Sorry luitjes even een tijd niets laten horen heeeeele moeilijke tijd gehad , was helemaal doorgedraaid , kon er echt niet mee omgaan de pijn was en is nog steeds zo groot .Er zijn ook veel dingen aan het licht gekomen afgelopen tijd . Ik heb ook financiele problemen veroorzaakt waar Henk nu ook achter is gekomen , heb volgens psycho een koopziekte en daar ben ik ook in behandeling voor .Maar nu draaid alles om geld en niet waarom hij weg is gegaan .Hij zegt ook dat hij het niet begrijp over het geld , ik zei tegen hem ik weet het ook niet waarom , maar ik zei tegen hem je wist het maar je sloot je ogen voor de werkelijkheid .kan niet zonder hem en kan niet accepteren , ik heb zijn leven een hel gemaakt ik kon er niet mee omgaan , je wordt als een stuk vuil weggedaan , ik heb ze tel. lastig gevallen en hem geslagen . Hoe moet ik dit zomaar accepteren , hij zegt tegen de kinderen en mijn moeder dat hij van mij houd maar nu niet met mij kan /wil samen leven . ik ben zo alleen vooral savons op de bank en alleen in bed niemand tegen praten en vragen over zijn werk. we zijn ook geen gezin meer zoveel vedriet ik wil geen pijn meer en daarom vlucht ik heelveel .
Nu 19weken verder hebben we de scheiding aangevraagd we waren toen 13 weken uit elkaar en als of de duvel met ons speelde kregen we de zelfde dag de scheiding papieren binnen . Zoals ik al aangaf ik wil niet scheiden maar hij gaat verder en ik sta stil , mijn leven is over hoop gehaald en ik kan niet anders . We praten ook niet meer met elkaar het wordt steeds maar ruzie hij verwijt mij over het geld ik over zijn verliefdheid en aan de overkant wonen. mijn jongste is gewoon de dupe van alles , want papa doet alles met dat andere kind en niet met hem , na 19 wkn maar 2 keer wat met hem gedaan .De jongens zeggen toch al papa krijgt spijt en dan is het te laat . Henk belt af en toe mijn moeder heeft een goede band en zegt dat hij alles kwijt is zijn kinderen ,huis , vrouw , zijn vrienden en 32jaar weggegooit , maar denk dat hij te trots en nog in de roze wolk is dat hij het niet wil toegeven . Zegt dat hij lichaamelijk en geestelijk helemaal op is .Het ergste is dat ik na alle ellende nog steeds van hem hou , volgende week een spoed zitting over allimentatie krijg al 3 mnd geen een geld van hem , hou elke maand maar 50 euro over , moeder en fam. helpen mij het kan zo niet doorgaan en hij maar lang leve de lol . Wat wel een pluspunt is dat mijn middelste zoon weer beetje bij beetje weer teug komt bij mij . Als ik hem niet zie of spreek voel ik me goed en toch mis ik hem wou dat het anders zou zijn. lees mijn eerste blog dan weet je waar het over gaat . dankje
Quasimodo@Moena
……….na 32jaar verlaten en nu 19 weken verder………..
Dag Moena,
Het is nu bijna 3 weken geleden en je staat nog steeds op 0 reacties. Dat zal niet zo prettig aanvoelen voor je. Je staat voor een immens groot probleem, een optelsom van vele andere problemen. Je staat er als moeder helemaal alleen voor. Je moet het wel ontzettend zwaar hebben.
Ik zit me nu te bedenken waarom Quasi en anderen op deze site zo’n moeite hebben (gehad) om op jouw blog te reageren. Met name als Quasi zich bedenkt dat op andere blogs soms wel 10-tallen reacties binnen komen. Ik heb een vermoeden dat het gaat om “een gebrek aan herkenning” van met name één heel groot probleem van je en dat is financiële problemen ten gevolge van je “koopziekte” zoals je zelf hebt aangegeven. Dat is een diagnose van een psychologisch deskundige en derhalve een niet uit je eigen duim gezogen verhaal. Dat betekent dat jouw gedrag “een medische indicatie” heeft en valt onder psychische aandoeningen en vergelijkbaar is met bijvoorbeeld kleptomanie, pleinvrees, smetvrees, claustrofobie, vliegangst etc. etc. Maar wat heb jij toevallig? “Koopziekte” ………… dat is de paria der vrezen!!! Quasi weet hoe de meeste mensen erover denken, “eigen schuld, dikke bult”. Vrijwel niemand herkent je probleem en men heeft er geen begrip voor. Vrijwel iedereen kan met geld omgaan en begrijpen je probleem gewoon niet.
De enige psychologische aandoening die men hier HEEL GOED herkent is liefdesverdriet en voor zover het Quasi bekend is …….ha-ha……….er bestaat geen medische indicatie voor liefdesverdriet!? Hoe paradoxaal kan het in de wereld toegaan. Iets herkennen wat niet erkent wordt maar toch herkent wordt…….en iets dat erkent wordt niet herkennen ondanks dat het erkent wordt. Snap jij er nog wat van Moena? ............ Quasi ook niet!
Hé Moena, om je eerlijk te zeggen, Quasi weet ook niet hoe dat voelt hoor, kleptomanie, pleinvrees, smetvrees, claustrofobie, vliegangst etc. etc. en hij begrijpt ook niets van “koopziekte”. Maar Quasi weet wel dat je zwaar in de shit zit en wenst je heel veel sterkte met “overleven”, want dat is het eigenlijk, constant je hoofd boven water moeten houden om niet te verdrinken. Ik wens je heel veel sterkte en genezing van je aandoening.
Liefs van Quasimodo.
Some people sail through life.
Some people float through life.
And for some, it is just a downright struggle.
(Lamar Cole)