven zijn kapot, ik moet overgeven en tril helemaal van paniek, da ze het niemeer aankan, dat het zo'n kuteinde is als ze mij nu niet meer zou horen of zien op die manier, da de enige die ooit zo belangrijk is geweest in mijn leven mij nu voor altijd zal haten kan ik echt niet meer mee leven,... ik heb niets meer gereageerd en nu stuurt ze: "s logisch dat je me nie kunt vergeven, echt sorry voor alles :s k heb je altijd graag gezien en k zal stoppen me u lastig te vallen, hopelijk wordt je snel terug zo gelukkig als vroeger in t begin, k wens je t allerbeste, vaarwel x"
Wat moet ik hiermee doen, negeren of antwoorden en wat dan? ik wil haar einglk niet kwijt want vanbinnen zie ik haar nog heel graag, maar ik weet dat het voor de toekomst onmogelijk kan werken met iemand die mij zolang leugens voorhoudt en toegeeft snel verliefd te worden en daar niks kan aan doen. het is zo dubbel :s
Vervelen.
Nu heb ik echter gemerkt dat ze ook niet echt super gelukkig is. Ze zegt dat ze zich veel meer verveelt op kot zonder mij
Hmmmm, of dit nou iets is waar je blij van moet worden om te horen. Het zou in ieder geval veel kunnen zeggen over de positie die jij nog hebt.
Als een relatie al een tijd niet meer zo soepel meer loopt kan het verbreken ervan in het begin een gevoel van opluchting en ruimte geven. Maar na verloop van tijd kan er toch een gevoel van gemis ontstaan omdat de "gewoonte" dat er altijd iemand was ineens weggevallen is. Kwestie van onthechting. Waarmee het niet wil zeggen dat zij opnieuw open zou kunnen staan voor een partner-liefdesrelatie, maar wel uit het gemis van een bepaalde vertrouwdheid nog wel openstaat voor een vriendschapsrelatie.
Wat ga je er aan doen?
Door allerlei tegenslagen is onze relatie op de klippen gelopen en ik weet dat het mijn fout is. Ik was niet de aangenaamste persoon om mee te leven het laatste jaar en alles stak echt tegen dat jaar (zwaar gezondheidsprobleem, hobby's kwijt, mijn hoofd hierdoor laten hangen,...) Ik zat vast in een vicieuze cirkel. Ik voelde de breuk echt aankomen en besef nu maar al te goed dat het allemaal mijn eigen fout is.
Wat ga je er aan doen om bovenstaande valkuil te voorkomen?
beste morgenster, het was een
beste morgenster,
het was een samenloop van omstandigheden: mijn leven draaide rond sport en ik kreeg een hartprobleem en verscheidene testen gedaan waarna ik opeens niks meer mocht doen van sport. Ik kon niet meer lopen, fietsen, mountainbiken, iets waar ik toch minstens 6 dagen op 7 mee bezig was! Voor de unief heb ik nooit veel moeten doen en veel lessen kon ik skippen waardoor ik opeens totaal niet meer wist wat te doen. Hierdoor belande ik aan de rand van een depressie en was ik zeer angstig om opnieuw iets ernstigs aan mijn hart tegen te komen. Het was echt een kutperiode vol onzekerheid voor mij. en hierdoor ging het ook slechter en slechter met mijn vriendin, wat logisch is. Ik was die periode heel negatief ingesteld en had eigenlijk beter hulp gezocht achteraf gezien want ik was mezelf echt kapot aan het maken van angst en dat is natuurlijk helemaal niet aangenaam om mee samen te leven.
Nu is die miserie grotendeels opgelost. Er is iets ingepland bij mijn hart en ik mag terug alles doen van sport, ook wedstrijden, waardoor ik mijn grote hobby terug heb. Ook ben ik niet meer bang dat er iets gaat gebeuren, die klik is nu gemaakt. En na zo'n dingen mee gemaakt te hebben is het ook makkelijker om van de kleine dingen te genieten in het leven.
Het is cliché maar het is zo, je merkt pas wat je mist en nodig hebt als je het niet meer hebt.
fase 1: vriendin + hobby's = fantastisch leven voor ons beiden
fase 2: hobby's weg, ik laat mijn kop hangen en wordt randje depressief waardoor het slechter en slechter gaat met vriendin en uiteindelijk breuk.
fase 3: terug hobby's en problemen opgelost, maar het belangrijkste in mijn leven ben ik wel kwijt door deze situatie
nieuwe wending
Beste,
we hebben afgesproken op haar kot in leuven. Het was heel tof enzo en k hoopte natuurlijk dat het later terug goed kwam. zelf zei ze daar ook niet vlakaf 'neen' tegen, maar ze zei: je weet nooit wat de toekomst brengt en ik ben vergevingsgezind.
De volgende ochtend ging zij nr de les en ik ging lopen enzo in leuven zodat we smiddags nog wat tijd hadden. Ik besloot haar pc te doorzoeken omdat ik hoopte eindelijk iets te vinden ivm 'de waarheid' aangezien ik sommige zaken niet meer vertrouwde op het einde. Ik vond een dagboek en dit was heel confronterend. 2 jaar geleden werd ze verliefd op iemand van haar vakantiejob, ze heeft niks gedaan ermee maar wilde hem keihard. daarna zag ze die niet meer, uit het oog, maar niet uit het hart. er stond dat ze voor mij gekozen had omdat het onmogelijk was om met die andere iets te beginnen (player tot en met en hij zou haar gewoon gebruiken) Deze zomer opnieuw op haar werk, weer diezelfde gast en ze beginnen te smsn en spreken af. tussen ons ging het al langer niet goed en ze kust hem bij hem thuis. 2 weken later is het geplande 'het is uit' tussen ons en nog eens 2 weken later sekst ze met hem. Ze is smoorverliefd maar weet da ze keihard bedrogen zal worden en vervloekt zichzelf waarom ze op zo'n 'sukkel' verliefd wordt. (die jongen heeft trouwens ook een lief die hij contant bedriegt)
van dit alles wist ik niets en moet ik lezen in een geheim dagboek, al 2 jaar is ze verliefd op een ander maar ziet ze mij ook graag en koos ze voor mij (reden: het kon toch niets worden met die andere) 2 jaar geleden ging het uitstekend tussen ons, en dat zegt ze ook zelf, maar haar gevoelens kan je niet tegenhouden. we hebben er lang over gepraat woensdag en wat ik haar kwalijk neem is dat ze alles verzwegen heeft. Ook nu het gedaan is wou ze een vriendschapsband starten die later misschien weer tot meer leidde maar ze zou het mij nooit vertellen, terwijl ik hoopte dat alles goed kwam. ik was niet boos, eerder opgelucht omdat ik eindelijk alles wist. het dagboek stuurde ik naar mezelf door zodat ik het nog s kon lezen. ik vond het verschrikkelijk om 2 jaar belogen te zijn en dat ik zonder te zoeken op haar pc (wat natuurlijk fout is van mij maar ik wilde echt alles weten) het nooit zou weten en de toekomst een grote leugen zou zijn.
' s avond stortte ik in en stuurde sms nr haar: ik heb uw dagboek nogmaals gelezen en het is voorbij. Het is 1 grote leugen geweest tussen ons, je verdient me niet
Nu is ze helemaal kapot en stuurt/belt ze constant dingen als: de komende maanden van mijn leven zijn kapot, ik moet overgeven en tril helemaal van paniek, da ze het niemeer aankan, dat het zo'n kuteinde is als ze mij nu niet meer zou horen of zien op die manier, da de enige die ooit zo belangrijk is geweest in mijn leven mij nu voor altijd zal haten kan ik echt niet meer mee leven,... ik heb niets meer gereageerd en nu stuurt ze: "s logisch dat je me nie kunt vergeven, echt sorry voor alles :s k heb je altijd graag gezien en k zal stoppen me u lastig te vallen, hopelijk wordt je snel terug zo gelukkig als vroeger in t begin, k wens je t allerbeste, vaarwel x"
Wat moet ik hiermee doen, negeren of antwoorden en wat dan? ik wil haar einglk niet kwijt want vanbinnen zie ik haar nog heel graag, maar ik weet dat het voor de toekomst onmogelijk kan werken met iemand die mij zolang leugens voorhoudt en toegeeft snel verliefd te worden en daar niks kan aan doen. het is zo dubbel :s
@j23
Beste Jeroen,
het wordt tijd om dingen eens serieus aan te gaan pakken. Dat gedonder moet afgelopen zijn! Wat wil jij van haar? Wil je nog wat? Wil je niks meer? Wil je vriendje worden? Of wil je relatie met haar? Heb jij dat duidelijk voor jezelf? Weet jij wat je wilt?
Als je wat wilt, zul je daar met haar over moeten gaan praten. Eerlijk praten, eerlijk jou verwachtingen op tafel leggen, en duidelijk maken waar wat jou betreft grenzen liggen. Haar laten uitleggen wat er fout ging, waarom ze de dingen deed die ze deed, wat ze mistte bij jou, en of zij er nog toekomst in ziet. Haar laten uitpraten, niet zelf gaan invullen.
Wil je alleen maar vriendje zijn, dan kan je vanaf dat moment haar verder loslaten, en verder wel zien hoe het loopt. Wil JIJ eigenlijk wel relatie, en zij niet, dan wordt het daarna erg hoog tijd om haar te laten gaan. Zelf weg te gaan, en haar achter je laten. Dan heeft het geen zin, dan hebben jullie de zaak uitgepraat. Klaar en wegwezen.
Wil jij wel relatie, en zij ook, dan wordt het dan zaak wel duidelijk te krijgen welke verwachtingen jullie dan ten opzichte van elkaar hebben. En dan wordt het ook wel zaak een beetje(!) te praten of jullie van plan zijn (of het jullie lukt) om die verwachtingen ten opzichte van elkaar waar te maken. En als dat zo is, zo snel mogelijk het verleden vergeten en vergeven, en proberen of je het volgende stapje kunt zetten..... Maar duidelijk krijgen wat jullie van elkaar verwachten, en of jullie dat willen proberen waar te maken.
Maar de eerste, meest belangrijke vraag is: Weet jij wat je van haar wilt? Probeer die vraag eerlijk te beantwoorden voor jezelf.
Pas op, he.... Eigenlijk moet je een heeeel rationele afweging gaan maken, terwijl waarschijnlijk bij beiden de emoties door de keel vliegen.... Maar je moet die afweging wel rationeel gaan maken, hoor!
En nooit meer andermans dagboeken lezen, hoor.... Volgens mij heb je daar niks te zoeken.
@j23
Ik besloot haar pc te doorzoeken omdat ik hoopte eindelijk iets te vinden ivm 'de waarheid' aangezien ik sommige zaken niet meer vertrouwde op het einde. Ik vond een dagboek en dit was heel confronterend......het dagboek stuurde ik naar mezelf door zodat ik het nog s kon lezen
Ik snap best dat je op zoek kan zijn naar antwoorden en verklaringen voor jezelf. Helderheid nodig hebt hoe iets wat voor jezelf goed leek te voelen ineens voor een ander zo anders kan blijken te zijn. Antwoorden voor jezelf nodig hebt voor het gedrag en de houding van iemand waar jezelf nog veel gevoel voor hebt.
Dat ze verliefd is geraakt op een ander en dit niet naar jou heeft uitgesproken is pijnlijk en confronterend om te "ontdekken". Zeker niet handige keuze als je een goede basis wil hebben om met elkaar een relatie op verder uit te bouwen. Ik kan mij ook wel voorstellen dat haar motivatie om met jou verder te gaan "omdat het onmogelijk was om met die andere iets te beginnen (player tot en met en hij zou haar gewoon gebruiken)", bij jou het gevoel van onzuiverheid van jullie relatie op wekt, en dat jij het gevoel hebt een soort van van 2e keus voor haar zou kunnen zijn geweest.
Aan de andere blijkt uit jouw verhaal dat je een zeer zware periode achter de rug hebt op fysiek en lichamelijk gebied. Toch bleef zij in die periode, ook al ging het slechter met jullie, zoals uit je verhaal blijkt bij je. Het zal voor haar ook zeker een moeilijke periode zijn geweest.
Wat er nog wel eens wil gebeuren met mensen die een depressie hebben is dat er vergeten wordt dat het voor een partner ook niet even prettig proces is om mee te maken. Feitelijk sta je er bij en kijk je ernaar als partner. Hoeft natuurlijk niet bij jullie zo te zijn geweest, maar daar lees ik even niets over terug.
Je kan natuurlijk vast blijven houden aan de leugens die je voor jouw gevoel zijn voorgehouden. Je zou haar ook kunnen vragen hoe het voor haar was om een relatie te hebben met iemand die 6 van de 7 dagen bezig was met zijn hobby/sport. En hoe het voor haar voelde om de moeilijke periode van depressie die jij bent door gegaan mee te maken.
Het zou kunnen helpen om dat gesprek met haar te voeren om voor jezelf of beiden helder te krijgen hoe verder te gaan. Of je blijft zitten in je gevoel dat zij jouw niet verdient. Als daar een beter gevoel van krijgt en dat je verder helpt.
Ik besloot haar pc te doorzoeken............. Ik vond een dagboek het dagboek stuurde ik naar mezelf door zodat ik het nog s kon lezen.
Ik vertaal dit even anders. Iemand vertrouwt jou nog genoeg om je alleen te laten in haar huis en zelf weg te gaan. Vervolgens ga jij lades opentrekken opzoek naar antwoorden. Vindt dan iemands persoonlijk dagboek, leest dat door en gaat dat dan doodleuk kopiëren om het later zelf allemaal nog eens na te kunnen lezen. En ohja, je slaat iemand met de wetenschap die je uit haar persoonlijke dagboek hebt gehaald om de oren.
Het kan voor jou onmogelijk zijn om op welke manier dan ook verder met haar te gaan vanwege haar leugens. Het zou voor haar op basis van de vertrouwensbreuk die jij hebt gemaakt onmogelijk kunnen zijn je ooit nog alleen in haar huis/kot te vertrouwen.
Eigenlijk had ze je meteen een schop onder je hol haar leven uit kunnen geven op basis hiervan.
rotstreek
Waarom haar privacy schenden door haar pc te doorzoeken?
Waarom niet gewoon communiceren met haar?
Je stortte 's avonds in? Heb je zelf gedaan, je had nooit haar dagboek moeten lezen!
Dus neem dat jezelf kwalijk en niet haar!
En dan haar ook nog opzadelen met zo'n kutsms!
Je moet haar niet negeren en pijn doen! Bied je excuses aan voor wat je gedaan hebt! Hoe kan ze je ooit nog vertrouwen? En doe gewoon normaal tegen haar, hou op met vieze spelletjes spelen! Je ziet haar toch nog graag? Op een dag wordt ze je zat en dan wil ze je noooooooooooooooit meer terug.
Tja
Dit deed mijn ex ook, ik heb hem gelijk verteld dat ik niet meer met hem verder wou. Niks was veilig m'n telefoon niet, Facebook niet mijn mail niet dus heb ik mijn Facebook maar verwijderd en de rest nieuwe wachtwoorden op gezet. Die komt er niet meer in haha
@ morgenster,
@ morgenster, missunderstand
Ik weet dat je zoiets niet doet, maar je moet beseffen dat ik echt echt nood had aan de waarheid op dat moment! je kan pas verder in het leven met een schone lei. (dit is trouwens het enige wat ik toen het uit was gedaan heb tov haar) ik heb haar niet lastig gevallen met berichten, niet gebeld, niet via facebook/mail gecontroleerd,... Ik kon gewoon niet leven met de gedachte dat iemand met wie het zo goed geklikt heeft ( en we zijn beiden elkaars 1e en enige echte lief) bleef liegen en daarom heb ik het gelezen :s
We hebben 2 uur gebeld gisteren en het komt erop neer dat zij niet kan leven met de gedachte mij niet meer te horen of zien, en bij mij is dit net hetzelfde gevoel.
@waterman: echt bedankt voor de reactie, je slaat de nagel op de kop. Ik heb u tekst herlezen en herlezen en rationeel proberen na te denken. We willen elkaar beide niet volledig kwijt en hebben besloten af en toe te bellen met elkaar. Gewoon omdat we dat allebei supertof vinden en nodig hebben want naast elkaars lief waren we elkaars beste vriend. Wat de toekomst brengt is iets voor later en zien we wel. Volgens ons beide is dit de beste oplossing. het is nu eenmaal gebeurd, het had er zoveel anders kunnen uitzien maar de tijd draai je niet terug. echt heel veel dank voor uw reactie, het heeft mij enorm geholpen om mijn gedachten te ordenen, merci!
Basis
Van een relatie is vertrouwen dus kun je het haar gewoon vragen als het goed is moet dat geen probleem zijn. Groetjes!