Allereerst geef je aan verliefd te zijn op het verliefd zijn. Kan dat niet met je man, daar heb je ooit voor gekozen en ik neem aan dat je ook verliefd was toen. Ga samen weer leuke dingen doen.
Verder als je alleen bij je man blijft voor het gemak, ontneem je hem ook een kans een ander te ontmoeten. Je moet bij hem blijven als je van hem houdt. Er samen voor gaan, maar als dat er niet meer is, is jullie ook niet meer.

De neiuwe man gaat zijn huidige relatie onderzoeken zegt hij, dat zal hij doen en het zat goed schreef je, dus ga ervan uit dat hij bij haar blijft. Het nummer niet deleten, tuurlijk vriendschap kan altijd nog een beetje spanning mag, maar een relatie zit er denk ik niet in. En als wel is de kans groot dat het op de klippen loopt. Puur omdat zaken niet af zijn.

Jou man begrijpt je en hij vindt misschien dat je aan verliefdheid toe mag geven, maar alles opgeven ook? Vergeet neit als hij dat begrijpt van je hoeveel hij van je houdt.

Na ik hoop dat je hier wat aan hebt (wat een luxe positie trouwens, de lieve man thuis en verliefd op een nader en het nog mogen onderzoeken van je eigen man ook)

Eeffie

Hey Lissabon,

Je schrijft dat je bang bent nooit meer zo te zoenen en genieten enz zoals je met die ander hebt beleefd. In mijn ogen verkeer je in een roes van verliefdheid en natuurlijk geloof je dan dat je nooit meer..... Het is maar wat je zelf wilt denken!

Je hebt het met je man er over gehad en hij wil je de ruimte geven. Natuurlijk wil hij dat, hij houdt van je! Maar ondertussen zit jij nog steeds te fantaseren hoe fantastisch het was met die andere. Geef jij je man dan een eerlijke kans? Als jij zo overtuigt bent dat die ander het helemaal voor je is, en als je hem niet kunt hebben wil je niet bij je man weg... Want een ander wil je niet. Sorry, maar ik kan er niet meer van maken dan dat je helemaal hoteldebotel bent van die ander, daardoor je huidige leven waardeloos vindt, je man niet meer leuk genoeg vindt enz enz. Ik hoop dat je me begrijpt wat ik hiermee wil zeggen. Want als jij overtuigt zou zijn dat je man niet de partner is waarmee je verder kunt, dan maakt het niet uit of je die ander wel of niet kunt krijgen. Ik voel sympathie voor je man, ik heb in eenzelfde schuitje gezeten. En ook mijn man liet mij toen geen eerlijke keuze. Hij had al voor zichzelf besloten. En dat voel ik bij jou ook.

Eigenlijk heb jij al besloten, maar als je die ander niet krijgt, blijf je maar gewoon. Neem je relatie eens goed onder ogen, en ook jezelf. Probeer te ontdekken waarom je ontevreden bent, en wat je zou kunnen veranderen om dat weg te nemen. Geef je relatie en jezelf een eerlijke kans. Want ook verliefdheid gevoelens verdwijnen eens. En wat dan, opnieuw naar een volgende uitdaging?

Neem me niet kwalijk als deze woorden hard over komen, maar volgens mij zit er wel waarheid in. Verder kan ik je alleen maar wijsheid wensen,en neem vooral niet te snel stappen die later onomkeerbaar zijn.

Allemaal bedankt voor jullie commentaar, we zijn inmiddels een fase verder. Ik heb heel veel liefdesverdriet, maar daar zal ik uiteindelijk wel overheenkomen, maar wat daar achter voor gevoel zit maakt me bang. Ik ehb op diverse sites gelezen dat als je verliefd wordt op een ander, je iets wezenlijks mist in je relatie en dat je moet uitzoeken wat dat is en waar het van dan komt. Ik heb dit weekend veel met mijn man gepraat en gehuild en ik weet nu dat ik al jaren iets mis. Mijn man is een fantastische man, maar ik denk niet meer de juiste voor mij. Door een (gedeeltelijk) slechte jeugd heb ik een hele tijd slecht in mn vel gezeten, 8 jaar geleden een depressie gehad en via therapie daar uitgekomen. Daarna duurt het weer even voor je je leven weer op de rit heb, maar daar ben ik nu geheel bovenop, en ben er veel sterker uitgekomen. Al die tijd was mn man mijn rots, hij is een zorgtype en ik kon op hem leunen en praten. Nu heb ik geen rots meer nodig, dat klinkt hard en zo bedoel ik het niet. Als wij ruzie hadden de laatste jaren dan ging het bijna altijd erover dat hij vrij passief is en nooit eens verrast of zomaar iets regelt. Ik regel het hele sociale gebeuren, onderhoudt de vriendschappen, regel de vakanties/etentjes noem maar op. Hij vindt het allemaal goed en gezellig, maar hij verrast met dus nooit eens. Waar ik bang voor ben is dat er steeds meer irritatie gaat komen in ons huwelijk, omdat ik hem niet kan maar ook niet wil veranderen. Hij is zo als hij is en ik ben zoals ik ben en als dat dan niet meer past dan moet je conclusies trekken. Hij is het met me eens en het scheidingsproces is al bijna onvermijdelijk.

Lieve Lissabon,

Het is logisch dat je je rot voelt. En daar heb je recht op. Het is goed dat je de kwestie bespreekbaar maakt met jouw echtgenoot. Maar weet je zelf ook echt duidelijk wat je wilt? Verliefdheid vertekent ons beeld en kan ons veranderen in ware junkies die kosten wat het kost moeten scoren ongeacht de consequenties. En als de kater komt dan moet er nog harder gescored worden om dat rotte gevoel kwijt te raken. Verliefd zijn overkomt ons allemaal wel eens in meer of mindere mate en de manier waarop wij er mee omgaan zal bepalen of we sterker, vrijer en gelukkiger kunnen worden. Je zult jezelf in de ogen moeten kijken en af moeten vragen of je meer uit jouw huidige relatie kan en wil halen? Of dat je een nieuwe "spannende" situatie terecht wilt komen en daar oude zetten wilt herhalen? Wanneer je jezelf antwoord op die vraag kan geven dan zal je een stuk minder wanhopig zijn. Wat betreft jouw huidige partner? Het zal mij verbazen dat hij er niet voor gaat als jij dat ook wilt. Dus doe jezelf en jouw naasten een groot plezier. Laat ze niet te lang aan het haakje hangen. Denk niet te lang na en ga voor dat wat jou het meest waardevol in het leven is. En maak je geen zorg, je zult jezelf veel vaker ellendig en schuldig gaan voelen zolang je geen keuze hebt kunnen maken.

Het mooie van mens zijn is dat je je altijd volledig kunt inzetten om dingen weer goed te maken!! Het lastige is dat de verleiding altijd zwaar op ons drukt.

Ik wens jou heel veel succes en inzicht op deze reis.

Liefs

Thom

beste lissabon ,
wat ik wil zeggen is dat het domste dat je doen kan is je man verlaten ,
mijn man heeft mij ook verlaten voor een ( vriendin?) van ons , dit is nu reeds meer dan twee jr terug , hij ( was ) verliefd pffff nu al meer dan een jaar wil hij terug nr huis komen , maar daar moet ik nog steeds over beslissen , en tot op heden kan ik het niet , dus mijn conclusie : je richt veel leed aan en komt dit ooit nog goed?? dus denk goed na voor je zoiets doet !!
grtjs kiki