Vroege diensten, ik heb er een hekel aan; ik ben geen ochtend mens... en vroeg naar bed gaan om de nodige slaap te krijgen lukt me ook al niet.

Maar dat is niet het enigste, de vele afspraken deze week beginnen me op te breken. Onbewust heb ik deze week helemaal vol geplanned... Elke dag heb ik na het werk wel een afspraak of heb ik wel iets te regelen.

Maandag: Met een berg tegenzin 's morgens naar het werk gefietst, het leek of ik niet vooruit kwam, dit gold ook op het werk zelf... 's middags lag er een brief van de makelaar op de mat met het verzoek om een aantal documenten af te komen geven/in te vullen. Zo gezegd zo gedaan...

Dinsdag: Een gesprekje met mijn maatschappelijkwerkster, even haasten want het gesprek is verplaats naar 15:15u, 15min. na mijn shift. 's avonds nog een kennis langsgeweest die vroeg of ik "even" zijn noteboekje wilde nakijken en "even" iets wilde installeren. Dat werd ook weer 23:00u eer hij wegging... en dat terwijl ik al zo moe was. Die nacht niet geweldig geslapen en de wekker attendeerde me om 05:15u alweer dat het tijd was om op te staan.

Woensdag (vandaag): Na het werk langs de opticien voor een controle en een nieuw pakket lenzen, deze keer geen gehaast, maar een uurtje vervelen en door de stad slenteren want deze afspraak stond om 16:10u. Tijdens het slenteren nog een telefoontje van mijn ex gehad (eerste keer dat ze belt sinds...euh...januarie, normaal ging de communicatie van haar zijde via sms of een briefje op tafel). Ze vroeg of ik a.s. zaterdag wegging, dit omdat er kijkers komen voor het huis en ze wist niet wat te doen met de katten omdat ze moest overwerken. Ik zei dat ik niet wist wat of dat ik ging doen en hield dat liever zo. Ze zei dat ze wel wat probeerde te regelen met de katten, tijdelijk meenemen ofzo. Ze vroeg ook nog of ze me moest waarschuwen wanneer ze een oplossing gevonden had, zodat ik niet zou schrikken wanneer ze weg waren. (Hoe attent...). Het deed me wel wat om haar zo weer even aan de telefoon te horen, het deed me meer dan wanneer ik haar in levende lijve spreek. Ze klonk dan ook zeer vriendelijk en ik voelde me achteraf net een boeman omdat ik zo "koud" reageerde en met haar sprak. Wat is dat nou??? krijg ik nu een schuldgevoel?... We zien het wel... morgen eerst maar eens daar een beetje opruimen; dacht ik net 1 vrije dag in deze week te hebben...

Donderdag: Opruimen dus... en daarna terug naar mijn ouders...

Vrijdag: 15:30u afspraak om belasting in te vullen... Hopelijk is het daarna weekend. Dan gaat de telefoon uit! Een kort weekendje want zondag om 23:00u mag ik weer opdraven...

Alles bij elkaar ben ik nu dus al behoorlijk gebroken, moe en geirriteerd en het is pas woensdag avond <>...

Wesley