Ik ben hier al een tijdje, heb veel steun gehad uit jullie verhalen! Bedankt daarvoor.. toch zit ik met een verhaal en ben erg nieuwsgierig wat jullie hiervan vinden. Heb een lange relatie gehad..10 jaar... uiteindelijk is deze verbroken en we hebben ons best gedaan om de vriendschap te behouden en te bewaken.. Dit geldt voor allebei, het heeft ons veel energie gekost en toch.. lukte het aardig... dacht ik.. Dit is een persoon die mij heel erg dierbaar is.. en de vriendschap betekende veel voor mij.. Helaas is hij in bed gedoken met een goede vriendin van mij.. Ik heb hier niets in te verbieden, nog iets van te vinden,.. toch voelt het voor mij als, not done,.. iets wat ikzelf nooit zou doen, en wat het mij allemaal niet waard zou zijn.. I was blown away, door allebei, het voelde onveilig en eigenlijk waren deze vriendschappen voor mij direct over.. Niet omdat ik het wilde, niet uit rancune gewoon omdat het onveilig voelde.. idioot voelde... en ik mij hier niet prettig bij voelde.. Ze zijn niet eerlijk geweest, terwijl ik daar naar gevraagd heb, stiekum geweest ... Terwijl ik bij hem en bij haar op de bank zat.. gezellige telefoongesprekken en dan dit?? Toch vind de rest van mijn vriendenclub dat ik mij hierover heen moet zetten.. moet vergeten.. en ach wat doe ik nu toch moeilijk... let it go! Tja dat kan ik dus niet.... kan het niet vergeten.. had graag gewild dat er anders met mij om was gegaan, gewoon eerlijk en oprecht. Dit is iets wat ik niet zou doen en het past niet bij me.. Ben benieuwd wat jullie hiervan vinden? Doe ik moeilijk??