Hallo zag deze site en dacht laat ik hier toch ook maar eens mijn verhaal plaatsen.
Ik ben 26 had 7 jaar een relatie met mijn (ex)vriendin (23)
December 2005 net voor kerst kwam mijn vriendin met de mededeling dat ze verliefd was geworden op een collega van haar werk. De gevoelens bleken wederzijds te zijn. Mijn verbazing was enorm en ik stortte in. Dit had ik nooit verwacht. We waren al zo lang bij elkaar woonde al 4.5 jaar samen, hadden een eigen huisje en voor mij stond vast dat ik mijn toekomst met haar zou delen. Mijn vriendin was op het moment dat ze het vertelde nog 22 haar collega 35 :S Ik was met stomheid geslagen. Ze vertelde het me vlak voor kerst. Ik was wel blij dat ze open tegen me was geweest. Zo'n relatie hadden we ook met elkaar. We konden elkaar alles open en eerlijk vertellen.
We besloten toch de kerst nog met elkaar door te brengen als vrienden. We hebben toen veel gepraat en toch besloten het nog te proberen. Een lange relatie geef je niet zomaar op en naar mijn idee kan in een langdurige relatie verliefdheid op een ander altijd voorkomen. Mij vriendin werkte niet bij die collega op kantoor, hij werkte op een andere vestiging dus als het contact verbroken zou worden moest ze hem naar mijn idee kunnen vergeten. Zelf had ze daar ook wel vertrouwen in. Helaas deed de situatie zich voor dat het bedrijf waarvoor ze werkte ging reorganiseren. Het nare toeval kwam dat ze op dezelfde vestiging als hem kwam te werken. Ze besloot om te solliciteren naar een andere baan om van hem weg te kunnen zijn. Ze kon in januari aan de slag bij een nieuwe werkgever. Ze had alleen op dat moment problemen met haar gezondheid en gezien het een baan was via het uitzendbureau had ik haar afgeraden dan aan iets nieuws te beginnen. Leek ons beiden ook niet verstandig voor de financiele situatie. Ze bleef daar dus werken.
Die periode groeiden weer naar elkaar toe en deden veel leuke dingen samen. Zij er even lekker uitgeweest en hebben het heerlijk gehad toen. In maart 2006 kwam ze toch weer naar mee toe dat de verliefheid niet wegging en ze twijfelde of het nog wel zin had om door te gaan. We hebben toen weer veel gesproken en waren het er over uit dat verliefheid niet ineens over zou zijn en dat de situatie hieraan ook niet echt had meegeholpen. Enkele dagen later kwam ze naar me toe dat ze een telefoongesprek van die bewuste collega had opgevangen. Het bleek dat hij ook nog contacten onderhield met een andere vrouw. Ze hoorde hem zeggen dat hij van haar hield en bla bla bla... Ze had hem hierop aangesproken en hij wist niets te zeggen.
Ze kwam naar me toe dat ze helemaal klaar met hem was. Ze kon zichzelf wel voor het hoofd slaan dat ze dit niet gezien had en dat ze onze relatie voor hem op het spel had gezet. Ze zei tegen mij dat ze nu helemaal zeker wist dat ik de ware voor haar was dat wij met elkaar oud zouden worden..
In die tussenliggende periode ging het goed met ons we hadden het er niet meer over en ze gaf mij het idee echt voor mij te willen gaan.
Nu 4 weken geleden om precies te zijn 9 juni vroeg ik aan haar of er wat was. Ik voelde dat er iets speelde. Ze gaf aan nog steeds verliefd te zijn op hem en dat ze wilde stoppen met ons. Ik ben er niet meer op ingegaan en heb haar ook laten gaan. Ik heb haar zelfs nog weggebracht naar kennissen maar ze een weekje zou blijven. Daarna is ze naar haar ouders gegaan in Frankrijk voor 3 weken. Vandaag komt ze terug.
We hebben in de afgelopen weken nog normaal contact met elkaar gehad. Ze gaf aan dat het tussen ons gewoon niet meer goed zat en dat de dit de reden was van haar keuze om te stoppen en niet hij. Ze ook wilde niet spreken over meteen een nieuwe relatie met hem. Ze was druk bezig om woonruimte te zoeken want ze wilde eerst zelfstandig gaan worden. Ze had een kamer gevonden die ze zou gaan huren. Toch zij mijn gevoel dat er wel al een nieuwe relatie was maar ze ontkende dit. En wat gebeurt er afgelopen donderdag belt ze me op met de medeling dat ze toch maar bij die collega gaat intrekken. Ze gaat dus gewoon meteen samenwonen en dat al na 4 weken. Dus wat geen relatie het is dus overduidelijk.
Ik voel me echt voor de gek gehouden. Ik voel me ingeruild voor een ander. Ze is niet eerlijk tegen me geweest die afgelopen 4 weken dat het over was.. Waarom waar heb ik dit aan verdiend. Ik heb haar altijd goed behandeld en dan flikt ze dit. Gewoon totaal geen respect voor mijn gevoelens.. Zo egoitisch.. Ik had dit nooit maar dan ook nooit van haar verwacht..
Ze wilde graag een vriendschap behouden tussen ons maar die was haar dus blijkbaar toch niet zoveel waard. Ik ben klaar met haar.
Wat rottig om te horen.
Wat rottig om te horen. Vreemd toch hoe dingen kunnen lopen en dat op een vervelende manier om het nog maar netjes uit te drukken.
Ik snap dat je boos bent, boos op haar en misschien ook wel op haar collega. Tussen haat en liefde zit een dunne lijn, dat blijkt wel weer.
Zelf heb ik er geen ervaring mee, maar ik heb verhalen gelezen dat de exen al voortijdig bezig waren met afscheid nemen van hun partners.
Zelf zag ik dat ook met mij mijne. Maar hij hield er geen ander aan over.
Ik weet niet of je verschillen zag in de maand dat ze ermee kwam dat ze verliefd was geworden op haar collega?
Iig, je kan hier je ei kwijt. Ik denk dat ze zich later nog wel tegen gaat komen. Zo snel al bij iemand in gaan wonen? Dat vind ik net als jou echt super vreemd.
Ik wens je nog veel sterkte...
Liefs,
Dearest...
Ik maak op dit moment
Ik maak op dit moment ongeveer hetzelfde als jij mee. Heb mijn vriendin 3 weken geleden op heterdaad betrapt met iemand anders. Ik heb haar op dat moment 5 minuten gesproken, zegt ijskoud dat ze al 2 maanden wat heeft. Toen waren we net terug van 5 weken vakantie naar Laos. Denk zelf dus veel langer.In de afgelopen weken heb ik haar 1 keer gezien en 2 uur met elkaar gepraat. Totaal gevoelloos, emotieloos, respectloos noem het maar op. Inderdaad je voelt je zo enorm voor de gek gehouden, het is zo laag. Ik merkte de afgelopen tijd wel wat en zelfs gevraagd of ze misschien verliefd was. Niets van dat alles, ik was het. We hadden het over kinderen. Na 3 weken weet ik eigenlijk niet waarom ik liefdesverdriet zou moeten hebben. Ik voel me vooral enorm belazerd. Eigenlijk zoveel vragen , ze is onbereikbaar. Ze heeft ander telefoonnummer zelfs. In mijn huis ligt helemaal niets meer van haar. Ik is mij niet opgevallen dat ze de afgelopen weken een beetje stiekum spullen heeft afgevoerd. Je verwacht het ook niet.
Jij zult je ook wel zo voelen. Die van mij woont in een andere stad. Dat maakt het voor mij wel iets makkelijker. Alleen mijn broer woont er.
Hoe gek het ook lijkt. Ik kreeg vorige week een sms je van een vage kennis, van het andere geslacht. De keren dat we elkaar zagen was er welk iets van een spanning. Denk niet dat ik 16 ben, ik ben 42. Vertelde dat ik me enorm kut voelde en ze kwan langs. Verder niets gebeurd, gewoon goed kunnen praten. Zij heeft ongeveer hetzelfde 2 jaar geleden meegemaakt. We hebben elkaar daarna nog 2 keer gezien en een beetje gekust. Ze is nu 2 weken met vakantie.
We vinden elkaar leuk en sms en. Het is heel raar. 4 weken geleden had ik een relatie met iemand, waarvan ik dacht dat het goed zat. Dat blijkt nu voor mij een grote leugen te zijn geweest, vermoedelijk de afgelopen 4 maanden. Hoe moeilijk het ook is, je moet gewoon accepteren dat je voor de gek bent gehouden. Wat moet je eigenlijk missen. Het is moeilijk om dat toe te laten, je gelooft het gewoon niet. Ik weet niet of je ze hebt en of je er nog mee omgaat, maar ik heb met 3 exen een goed contact. Daar praat ik ook mee. Je moet vooral veel praten met mensen.
zo gaat het helaas
zo gaat het helaas tegenwoordig, mensen worden ingewisseld tegen anderen als auto's , niet te beseffen dat mensen geen auto's zijn, ze laten de ander met erg veel pijn en verdriet achter.
Pfff
Wat een situatie zeg, maar je laatste zin is wel goed hoor! Niet dat het leuk is, maar het is wel goed om voor jezelf een keuze te maken. En ik geef je groot gelijk in die keuze!
ze heeft d'r spullen opgehaald
Ben er nu helemaal klaar mee. Wat een egoistisch kreng is het ineens geworden zeg. Ze is echt totaal omgeslagen. Ze heeft net haar spullen opgehaald. Was de 2e keer dat ik haar zag in de afgelopen 4 weken. De 1e keer was emotioneel maar nu was ik zo fucking kwaad op haar. Dat egoisme ongelofelijk. Heb haar nog gevraagd waarom, waarom ze niet meteen eerlijk tegen me is geweest. Zegt ze het was eerst ook niet mijn bedoeling om meteen bij m in te trekken dit is iets van de laatste week. Geloof je het zelf. Heb geen goed woord meer over voor haar net zoals onze wederzijdse vrienden. Het is dat we nog een hoop dingetjes moeten oplossen met het huis e.d. dus blijf ik nog even redelijk normaal doen wil dit op een normale manier nog kunnen regelen zonder advocaten en die bla bla bla.. dat gaat ook wel lukken maar ik moet me inhouden echt..
Ach ze komt zichzelf nog wel tegen
Hey Bossie, Allereerst voel
Hey Bossie,
Allereerst voel ik heel sterk met je mee. Ik heb hans_d ook al gezegd dat ik ongeveer hetzelfde heb meegemaakt, dus het gevoel van bedrogen te worden ken ik maar al te goed. Alle vragen en alle gevoelens die er bij zijn ook. Zelf is het nu al meer dan 4 maand geleden en ik voel dat ik sterker geworden ben. Helemaal over is het niet, soms duiken de gevoelens nog op, maar bijster kort en minder hevig. Ik wens je dit ook heel snel toe, mss wel beter dan ik nu. Wat betreft je huis, probeer dit idd zonder advocaten te regelen en als je kan bekostig dit alleen. Dit is wat ik gedaan heb. Daarna zou ik zeggen dat ze in de hoogste boom kruipt en eruit valt. En de rest van haar entourage erbij.
Wat ik hier kan opmaken is dat er geen kind(eren) bij zijn, dus hoop ik dat dit voor jou al een pak gemakkelijker maakt.
Veel sterkte,
Speler
Life is what you make of it...or not!
Erg is dat he
Ik weet precies wat je bedoeld. Bizar dat iemand waar je zoveel van hield ineens dit doet. Het doet vooral vreselijk veel pijn. Toch geloof me na een aantal weken wordt het beter. Vooral als je probeert om aan jezelf te werken. Wie ben je, wat wil je in je leven bereiken. Wat heb ik geleerd van deze relatie en wat zoek ik eigenlijk in een vrouw. Heel veel sterkte de komende periode.
Roberto
Bossie... Ook ik heb
Bossie... Ook ik heb nagenoeg hetzelfde verhaalje meegemaakt. Mijn ex vertelde me na ruim 12 jaar samen zijn dat ze mijn beste vriend leuker vond. Dit heeft ze bijna 4 jaar lang voor me verzwegen. Ook wij hadden een huis gekocht maar hebben daar niet langer dan 7 maanden "samen" in gewoond. De gehele periode van dingen regelen heb ik mezelf ingehouden en ben "netjes" geweest ondanks alle leugens van haar kant. Nu zijn alle zaken geregeld en kan ze wat mij betreft diep in de Sh*t zakken. Je ex komt zichzelf zeker nog wel tegen, dat zie ik bij de mijne nu ook; loopt bij een psych, slikt medicijnen en ziet er alles behalve gelukkig uit. En ik, ik ga verder met mijn leven, pik dingen op die ik heb laten liggen of begin aan nieuwe dingen...De pijn is nu na ruim een half jaar zeker nog niet helemaal voorbij maar stukken minder dan in het begin, het slijt...
Veel sterkte gewenst de komende periode en laat je niet door haar op de kast jagen (ze zal het proberen!)
Wesley
Als je blijft staren naar de plek waar de zon onderging, zal je hem nooit meer op zien gaan...