Start › Blogs › Gast's blog

nasleep van een destructief huwelijk

afbeelding van Gast
Din, 19/03/2013 - 12:01 — Gast (of verwijderd)

Ik ben zoals ik al had geschreven aan het daten.
En ik twijfel al vanaf het begin het beetje.
Misschien is dat heel normaal, ik weet het gewoon niet.

Heb nu zoiets, ik kan nu stoppen maar dat voelt niet goed.
Daar ben ik met mijn gevoel nog niet, dan zou het te impulsief zijn.
Want ik weet niet wat het is, we hebben het leuk samen.
En er is aantrekkingskracht, en ik ben daar erg kieskeurig in.

Voor mezelf heb ik nu afgesproken dat ik het 3 maanden geef.
Niet meer in die twijfel blijven zitten maar over 3 maanden kijken hoe het dan is, en dat geeft me rust en ruimte.

Maar goed zoals ik al aangeef in mijn blog, zie ik nu de gevolgen van mijn destructieve relatie.
Ik ben los van mijn ex, niets in mij verlangt terug naar de manier hoe ik 22 jaar met hem gedeeld heb.
Een ex die me uitschold als ik hoestte, een boodschap vergeten was om hele kleine dingen.
Net na de scheiding was bij alles wat ik deed angst voor mijn ex en dan de opluchting dat ik geen scheldpartij meer kreeg als ik bijvoorbeeld de auto scheef had gezet.

Ik geniet nu van de dingen die ik doe, en als ik chaotisch ben heb ik er wel last van maar de lading die er altijd opkwam omdat ik zo raar deed daar ben ik van verlost.

De woede van mijn ex kan ik nu volledig bij hem laten. Dus ik dacht dat ik daarin geheeld was.

Maar helaas is er nog steeds iets in mij, wat enorm getriggerd word als er iemand boos is. Het hoeft niet eens op mij gericht zijn.
Maar ik krimp inelkaar, dus er is nog wel werk voor mij aan de winkel hierin.

Gisteren werd mijn date een beetje boos omdat ik een beetje onhandig de kat die iedere keer kwam opzij zette, kat haakte zich vast in de bank.

En toen schrok ik me rot, mijn maag draaide om, en ik kromp ineen.
Hij schrok op zijn beurt weer van mijn reactie. Het was niet eens echt boos maar er zat lading in zijn manier van spreken.
Ik heb terluiks iets verteld over mijn huwelijk.
En zijn reactie vond ik heel respectvol,en het zorgde ervoor dat ik me weer veilig kon voelen met hem.

Boosheid van een ander is dus nog steeds een issue, en ik snap dat dit de nasleep is van mijn destructieve huwelijk , het zit nog steeds in mijn systeem. Dat ik degene ben om er anders mee om te gaan.

Mariah

Din, 19/03/2013 - 12:44 — torn
afbeelding van torn

Mariah: eerste reactie

Knap dat je instaat bent de effecten van een langdurige destructieve relatie bij jezelf te herkennen. De uitdaging met jezelf aangaan om te gaan ervaren wat precies je gevoel hierin is, ipv meteen te vluchten. Kanttekening is dat je eigenlijk zelf al aangeeft wat je gevoel hier daadwerkelijk in is, namelijk twijfel. Ik zou mijzelf dan gaan afvragen waar die twijfel vandaan komt. Is het de date die dit gevoel bij je opwekt, ben je zelf daar nog niet echt aan toe, of is het een sluimerende onzekerheid in jezelf waar dit gevoel door ontstaat. Daarnaast vraag ik mij af of je, door jezelf een tijdslimiet op te leggen, je in het verloop niet voorbij zal gaan aan je eigen gevoel, en mogelijk over je eigen grenzen te gaan. Je hebt immers met jezelf afgesproken het 3 maanden te proberen. Zit daar de "clausule"voor jezelf ingebouwd dat als het echt niet goed voelt dat je er dan eerder uit mag stappen van jezelf ?

Met alle respect voor hoe je met jezelf aan het werk bent maar zo een wisselwerking/dynamiek in een 2e of 3e date als je hier beschrijft:

Mariah schreef:

Gisteren werd mijn date een beetje boos omdat ik een beetje onhandig de kat die iedere keer kwam opzij zette, kat haakte zich vast in de bank.

En toen schrok ik me rot, mijn maag draaide om, en ik kromp ineen.
Hij schrok op zijn beurt weer van mijn reactie. Het was niet eens echt boos maar er zat lading in zijn manier van spreken.

zou voor mij al een Big NO-NO zijn om verder te gaan. Niet alleen vanwege de reactie van een ander, maar ook het gevoel dat het bij mij dan creëert. Ik veroordeel de reactie van een ander dan niet zo zeer, maar zou meer het gevoel hebben van: hmm, dit is wel iemands eerste en puurste reactie die ik mag aanschouwen, past mij wat minder goed.

*Torn blikt terug en denkt: had ik die Big NO-NO van mijn schreeuwende intuitie niet genegeerd voor die 2e date met de ex, dan had ik dit proces waarschijnlijk niet doorgemaakt.*

Din, 19/03/2013 - 13:06 — Mariah (of verwijderd)
afbeelding van Mariah

Torn

Ik twijfel aan de date, al vanaf het begin.

Als mijn angst voor afwijzing word getriggerd, en ik zie het.
Zit er vaak ook iets bij de ander, zo werkt dat.

Maar het is me nog niet helder, en ik wil dat eerst helder voor mezelf hebben.

Ik ben wel toe aan een relatie, dat voel ik aan alles.

Alles heeft 2 kanten.

Wat kan ik op dit moment van iemand verwachten die ik net ken. Ik geef hem de ruimte, Maar is dit wat ik zoek en wil, het spel van afstand en nabijheid zo bewust moeten spelen ben ik dan geen consessies naar mezelf aan het doen?
Me inhouden omdat hij zich niet kan binden.
En hoe lang geef ik dan iemand.

En wat wil ik?
Allemaal vragen die ik mezelf stel maar het gewoon nog niet weet.

En zeker als ik binnen die 3 maanden helderheid heb zal ik ernaar handelen.

Mariah

Woe, 20/03/2013 - 20:53 — Mariah (of verwijderd)
afbeelding van Mariah

alle moed verzameld

Vandaag alle moed verzameld, nadat ik een lief smsje van mijn date kreeg heb mijn date gebeld en verteld dat het voor mij stopt.
Dat ik wel wil klaverjassen met hem maar dat het daarbij stopt.
Dat een relatie optie ondanks de intimiteit die er is geweest voor mij niet in zit.

Hoe hij op de kat reageerde, en ook hoe hij is als mens deze man is niet een man waar ik oud mee wil worden om het zo maar te zeggen.

Nu goed, voor de derde ronde, de afspraak weer met mezelf gemaakt.
Niet meer de focus op een relatie leggen.
Maar op mezelf.
Oh ja dan komt die man vanzelf.
Het verlangen naar een maatje waar ik volledig mezelf kan en mag zijn met al mijn mooie en minder mooie kanten.
dat blijft, en de liefde tussen 2 mensen daar verlang ik ook naar.
En te graag willen werkt niet, dus in die zin loslaten.

En Torn die in zijn reactie een aantal vragen neerzette die hij zou stellen aan zichzelf.
Daarvan resoneerde de volgende vraag.
Ben ik toe aan een relatie?
Ik realiseer me dat ik het zo graag wil vanuit het respect wat ik nog niet volledig naar mezelf heb, hoop dat te halen uit een partner.

Dus ik mag dat meer uit mezelf gaan halen...
Zelfrespect, en ik weet wel hoe ik dat kan opkrikken, door mijn aandacht meer op mezelf te richten.
Ik vergeet het gewoon soms.

En wat geeft me meer zelfrespect.
Hele simpele dingen eigenlijk.
Als ik de plannen die ik had nu eens ga uitvoeren voor mezelf.

Beter voor mezelf zorgen dus.
Dingen doen waar ik blij van word.
Me voeden met leuke dingen, hoe meer ik geniet hoe meer draagkracht ik krijg.

Mariah