Start › Blogs › Mr.lonely's blog

mn ei kwijt

afbeelding van Mr.lonely
Woe, 04/09/2013 - 18:02 — Mr.lonely

Hi ldvd,ers.

Het is alweer een week geleden dat ik iets heb geschreven.
de laatste keer dat ik iets schreef had ik te horen gekregen dat mn ex een nieuwe vriend heeft.

ik voelde me daar echt k*t door.
sindsdien bijna elke dag wezen stappen met vrienden en veel te veel gedronken. Ik had toch nog vakantie. Het hielp me wel een beetje om haar te vergeten maar niet helemaal. elke ochtend/middag dat ik wakker werd met een kater, helemaal alleen in mn 2 persoonsbed, dacht ik weer aan haar.
normaal begon ik de dag naast haar en krreg ik altijd heel lief een knuffel en een kus van haar. gvd wat mis ik dat!
Ze is altijd zo goed en lief voor me geweest. En nu moet ik verder zonder haar. Terwijl ik dit schrijf begin ik alweer gelijk te huilen en dat terwijl ik normaal echt NOOIT huil.

maja

In die week van uitgaan en feesten kwam ik een ander meisje tegen een leuk meisje maar niet egt mijn type (er is er maar 1 die aan dat type voldoet op dit moment en dat is mn ex helaas)
Ze vroeg of ik met haar mee ging die nacht naar haar huis.
Ik dacht dat dat me wel goed zou doen dus ik ben met haar mee gegaan en ben daar met haar naar bed geweest en daar blijven slapen,
althans ik heb geprobeerd om te slapen.
ik kon niet slapen omdat ik weereens aan mijn ex moest denken, gvd wat kan ik nou doen om haar te vergeten??
Ik moet zeggen dat het wel weer goed voelde om weer eens iemand vast te houden te knuffelen etc..
maar toch is het niet met degene die ik zou willen dat het was.

Deze week moest ik helaas weer werken, ik had gehoopt dat ik door mijn werk wat minder aan haar zou denken maar helaas.
Voor mijn werk zit ik veel in de auto en als ik sochtends 2 uur lang moet auto rijden, ga ik weer zitten denken aan haar ( en dr nieuwe vriend).
pff hoelang gaat dit nog zo door?
Ik wou dat ik haar gewoon kon vergeten..

Ik denk dat de meeste ldvd,ers die dit lezen dat gevoel ook wel hebben dat je gewoon je gedachten ff wil uitzetten. Er even niet aan denken en gewoon verder gaan met je leven.

Ik hoop dat de tijd mij zal helpen.
Het schrijven van deze blog helpt me iig al een beetje, vooral omdat ik niet zo'n prater ben. Ik hou meestal alles voor mezelf en toon mijn emoties niet snel. Dus om hier mijn verhaal kwijt te kunnen is al heel wat voor mij of je het nu leest of niet.

voor de mensen die het wel lezen

Bedankt!!!

Woe, 04/09/2013 - 18:42 — Willie (of verwijderd)
afbeelding van Willie

Herkenbaar

Ik denk dat dat gevoel, het uit willen zetten van je gevoelens en gedachten, voor iedereen heel herkenbaar is. Aan de andere kant is dat misschien ook wel waarvoor we het hier allemaal doen. Je kan een relatie hebben, voor gezelschap of om niet alleen te zijn, en het gevoel vlak houden. Maar uiteindelijk willen we toch die ene. Die ene die elk gevoel duizend keer versterkt, waar je je een god voelt als het goed gaat. Maar waarbij het dal helaas ook eindeloos diep lijkt als het slecht gaat.

Houd vol, Mr.lonely, en als het helpt: blijf schrijven.

Ma, 09/09/2013 - 08:03 — Lovertje85
afbeelding van Lovertje85

@Mr. Lonely

Je hebt wekenlang gevlucht voor je eigen gevoel, door jezelf in het nachtleven en de alcohol te storten. Dan krijg je nu de spreekwoordelijke kater en voelt het denk ik even enorm klote om weer even je echte gevoel naar boven te hebben komen, en je normale ritme (waar je aan gewend was in combinatie met haar) weer op te pakken.

Tijd heelt veel wonden, dat is en blijft een feit. Dat feit maakt het voor jou nu echt niet makkelijker.... Dat je huilt is denk ik alleen maar goed, en dat ook iemand als jij die slecht over zijn gevoel kan praten, hier zijn ei kwijt kan is alleen maar heel erg fijn. Op die manier verwerk je ook veel lijkt me. Het gaat nooit zo snel als je zal willen, en je zal inderdaad juist op die momenten dat je alleen bent, tot vervelends toe aan haar denken, maar ook dat zal afvlakken naarmate de tijd vordert.

Blijf spuien, sta jezelf toe om te huilen, en hou vooral je gevoel niet tegen. Beter nu even goed door die zure appel heen, dan dat je jaren later nog rondloopt met een klotegevoel!

Sterkte!