Het dringt me door, dat ik het moet loslaten. Op een manier denk ik dat ik het niet wil loslaten en mij ellendig wil voelen. Besef dat ik mijzelf in een slachtofferol heb geplaatst. De feiten zijn gewoon dat ik van hem hou en hij niet van mij. Hij is een leugenaar en gaat vreemd. Het is jammer dat het zo is gelopen, maar het lag niet aan mij.
Ik kon niet weten in het begin dat hij een klootzak is, het kwam pas na 1 jaar en een paar maanden naar voren.

Ik baal gewoon dat ik heel voorzichtig ben geweest en alsnog ben bedrogen. Hij deed niets voor me, hij gooide af en toe een kruimeltje naar me toe.Hij bleek niet de persoon te zijn, van het begin. Hij is niet serieus, speelt met mijn gevoelens. 27 jaar woont nog met zijn moeder thuis. Ik ben altijd eerlijk geweest over mijn flaws en sterke kanten, omdat ik een serieuze relatie wou. Hij slingerde me heen en weer tussen zijn twijfels en ik liet het toe.
Een dag wilt hij een toekomst met mij opbouwen en de volgende dag niet meer en wilt hij vrijgezel zijn.

Vorig week zei hij tegen mij dat ik afhankelijk ben van hem en dat hij dat eng vindt. Ik zei ik zorg toch voor mijzelf, ik woon op mezelf en heb geen geld van je nodig. Toen had hij het over zijn moeder en vrienden, dat hij het gevoel heeft dat hij tussen mij en iedereen moet kiezen. En dat hij was vreemdgegaan omdat ik wou samenwonen. Ik besef dat hij alles op mij wou schuiven, omdat hij zich niet aan mij wilt binden. Terwijl hij de dag ervoor zei dat hij toekomst wilt opbouwen , dus dat was ook een leugen. Op het moment dat ik hem serieuze vragen stelde, gooide hij weer een muur op en liep weg zoals hij altijd doet.

Ik moet het zien, dat hij problemen heeft als je liegt en steeds van gedachtes verandert. Enigste wat ik deed, was van hem houden en eerlijk zijn. Probleem ligt niet bij mij, ik moet mij niet schamen om dingen wat hij heeft gedaan. Want het heeft niets met mij te maken. Hij wilt alleen de lusten en niet de lasten dragen, dat is duidelijk.

Mijn gevoelens zullen voor hem verdwijnen.