Vandaag in de trein heb ik eens nagedacht. Er kwam ineens een heldere ingeving:

Hij vertelde mij bij het uitmaken dat hij er al heel lang heeft over nagedacht om het wel of niet uit te maken (enkele weken). Daarnaast zei hij dat hij het nu een juist moment vond omdat ik een lang weekend thuis was en dat het niet was dat hij het op zaterdagavond of zondag uitmaakte zodat ik direct alleen weer op mijn kamer moest zitten, 300 km van mijn familie. So far so good...

Maaarrr: Hij vertelde me dat hij er 'ineens' genoeg van had, hij zag het die middag helemaal helder en maakte het uit. Daarnaast is hij die ochtend (en de weken daarvoor) niet verminderd met het knuffelen, de kusjes en het vrijen (zelfs die ochtend is hij nog eens samen met mij onder de douche gegaan nadat hij eerder ook al was geweest (hij was vroeg van bed, ik kon uitslapen)).

Dan kan het toch niet een complete weloverwogen beslissing zijn geweest? Of zie ik het nou verkeerd... Ik zou graag jullie mening horen. Niet dat het iets zal veranderen, en ik denk ook niet dat het bij mij iets gaat veranderen (in verwerking ofzo), maar ik vroeg het me gewoon even af...