Nadat ik vannacht een nogal boze mail aan exlief heb gestuurd, waarin ik hem heb duidelijk gemaakt dat dit voorstel natuurlijk beneden alle perken was, kwam natuurlijk vanmorgen weer de klap met de houten hamer.
Waarom communiceren we toch steeds via sms/mail??
Ongeacht zijn vreemde voorstel en zijn tegenstrijdige berichten. Zoals Moerbei ook al aangaf, communicatie op deze wijze is nooit verstandig. Je interpreteert dingen, ziet elkaars gezichtsuitdrukkingen niet.
Al met al heeft het me wel weer een hele dag gekost. Natuurlijk ook reacties van vrienden in mijn omgeving en heel betrokken mensen hier op de site.
Een ding is zeker: ik ga níet voor de sexrelatie, ook al zou ik nog zo graag willen dat ik daar toe in staat was!
Daar zou ik mezelf ongelooflijk veel verdriet mee bezorgen. Ik zou, tegen beter weten in, hopen dat het ons weer bij elkaar brengt. Al met al ben ik dan weer een paar weken/maanden kwijt en ik wil juist verder en niet achteruit.
Ex een bericht gestuurd dat ik niet meer wil communiceren via sms en mail. Dat het misschien handiger is als we face-to-face afspreken. Op neutraal terrein, dat moge duidelijk zijn!
En eigenlijk heb ik nu ongeveer duidelijk wat ik voor mezelf wil.
Ik realiseer me, zeker na dit vreemde gesprek van vannacht, dat ik ex-lief wellicht toch iets teveel eer heb toegekend dan hij verdient. Ik heb hem mooier gemaakt dat dat hij is. Ik heb de herinneringen mooier gemaakt. Hij wás heel lief, hij wás heel leuk, hij wás heel grappig, maar de laatste maanden was dit niet heel duidelijk meer aanwezig.

Als we op neutraal terrein een normaal, volwassen gesprek voeren, maakt dat meer duidelijk dan het vage gesms en gemail wat we nu doen. Dan kan ik voor mezelf ook kijken of die gevoelens, die ik nu cultiveer, nog wel zo realistisch zijn. Is dit niet het geval, dan is dat mooi en kunnen we op vriendschappelijke voet verder. Zijn mijn gevoelens nog in alle heftigheid aanwezig, dan is het natuurlijk weer even een set-back, maar weet ik voor mezelf wel dat verder vriendschappelijk contact voorlopig nog niet heel slim is.

Ex smste terug: Ja, idd, dit was niet zo'n slim idee, het ging ook wel iets te snel allemaal!
Het idee geopperd om dan deze week even ergens wat te drinken, daar reageerde hij heel positief op.
Beste mensen, ik begeef me op glad ijs... nu weet ik dat ik zelf nog niet bepaald ver was in het verwerkingsproces, dus een setback-risico zit er in, maar als ik hem ineens tegen het lijf loop op school voordat ik een tentamen in moet, heeft dat ook een shock-effect, nu heb ik dan enigszins controle over het tijdstip waarop we elkaar zien.
En dan nu ga ik proberen de focus weer te leggen op de dingen die ik moet doen... 2 dagen kwijt met dat stomme gesms en gemail.