Hey Panic,

Onvermijdelijke dingen zijn die data. Eigenlijk gewone dagen, maar zo beladen. Net zoals kerst en oud en nieuw, daar had ik het heel erg bij (maar toen was het ook pas een maandje uit bij mij). Ik heb deze maand ook allemaal van die data. Het is al in maart begonnen met zijn verjaardag(1e keer in 4 jaar dat ik er niet was, hij mailde dat hij dat zo raar vond, fijn), 2 jaar geleden dat we voor het eerst samen waren en 14 april zouden we 2 jaar echt bij elkaar zijn. Even slikken en weer door gaan. Het doet mij ook niet echt pijn meer, maar bij zulke dingen zijn de gedachten denk ik onvermijdelijk. Beetje het idee van het roze olifantje (niet aan denken, niet aan denken). Ik hoop dat je toch een beetje kan genieten van je paasweekend. Beetje afleiding zoeken! Veel plezier in je nieuwe huisje en sterkte dit weekend!

Kus Kiek

Veel dank voor de reacties. Het "rare" is dus dat ik wel wist van de datum, maar me eigenlijk heel goed voelde. Ineens "boem" kwam daar dat besef. En dan vooral dat hij wss gewoon leuk gezellig op pad is met vrienden ed. (net als vorig jaar). Maar ja, het is nu ook weer niet zo dat ik steeds zielig alleen thuis zit.

Op een bepaald moment besef je je dan weer dat de wereld gewoon is verder gedraaid. Dat hij zonder mij ook happy is en verder gaat. Dat ik ook verder ga, en het goed doe, maar nog altijd mijn leven nu zou willen inruilen voor een leven met hem. De realiteit is alleen anders, en dat weet ik donders goed. Hoop of wat dan ook is er niet meer. Maar soms krijgt het gevoel toch even een knak.

Idd Kiek, het roze olifantje. En ik snap ook wat je zegt over Parijs Snowflake. Ik had dat vorig jaar december (weekendje weg gepland), en de maand ervoor onze beide verjaardagen. De data van vorige exen zijn uit mijn systeem, nu deze nog!

Bijzondere blijft toch dat van je afschrijven dan echt helpt. En dan vooral ook de reacties.
Dus heel erg bedankt!! Gezamelijk krabbelen we weer overeind....

Lieve Panica,

Data... Bah. Gisteravond zag ik een fragment van een stukje nieuws van het moment dat mijn ex en ik net bij elkaar waren. En even zat ik weer helemaal terug op die bank, vers verliefd, er vers van overtuigd dat ik de ware had gevonden. En dan meteen de rekening van nu. Dat zijn momenten dat je er helemaal niet aan kunt ontsnappen, verdriet in hoofdletters. Waarom, waarom. Maar goed. De volgende keer dat ik dat fragment zie zal dat anders zijn. De volgende keer dat ik loop waar ik met hem liep in die mooie dagen zal dat anders zijn. De volgende keer 6 april, 7 april, who knows. 't is what it is.

Leuk, je housewarming! Ik hoop dat het mooi weer zal zijn, kun je tegelijkertijd je tuin opwarmen. Fijn dat er nog zoveel mensen om je heen zijn die van je houden en hopelijk kan je de nieuwe start flink, vreselijk vieren, ondanks het stuk verdriet dat met je meeloopt als hardnekkige metgezel.

Ik ga er maandag een op je drinken en op nummer 33, een mooi exemplaar van een nummer.

Veel liefs!

Boa

Zo, ik heb dit rare weekend overleefd. Weekend vol met ups en downs. Afgelopen vrijdag ontmoette ik mijn ex dus een jaar geleden voor het eerst. Ik zag dan ook echt voor me hoe dat was. En zaterdag was het een half jaar geleden dat hij het uitmaakte. Zaterdagochtend voelde ik me dan ook raa, ik voelde me een beetje zoals een half jaar geleden. Daarna ben ik volop boodschappen gaan doen voor de housewarming. Dat leidde goed af! Zondag de hele dag staan bakken en koken. Zaterdagavond lag ik in bed en ik had al de hele tijd mijn maag gevoeld. Ik snapte het niet, totdat ik het besefte dat dat natuurlijk de psyche is die op het lijf sloeg. Een half jaar geleden voelde ik me nog v?ɬ©?ɬ©l beroerder, dit was denk ik dat gevoel in het klein.

Gisteren was de housewarming. Wederom een superdrukke dag en geen tijd om mijn ex te missen. Af en toe spookte het wel door mijn hoofd, zo van "waarom heeft hij niks laten horen". Maar goed, ik had hem van "die plicht" ontslagen. Gelukkig wist ik dat hij echt niet zomaar voor de deur zou staan.

Zondag voelde ik trouwens ook echt "zo, die 2 data heb ik overleefd!". En eigenlijk nog redelijk goed. Ik voelde me wel raar, vooral in de maag, maar geen neiging tot contact opnemen met ex oid.
Er komt straks nog 1 datum aan, en gelukkig heb ik ook voor dat weekend veel dingen gepland. Afleiding is dan toch de beste remedie! Voordat je het weet zijn die dagen dan weer voorbij.

Allen, dank voor de harten onder de riem! De meesten zien toch tegen dit soort data op. Ik had dat bewust weggeschoven, en schrok dan ook dat ineens die moker kwam. Je kan jezelf niet voor de gek houden! Maar ik ben wel blij dat ik er niet vantevoren mee bezig ben geweest, want dan wordt het denk ik alleen maar zwaarder. Dat ik dit weekend dan die housewarming had gepland, was ook min of meer bewust. Afleiding!

Ik leef nog altijd
Liefs, Panic