Hoi Just a guy...

Ik kan me heel goed voorstellen dat je er kapot aan gaat met het 'no contact'. Aangezien het je 2e dag pas is, lijkt het wel of alles weer van voren af aan is begonnen. Dat je a kind of opnieuw bent begonnen met je proces. Maar hou het vol, dit is echt het beste voor je. Je weet natuurlijk hoe het voelt wanneer je wel contact hebt, je gaat er aan onderdoor, en je blijft die hoop houden. Ook wordt je telkens teruggezet op je plaats, vergelijk het een beetje met dat je iets wilt pakken, maar je komt er net niet bij, wat je ook probeert.

Ik weet niet of ze op je werk op de hoogte zijn van je verdriet, dat je het moeilijk hebt, anders kun je gewoon ff de wc inhollen.

De verjaardag van je nichtje is vanavond echt een punt. Ik neem aan dat je gehele familie op de hoogte is? Dan snappen zij heel goed dat je verdriet hebt. Misschien is het juist afleiding, maar er bestaat ook een kans dat er over jouw 'situatie' gesproken wordt, dat ze dingen vragen. Dan is het aan jou om te beslissen wat je doet. Ben je er nog niet aan toe, dan geef je dit van te voren aan. Heb je zoiets van, ik wil de confrontatie toch aangaan (je kan dat op den duur toch niet meer vermijden), doe het dan. Waarschijnlijk heb je hier baat bij om het mee te nemen in je proces.

Je moet vooral niet vergeten dat je moet doen wat voor jou het beste voelt. Maar dat 'no contact' zou ik toch blijven volhouden als ik jou was.

Ik hoop dat je er wat aan hebt, ik heb m'n best gedaan!

Sterkte, en ik spreek je!

Ik snap wat je bedoelt hoor. Toen ik nog volop contact had met mijn ex had ik toch nog iets van een soort 'verbondenheid' en dat was helemaal weg nadat ik al het contact verbroken had. Dat voel jij ook nu. Ook de hoop is weg. En nu moet nog de acceptatie komen. Zodra dat er is zal het een stuk beter met je gaan. Na een paar weken geen contact volgt er een soort berusting en dan kom je ineens tot het besef dat je al een paar uur niet aan haar hebt gedacht. Op een gegeven moment word je wakker en besef je na uren dat je helemaal niet met haar in je gedachten bent opgestaan. Dat gaat soms even duren en daar moet je doorheen. Met alle emoties die er maar bestaan. Misschien heb je iets aan de volgende spreuk: 'God' kun je veranderen in iets of iemand anders als je niet gelovig bent.

God, geef mij Kalmte om te aanvaarden,
wat ik niet kan veranderen.

Moed om te veranderen,
wat ik kan veranderen.

Wijsheid om tussen deze twee onderscheid te maken.

Ik wens je heel veel sterkte.