Deze week heb ik sinds een tijdje eindelijk weer eens echt gezien dat niet alles negatief is.
Mijn ogen zijn verder geopend, wat heel fijn voelt.

Sinds ik contact heb met een collegaatje van me (zie vorige vraag), voel ik me vele malen beter dan voorheen.
Zij is de eerste aan wie ik mijn verhaal over de relatie daadwerkelijk gedaan heb.
Weliswaar via msn, maar het voelt toch heel goed.

Ik heb mezelf in dit gesprek erg kwetsbaar opgesteld, iets waarin ik normaal niet zo heel goed ben.
Help wel vaak andere mensen, maar over mijn eigen dingen praat(te) ik nooit zo goed.
Ze heeft goed naar me geluisterd en me duidelijk gemaakt dat ik helemaal niet onzeker hoef te zijn.
Toen ik even later mezelf weer een beetje aan het wegcijferen was, zei ze gelijk: "Je moet jezelf niet zo wegcijferen!".

Door dit heb ik ingezien dat echt niet alles negatief hoeft te zijn.
Er zijn altijd mensen te vinden die echt om je geven, of ze je nu heel goed kennen of eigenlijk nog maar net.
Deze mensen zijn het meest waardevolle bezit in je leven.