Het gaat niet echt goed. De dag dat ik het huis uit moet komt nader en daarom moeten er dus dingen geregeld worden. Gister was ze hier om samen met mij wat spulletjes uit te zoeken en in te pakken, dit op mijn verzoek. Ze bood aan om samen langs de karwei te gaan na haar werk en vervolgens een pizza te eten en spullen in te gaan pakken.

Ik vond dit erg moeilijk maar zij leek er niet veel problemen mee te hebben (kan zijn dat ze zich sterk houdt). Vervolgens ging alles redelijk en heb ik nog wel veel vragen gesteld en mijn gevoelens geuit. Ze ging weg en eigenlijk was het prima. We zouden vandaag nog de laatste dingen doen tot ze vanochtend opbelt.

Wat we eigenlijk precies nog moesten doen, ik wist dus dat ze eigenlijk wat anders wou doen of geen zin hierin had. Uiteindelijk bleek dat ze wou gaan winkelen, ik heb aangeboden mee te gaan en dit vond ze goed omdat we achteraf even zouden gaan kijken welke spulletjes ik nodig had voor in de nieuwe woning. De hele dag verliep eigenlijk goed, als vanouds. Daar komt meteen de pijn ook weer om de hoek kijken.

Ik merk aan haar dat ze niet 100% zeker van haar zaak is hoewel ze dit wel aan blijft geven. Weet dus niet of ik dit echt zie of graag wil zien. Het zal dat laatste wel zijn. Wel heb ik nog dingetjes voor haar gekocht die ze passief weigerde en ik dus toch kocht. Ze staat het toe dat ik haar een knuffel geef, hoezeer ik ook weet dat ik dit zelf veroorzaak doet dit erg veel pijn. Omdat ik meteen weer hoop heb.

De redenen waarom het nou echt uit is kan ze eigenlijk niet goed verwoorden, ze blijft maar op dat gevoel hameren. Maar als ik haar vraag, of ze nog van me houd, of ze nog om mij geeft dan krijg ik te horen; Ja natuurlijk, dat verdwijnt niet zomaar. Voor mij onbegrijpelijk want als je van iemand houd dan doe je er toch alles aan om het te laten werken? Zij zegt dat ze er gewoon klaar mee is, en ik zal dat moeten accepteren. Hiernaast zegt ze wel dat ze niet in de toekomst kan kijken maar dat ze denkt dat dit de beste keuze is.

Daar haal ik weer hoop uit natuurlijk, de hoop dat ze beseft wat ze kwijt is. Dat ze beseft dat ze dit niet wilt. Ik maak mijzelf gek, dat weet ik helaas maar al te goed. Maar hoe kan ik hier nou het beste mee omgaan! Cold turkey werkt echt niet voor mij, ik kan mijzelf niet inhouden ...

Ik hou van haar!