hallo allemaal,

ik ben nieuw hier en heb jullie hulp nodig.

ik lees al een tijdje jullie verhalen en dacht dat het tijd was om mijn verhaal te vertellen...
ik was met mijn vriend samen en hij had me gevraagd om samen te gaan wonen. ik was super blij en we waren al opzoek. tot hij hoorde dat hij voor zijn studie international business and management naar het buitenland MOEST. voor 9 maanden. we waren 6 maanden bij elkaar. op een dag wilde hij met mij praten en hij vertelde mij dat hij het niet zou aankunnen om samen te gaan wonen en 9 maanden niet thuis te kunnen zijn. het lag niet aan mij maar aan de situatie.

ik begon natuurlijk zwaar hard te huilen.. hij bleef me maar troosten en zei: "schatje ik kom ook nog terug uit het buitenland"

heb hem nu 4 maanden niet gesproken of gezien omdat hij in het buitenland zit en het leek ons allebei beter zo, want anders maakt het het alleen maar moeilijker.

begrijp me niet verkeerd, ik ben gelukkig, heb een super droom baan en vrienden en heb ook een nieuwe vlam gehad, maar toch blijft hij in mijn hoofd zitten.

waarom heb ik zo'n sterk gevoel dat hij ooit nog bij me terug komt? ik heb wel vaker sterke gevoelens en meestal komen die uit.. maar dit voelt zo sterk dat het in mijn hele lijf zit.

waarom voel ik dit? is dit reeel?

willen jullie me alsjeblieft helpen?

xxx zo alleen