5 dagen niets gehoord.
het doet me pijn en heb moeite om niets van mij te laten horen, maar ik heb alles gedaan om ervoor je te zijn,
heb je nagelopen, meerder malen.
ik heb mijn hart gevolgd maar steeds gaf je aan te twijfelen, net zoals afgelopen dinsdag!
je gaf aan nog te willen gaan eten in het weekend, maar heb daarop gereageerd van enkel indien je dat echt samen wil, en niet zoals voorheen dat je dan doch weer je afspraak annuleert.
tja nu zit ik hier met spijt, had ik doch maar afgesproken misschien?
nu zit ik hier te wachten op een mailtje, sms'je . . .
ik probeer me sterk te houden maar het is verdomd moeilijk !!!
diep vanbinnen mis ik je enorm en voel nog steeds mijn hartje voor jouw slaan, hoe moet ik dit volhouden niets van me te laten horen terwijl vanbinnen ik het uitschreeuw om jouw te horen, te voelen, te knuffelen, te zoenen . . .
nocontact is hard...
... steenhard, maar wel de beste methode om afstand te nemen denk ik. Voor mij zelfs de enige methode. Toch als je ervoor de tijd hebt genomen om rustig te praten over wat jullie willen en waarom het niet lukt. Als je blijft contact hebben dan gaat die hoop elke keer terug opflakkeren, dat gaat even heel fijn aanvoelen. Net als je denkt terug wat dichterbij gekomen te zijn ga weer weggeduwt worden. Ik moet je niet uitleggen hoe je je dan gaat voelen.
Het is zo moeilijk niet opnieuw een berichtje te sturen, je moet het me niet vertellen, ik maak het zelf mee. Ik heb het ook zelf meerdere malen gedaan. Even denk je dan, he dat heb ik goed gedaan, er valt een last van je schouders omdat je je hart nog eens hebt kunnen luchten. In stilte hoop je ook dat je terug een zaadje geplant hebt en begin je stiekem te hopen dat er toch iets moois uit zal ontkiemen. Maar als dat frele plantje zijn eerste blaadjes begint te krijgen wordt het weer vermorzeld onder harde woorden, of onbegrip, of afstandelijkheid.
Het jojo-effect noem ik het. Het is verschikkelijk uitputtend en destructief.
Sommigen passen het op een oppervlakkiger niveau toe als verleidingstruc, "hard to get spelen" noemt men het dan. Maak de ander zot van je door iets toe te geven en dan weer afstand te nemen. Zo creeer je bij de ander een hevig verlangen naar iets wat moeilijk te krijgen is. Het is een andere setting dan waar jij nu in zit, maar de aantrekkingskracht die erdoor ontstaat is vergelijkbaar met wat er gebeurt als je blijft contact houden met iemand die de relatie niet ziet zitten, maar wel vrienden wil blijven.
Hou het no contact regime nog wat vol. Het is de snelste manier om weer verder te kunnen met je eigen leven.
Heel juist
Heel juist!
Hoewel het pijn doet, verselijke pijn is dat het allerbeste. Beter een acute, harde pijn dan een zinderende pijn die lang blijft aanslepen. En ik ben ervaringsdeskundige wat dat betreft
Booker
Ik zit momenteel 2 maanden verder en had ook dat gevoel,echt waar!
Nu is het echter omgeslagen in angst om nog iets van haar te vernemen...
Ik wil geen foto's zien of verhalen over haar horen,omdat ik weet dat het ontzettend pijn doet.
Alsof ze een mes in men lichaam steken!
Waarom zou je blijven vechten als je ex geen enkele moeite meer voor jou doet?
Ik hoop voor jou dat je ex nog contact opneemt maar het kan ook zijn dat de ex helemaal niets meer laat horen,zoals in mijn geval...
Thnx, tis helemaal niet
Thnx,
tis helemaal niet makkelijk inderdaad pfff, emotioneel zwaar om niets te laten horen.
Is een goede vraag waarom we blijven vechten ja. . . ben benieuwd indien ze moeite gaat doen maar denk dat ik dezelfde weg als jouw uitga
probeer er intussen mijn hoofd wat minder over te breken maar het hartje hé, dat zit nog vol liefde!
Ik hou jullie op de hoogte van de evolutie.
Al bloedend op mijn tandvlees bijtende
Booker
Misschien helpt het om te bedenken dat nocontact twee doelen heeft.
Allereerst om haar jou te laten missen ...
Gebeurt dit niet dan heb je toch de eerste tijd van loslaten al gehad toch?
Hallo jeanette, klopt
Hallo jeanette,
klopt inderdaad ! dat loslaten hé . . . in gedachten ja in mijn hartje neen . . .
maar je hebt gelijk indien zij mij niet gaat missen dan is de eerste stap richting compleet loslaten al voor een stukje gebeurd en misschien zijn de volgende stappen dan makkelijker !?
slaap lekker iedereen
Booker
Nou heel veel succes hoor en houd die gedachte vast!!!
Liefs Jeannette
@booker
hoi, zij wilde gaan eten met je, maar je hebt gezegd dat je dat niet zag zitten omdat je nog met onverwerkt verdriet zat. dat het je te veel pijn deed dat zij had afgezegd ervoor. nu heb jij spijt daarvan.
beste booker, als je wat wilt, neem dan zelf het initiatief. zend haar een berichtje en zeg dat het je spijt dat je dat had gezegd. ,zeg erbij dat je het moeilijk hebt om je emoties de baas te zijn. dat je eigenlijk boos was dat zij had afgezegd, maar dat je diep van binnen heel blij was dat zij samen met jou wat wilde gaan eten. dat je niet wist hoe je er mee om diende te gaan en dat je daarom dit zo gezegd hebt. en dat je dolgraag iets met haar wil gaan eten, maar dan later op een moment dat jij zeker weet dat het ook plezierig zal zijn voor jullie beiden. en vraag haar naar een datum over een week of 4.
je wilt niets anders dan bij haar zijn, maar op de momenten dat je bij haar bent, haar aan de lijn hebt, dan stoot je haar af. waarom...waarom...waarom gebeurd dit...waarom doe je dit...waarom doet zij dit..etc. je bent nog te afhankelijk van haar. je kunt het nog niet aan waarschijnlijk
want booker, het verleden is geweest, leven in het verleden brengt je niet naar de toekomst ! en dat verleden zul je los moeten laten om vrienden te kunnen blijven.
groetjes
bjm
Hallo Bjm, heb haar gezegd
Hallo Bjm,
heb haar gezegd dat ze enkel dient af te spreken indien ze haar afspraken nakomt, ze heeft nogal de neiging steeds haar afspraken (indien ze wat leukers te doen heeft) af te zeggen.
vandaar dat ik er zo op reageerde, en ook inderdaad omdat het voor mij te emotioneel geladen zou zijn.
heb er nog enorm moeite mee dat de relatie afgelopen is!
en voor mij zij het zijn alsof er niets aan de hand is.
wil inderdaad nies anders dan bij haar zijn maar dat is voor mij nog een emotionele rollercoaster.
tot op heden niets gestuurd of gehoord van haar, dus ga proberen de nocontact rule nog wat toe te passen.
tja wie heeft de waarheid in pacht om te weten wat je het beste kan doen, contact houden, géén enkel contact?
straks denkt zij misschien van hij laat niets van zich horen dus hoeft het voor mij ook totaal niet meer ?
dit is voor mij de langste periode dat we niets van mekaar gehoord of gezien hebben and its killing me
en die ijdele hoop . . . ja die blijft er doch nog ergens een klein beetje zijn !
No contact struggle
Hi Booker,
Ben je er tot nu toe nog in geslaagd in de "no contact rule"? Hoe krijg je het voor mekaar? Tips zijn welkom
Ik heb het zelf ook heel moeilijk om het vol te houden... erger nog, ik ben er niet in geslaagd en heb begin deze week een smsje gestuurd met de vraag nog eens te praten. Ik kreeg een koel berichtje terug dat het wel kon, online dan, tussen 20u en 21u...hmmmhm
Ineens had ik mijn twijfels omdat ik mezelf afvroeg waarom ik eigenlijk nog contact wou. We zouden "vrienden"blijven maar het moet altijd van mijn kant komen en als we elkaar uiteindelijk zien dan doet het achteraf toch weer pijn te beseffen dat dit nooit meer goed komt...
Loslaten is moeilijk, vooral als je overweegt vrienden te blijven.
Ik hoop dat jij en ieder die het er moeilijk mee heeft het volhouden en ikzelf ook...
Soms probeer ik me te visualiseren hoe het zou zijn om erover heen te zijn en mezelf terug sterk te voelen en hem niet meer nodig te hebben, dat helpt met momenten.
Take care,
PB_S
Hi Pbs, tot nu toe ben ik er
Hi Pbs,
tot nu toe ben ik er een week in geslaagd de no contact rule toe te passen.
tja hoe doe je dat, proberen te focussen op andere dingen, sporten, bezig zijn, leuke dingen proberen doen . . .
Maar ondanks dat denk ik doch elke minuut aan haar, en heb ik evenzeer moeite om niet te mailen, sms'en of bellen hoor!
maar echter heb ik van haar ook niets meer vernomen en dat doet pijn, maar het is misschien de pijn die ik moet voelen, daar ik zo ook weet wat ze voor me betekend heeft!
indien ik geen pijn zou voelen zou het allemaal zinloos geweest zijn.
en ook zoals ze hier beschrijven indien je van de andere zijde niets verneemt, tja dan weet je genoeg zekers, dan zijn ze ons ook niet waard en moeten we aan onszelf beginnen te denken en vooruit gaan.
probeer niet teveel te piekeren (makkelijk gezegd) maar dat helpt je niet vooruit in dit proces.
visualiseren dat helpt, ik probeer dat ook te doen, en ben nu vooral zo een beetje aan het denken wie in de toekomst mijn pad mag kruisen, hoe ik die persoon zal ontmoeten, hoe ze eruit zal zien...
beetje dagdromen haha
ik zou zeggen, probeer het echt vol te houden, je hebt er niets mee te verliezen enkel mee te winnen!
en geloof me je staat niet alleen, hier is het ook een zeer zware taak hoor om vol te houden, en ja misschien maak ik binnenkort ook de fout en contacteer ik haar !? who knows . . .
maar 1 ding weet ik zeker, in deze relatie heb ik alles over gehad, misschien zelfs teveel maar dat kan ik mij tenminste nooit kwalijk nemen.
ik heb mijn hartje gevolgd en open gezet, indien de ander dat niet heeft gedaan is dat enorm spijtig voor haar!
ze weet niet wat ze mist . . . Echte Liefde!
hou je goed en indien je en praatje wil maken geef maar een seintje he
Sterkte !
Booker
@pb_s en booker
hoi, neutraliseer :
denk aan het negatieve van je ex op het moment dat je los wilt komen, laat de boosheid eventueel toe om je er verder bij te helpen
denk aan het positieve van je ex toe om het later weer in evenwicht te laten zijn en je niet met een verkeerd beeld te laten rondlopen
idealiseer je te veel, meng dan weer wat negatiefs bij tot je een neutraal beeld kreeg
of wel : ga je ex weer zien als degene die je jouw ex niet kende..toen had je toch ook een leven ? toen ging alles toch ook gewoon door ? was je misschien op zoek, maar ja dat moet je nu ook weer ! wordt onafhankelijk en ga door met je leven en ga weer genieten zoals voor de tijd met je ex !
en dan nog iets...je ex is weg...zij wil je niet zien, maar wel online spreken...zij is koel, afstandelijk...omdat zij ergens boos over is...boosheid is er omdat verdriet te groot is...maar die boosheid komt waarschijnlijk door machteloosheid, machteloosheid omdat zij teleurgesteld is het niet voor elkaar gekregen te hebben om te slagen in de dingen die zij wilde bereiken....die boosheid ligt in haar zelf en wordt hoogstens getriggerd door dingen die jij gedaan hebt of doet. maar het ligt hem niet bij jou. het ligt bij haar zelf !
jij snapt niet hoe het komt ? wel zij is nu een betonblok. maar dat ben jij ook geworden. jij ervaart haar als kil, jij benadert haar dus negatief op die manier. want jij twijfelt aan de zin van het gesprek, terwijl jij gevraagd hebt om een gesprek, zij heeft een tijd genoemd, het is aan jou of jij die kans aanpakt of niet.
vraag niet naar het waarom van het uit elkaar gaan, vraag haar niet terug te komen, maar respecteer haar keuze. geef haar gelijk, maar zeg wel dat het jou verdriet doet, dat je het graag anders had gezien dat je het er moeilijk mee hebt, maar dat je haar wil steunen in haar beslissing. op die manier voelt zij zich gehoord. en als mensen gehoord worden dan voelen zij zich begrepen en als mensen zich begrepen voelen dan ontdooien zij !
kortom leer anders communiceren, ga nadenken over wat zij zegt, denk na over wat jij wil zeggen, antwoord niet te snel en bepaal op basis daarvan wat jij aan haar gaat melden. bedenk dat mensen die boos zijn vaak heel stellig praten, worden als nooit en altijd schieten mogelijk over het scherm, dat zijn woorden die direct leiden tot een gevoel te moeten verdedigen....een gevoel te willen uitleggen dat dat niet zo kan zijn, voorbeeld : ik heb nooit van je gehouden...de ander denkt...dat kan toch niet waar zijn, ik ben toch niet gek, heb ik dan altijd in een waanwereld geleefd , wat is dit ? en wordt stilaan gek in het hoofd van het gepieker dat er dan volgt.
totdat je beseft dat het anders is, dat je weet dat de stellige opmerkingen omgedraaid moeten worden en dat er waarschijnlijk bedoeld wordt te zeggen :
ik heb heel erg veel van je gehouden, maar de laatste tijd is dat houden van als partner omgezet in een houden van als broer en zus. jij begrijpt dat echter maar niet en wil mij terug in je bed, je wilt volgens mij weer een affectieve relatie en nee daar bedank ik voor. de emotionele band met jou is er nl niet meer. ik ben ergens door gekwetst, mijn gevoel is weggegaan voor jou, ik heb daar heel lang over getwijfeld, heb je dat heel lang proberen te vertellen, ik heb het heel lang met allerlei signalen proberen duidelijk te maken, ik heb er in mijzelf heel lang tegen gevochten, maar het is mij niet gelukt. daar baal ik van, maar het is nu goed zo voor mij, ik wil niet meer vechten, jij begrijpt mij niet en ik begrijp jou niet, de passie, de aantrekkingskracht tussen ons is weg en ik denk niet dat die weer terug komt ! ga mij nu begrijpen en laat mij gaan. ga verder met je leven !
uiteraard kun je proberen er achter te komen waar dat gekwetste gevoel vandaan komt, kun je proberen de oplossing daarvoor te vinden, bijna altijd dien je dan te beginnen met een andere manier van communiceren. kan ook niet anders want op de oude manier heb je de signalen niet opgepakt !
je schrijft dat zij er aan hecht vrienden te willen blijven met jou. wel nu :als dat zo is dan wil zij dus in je leven blijven. in plaats daarvan reageer je echter op een gesloten manier naar haar toe zoals het op mij over komt. immers je vraagt je af wat voor zin het heeft, je wil dat niet, want je wilt haar terug en dus pas je no contact toe.
dat is natuurlijk logisch, want het is de negatieve manier van zeggen dat je haar terug wilt...door te zeggen ...ik zie je niet meer staan , ik ga je negeren...hoop je te bereiken immers dat zij je gaat missen en daarna ontdooit en dat alles weer goed komt.
wel nu vergeet dat dat het goed komt. het komt nl niet vanzelf goed. dat is niet gebeurd in de relatie en dat gaat nu ook niet gebeuren. het kan slechts goed komen als je er zelf aan gaat werken. als je haar accepteert om wie zij is en wat zij doet. als je gaat luisteren naar jezelf en gaat luisteren naar haar. je kunt hoogstens jezelf veranderen!
en wil je wel dat het goed komt ? doe dan eens wat anders :
als jij je opent naar haar, naar haar gaat luisteren en haar gaat begrijpen, dan heb je kans dat zij zich ook opent naar jou en jou gaat horen. dat wil geenszins zeggen dat jullie het eens worden, maar soms is het ook goed er achter te komen dat je het niet eens bent en dat te accepteren van elkaar. ook wil het niet zeggen dat het goed komt maar de vriendschap zul je kunnen redden ! en waarom is er op die manier een kans dat het goed komt ? omdat elke relatie begint met vriendschap en het elkaar graag zien en in de nabijheid van elkaar willen zijn !
als de twijfel is geweest dan komt echter de boosheid. in de boosheidfase valt er weinig meer aan de vriendschap te sleutelen. die is op dat moment dan verdwenen. in die fase rest slechts een gevoel van heel erg boos zijn , soms zelfs haat. vaak raken mensen in die fase definitief hun vertrouwen in de ander kwijt. worden de vechtscheidingen geboren en valt er steeds moeilijker te praten. no contact heb je dan nodig als luisteren niet meer gaat om je zelf niet te kwetsen voor de buien van de ander.
soms verdwijnt de boosheid weer en wordt dan gekomen tot spijt, verdriet en daarmee verwerking. dan wordt soms weer contact met de oude partner opgezocht en wordt soms wat uitgepraat. bij alles ligt het er aan hoe men de twijfelfase is doorgekomen, met of zonder begrip voor elkaar.
het is aan jou hoe jij er mee om wilt gaan
groetjes en veel sterkte, kracht en wijsheid
bjm