Start › Blogs › Six's blog

mis gevoel van geborgenheid. Herkenbaar?

afbeelding van Six
Ma, 24/07/2006 - 20:34 — Six

Hey iedereen,

Na lange tijd ben ik weer terug op de site. Hopelijk voor maar korte duur.

Na 7 maanden heb ik mijn ex weer gesproken. De aanleiding was geld wat ik onverwacht nog van hem kreeg. Ik heb het er erg goed van af gebracht vind ik. Ik heb gezegd wat ik nooit heb kunnen zeggen en uitleg gevraagd die ik nooit had gekregen. Het lucht op dat ik dit heb gedaan. Bovendien ben ik in het verdere gesprek ook echt bij mezelf gebleven.

Toch merkte ik ook dat het mij nog steeds raakt dat hij na 1,5 maand al een ander had. Tevens realiseerde ik me dat ik het fijne gevoel, dat ik bij hem had, mis. Ik voelde me toen ontzettend geborgen. Dat mis ik nu.

Ik denk dan dat ik dat niet zomaar weer bij een ander zal vinden, maar dat is zo een gedachte die alleen maar leid tot hem missen of iets missen. Het is een weinig functionele gedachte. Ik hoop dat ik dit absoluut weer bij een ander kan vinden en nog meer dan dat.

Alleen heb ik tot nu toe geen ander ontdekt, maar ik stond tot nog toe ook niet echt open daarvoor omdat ik met persoonlijke groei bezig ben. Dus dan is ook niet vreemd dat ik nog niemand heb leren kennen of heb gezien. Blijkbaar was ik er nog niet aan toen. Het steekt me dat hij er wel aan toe is al zo kort na mij. Maar ik denk dat het feit dat het steekt komt omdat hij mij zo geweldig voond en ik dat nu niet meer ben voor hem, hij gaf mij een fijn gevoel over mezelf door mij het zelfvertrouwen te geven dat ik s vaker mis. Maar daarentegen heb ik ook het gevoel dat dit minder waar lijkt te zijn omdat hij zo snel een ander had. Ik zit anders in elkaar en kan me ook moeilijk invoelen hoe dat bij hem werkt.

Maar goed: ik mis dat gevoel dat ik geborgenheid noem dus en wil het graag terug maar niet van hem. ( zal wel neer komen op goede gevoel wat hij me over mezelf gaf) Weet iemand hoe ik dat zelf kan creeeren?

Ik hoop dat iemand hier een reactie op heeft.Alvast bedankt.

Liefs, Six

Ma, 24/07/2006 - 21:24 — Hoop
afbeelding van Hoop

Hey Six

Dat is inderdaad herkenbaar. Je veilige thuishaven is weg. Diegene waarmee je kon lachen maar ook kon huilen, die je altijd begreep, waar je altijd je verhalen van de dag bij kwijt kon, diegene die je een veilig gevoel gaf, waar je totaal jezelf kon zijn, waarnaast je elke dag met een gerust hart kon gaan slapen, enz...

Zucht....Ja geborgenheid dat is echt iets wat ik ook zo heerlijk vond.

Ik zou je niet kunnen zeggen hoe je het zelf kunt cree?ɬ´ren. Je mist toch altijd iets. Niets komt in de buurt bij de geborgenheid van je lief. Het enige wat je toch een beetje zou kunnen doen als vervanging is het bijhouden van een dagboek, als je iets kwijt wil bellen met vrienden of familie, een knuffelbeer of huisdier nemen, etc. Verder weet ik het echt niet. Volgens mij is geborgenheid niet echt iets wat je jezelf kunt geven.

Liefs,
Hoop

Ma, 24/07/2006 - 21:41 — Unremedied
afbeelding van Unremedied

Geborgenheid, is dat niet

Geborgenheid, is dat niet een onderdeel van het 'basisgevoel'? Misschien kun je het zo zien: iedereen heeft standaard een basisgevoel, het gevoel dat de basis vormt voor al het andere wat je onderneemt - het groeit er als het ware op. Als het basisgevoel er niet is, heb je geen zin in andere dingen, inspiratie mist en je kunt eigenlijk je draai op geen enkele manier vinden.

Misschien is het wel zo dat als je een langere relatie hebt, het basisgevoel van twee personen versmelt tot een. Dat is wat dan voelt als geborgenheid. 50% van jezelf en 50% van die ander. En als dan de breuk komt, zit er een enorm gat in het basisgevoel en voelt het alsof het helemaal weg is. Resultaat: verdriet, verwarring, chaos, inspiratieloosheid, noem maar op.

Er is dus wel een manier om het voor jezelf te creeren en dat is je eigen basisgevoel terug te vinden. Het jammerlijke is alleen dat je dat niet kunt forceren - dat kost tijd. En zo komen we weer bij het aloude cliche terecht...

Weer 'n theorietje erbij... Glimlach

Ma, 24/07/2006 - 22:14 — Hoop
afbeelding van Hoop

Basisgevoel

Ik denk niet dat ik geborgenheid onder het basisgevoel zou zetten. Als het zo is dat je met het basisgevoel weer energie krijgt voor dingen, weer inspiratie krijgt dan heb ik dat gevoel al wel weer terug. Ik moet zeggen dat het wel lang weg is geweest maar dat ik het sinds ongeveer begin juni weer terug ben gaan krijgen.

Nee geborgenheid is eigenlijk een soort aandacht/liefde/zekerheid die een kind van zijn ouders krijgt en een persoon van zijn levenspartner. Het is niet iets wat je bij vrienden of bij jezelf kunt vinden. Natuurlijk altijd wel in een kleine mate maar niet in de mate waarop ik het geborgenheid zou noemen. En de geborgenheid die je van je levenspartner krijgt is ook weer anders dan de geborgenheid die je van je ouders krijgt.

Ik denk toch dat het iets is van een relatie met een andere persoon. Natuurlijk zijn er altijd heel veel mensen die happy single zijn en dat geborgen gevoel niet missen. Misschien is het ook wel iets wat je pas mist als je het kent...

Het is misschien toch iets zoals het volgende gedichtje van Toon Hermans:

Vriend

je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het erop aan komt
voor je bidt of voor je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
'k heb een vriend

als je iemand hebt
die alles met je deelt
de tafel en het bed
?ɬ©?ɬ©n die nooit verveelt
als je iemand hebt
die al je zorgen heelt
weet je wat dat zeggen wil
weet je wat dat scheelt?

je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het erop aan komt
voor je bidt of voor je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
'k heb een vriend

pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas mag je zeggen:
ik heb 'n vriend

Ma, 24/07/2006 - 22:17 — Hoop
afbeelding van Hoop

Veilige haven

En het is ook de "veilige haven" waar Freespirit wel eens over spreekt. Het is toch iets waar we uiteindelijk misschien bijna allemaal wel naar verlangen. Iemand die er altijd voor je is en je onvoorwaardelijk lief heeft. Ik denk dat dat gewoon geborgenheid is.

Liefs,
Hoop

Ma, 24/07/2006 - 22:49 — Six
afbeelding van Six

Dankjulliewel voor deze

Dankjulliewel voor deze leuke reacties. Lief dat jullie zo snel reageren. Fijn want ik wist niet meer wat ik met dat gevoel kon. Het zet me aan tot nadenken en ik heb het gevoel van erkenning als ik jullie stukjes lees. Alsof er meer mensen zijn die ook wle eens dat gevoel hebben. Glimlach Ik haal hier ook uit dat het gevoel van geborgenheid wat ik zo prettig vond wellicht niet met hem verbonden is en dat ik het daarom ook met een andere partner kan vinden. Dat is een opluchting. Thanx en het goede komt zeker naar jullie toe want jullie zijn erg hartelijk.

SiX

Din, 25/07/2006 - 00:32 — Unremedied
afbeelding van Unremedied

Ik kan niet echt uit

Ik kan niet echt uit ervaring spreken, aangezien ik hier zelf terechtgekomen ben na de breuk met mijn eerste liefde (die wel vijf jaar geduurd heeft), maar dat is wel wat me logisch lijkt. Daarom loop ik er af en toe ook over te theoretiseren, om mezelf gerust te stellen. Ik denk inderdaad dat je dat gevoel heus wel weer bij een andere partner kan vinden, anders zou 't best sneu zijn voor iedereen die niet aan z'n eerste liefde is blijven hangen (en moet ik mezelf wederom voor m'n harses slaan dat ik er toen een punt achter gezet heb haha - maar goed, lang verhaal Knipoog).

Het moeilijke is alleen dat zolang het nog niet in zicht is, het soms zo moeilijk te geloven voelt he? Tenminste, dat heb ik. Kom nog maar eens weer iemand tegen die hetzelfde gevoel bij je oproept. Dat zijn er niet zoveel. En dan kun je wel eens 'in de stress schieten'. Maar het zal vast goedkomen. Je zult vroeg of laat heus weer iemand vinden met wie het echt klikt en vergeet niet dat je geen relatie zult beginnen met iemand die jou niet te bieden heeft wat jij zoekt (tenminste, normaliter). Dat houdt waarschijnlijk automatisch al in dat die geborgenheid ook dan weer zal ontstaan.

Din, 25/07/2006 - 00:28 — Unremedied
afbeelding van Unremedied

Ik ben het helemaal met je

Ik ben het helemaal met je eens, Hoop. Tuurlijk is dat wat geborgenheid inhoudt. Ik sloeg alleen even aan het theoretiseren. Six zegt dat ze dat gevoel mist en zich afvraagt of dat aan die persoon gebonden is. Wij zitten hier goeddeels allemaal met datzelfde gemis en daarom zijn we op dit moment ook niet zo blij, om het maar even zacht uit te drukken. We zeggen dan dat we geborgenheid missen.

Maar iemand die single is en niet met ldvd zit (maar een relatie ook niet uit de weg wil gaan ofzo), mist die geborgenheid ook zo? Of zouden er eerder andere aspecten van een relatie zijn die dan gemist worden?

Met mijn theorietje wilde ik eigenlijk zeggen dat je een basisgevoel hebt dat nodig is om bijv. te kunnen genieten van kleine dingen ook, van het lezen van een boek enzo. Op het moment dat je een serieuze relatie krijgt, heeft dat invloed op je basisgevoel. Als je partner er niet is, kan het basisgevoel een beetje aangetast zijn - dat je ineens nergens meer zin in hebt, vooral je partner mist, zeg maar. De partner gaat deel uitmaken van het basisgevoel. Jij plaatst 'geborgenheid' bovenop dat basisgevoel, maar ik denk dat dat misschien de juiste benaming is voor het onderdeel van het basisgevoel, als je begrijpt wat ik bedoel.

En dat jij zegt dat je nu weer dingen doet... natuurlijk, basisgevoel herstelt zich gaandeweg wel weer. Niet op slag en stoot, dat gaat geleidelijk. Maar ook jij zult denk ik nog wel dipdagen hebben, dat je geen zin hebt in dingen, je triest voelt e.d.... Mijn basisgevoel is nog immer niet 'de oude' in ieder geval.

Het is misschien een beetje vaag gereutel, maar sinds ik niet meer theoretiseer over waar 't nou mis ging tussen mij en mijn ex (kort gezegd) ben ik maar een beetje gaan theoretiseren over de ldvd zelf haha. Vergeef me als je vindt dat ik onzin uitkraam Knipoog.

Din, 25/07/2006 - 09:40 — Hoop
afbeelding van Hoop

Basisgevoel

Het basisgevoel begint bij mij echt weer aardig terug te komen. Natuurlijk heb ik ook mijn dipdaagjes of dipmomenten en ook niet altijd zin om wat te ondernemen. Maar toch kan ik zeggen dat ik sinds een maand of twee echt weer begin op te krabbelen en weer zin heb in leuke dingen doen.

Ik denk ook zeker dat je die geborgenheid weer kunt terugvinden in een nieuwe partner. Ik heb er ook nog geen ervaring mee. Ik heb voor mijn ex wel eens een vriendje gehad voor een paar maanden maar dat is heel wat anders dan een echte relatie met samenwonen enzo. Dus ik kan zeggen dat dit ook mijn eerste echte relatie was en ik eigenlijk ook wel eens bang ben of ik zoiets weer ga vinden in een nieuw persoon. Maar als ik dan om me heen kijk en veel mensen weer gelukkig zie worden met een nieuw iemand dan denk ik wel dat het kan. Natuurlijk hadden we ook bepaalde dingetjes die me echt aan hem doen denken en ik me afvraag of ik dat bij een nieuw persoon kan doen. Van die ritueeltjes zeg maar en koosnaampjes enz.

Ik begrijp nog niet helemaal hoe ik geborgenheid als onderdeel van het basisgevoel moet zien. Maar misschien kom ik daar in de komende maanden achter of misschien blijf ik het wel apart zien. Ik weet het niet.

Maar de geborgenheid is ook echt iets wat je moet opbouwen. Iets wat er ook niet aan het begin van een relatie is. Misschien is het wel iets wat bij "houden van" hoort en nog niet bij verliefdheid.

Maar goed, het basisgevoel was natuurlijk flink aangetast bij mij en ik denk dat het komt door de liefdesverdriet en de ontwenning natuurlijk. Iets is niet meer beschikbaar, niet meer binnen handbereik. Zekerheden zijn ook weg.

En nog steeds wanneer ik dit typ denk ik: nee, ik wil die geborgenheid niet van iemand anders! Ik wil het van hem!
Maar ik ben ook wel iemand die goed kan fantaseren dus fantaseer ik dan maar over een nieuwe liefde en dan denk ik dat het wel kan. Die geborgenheid ontvangen van een nieuw lief persoon. Maar van mezelf.... Ik denk dat ik daar dan toch iemand anders voor nodig heb. En misschien blijf ik de komende jaren wel single maar dan zal het verlangen naar de geborgenheid slijten denk ik. Nu is het nog zo dichtbij. Zo vers. We hebben het gehad en zijn het nu kwijt. Maar als ik jaren single blijf zal ik me daar niet meer zo op focussen denk ik.

Liefs,
Hoop

Zon, 30/07/2006 - 13:58 — Afgerekend
afbeelding van Afgerekend

En dan ga je weleens stomme dingen doen ...

ik wil iets toevoegen aan het verhaal over geborgenheid en gemis. Heeft iemand het ooit meegemaakt dat je die geborgenheid en het fijne gevoel van bij elkaar zijn ergens anders (bij de verkeerde mensen) zoekt? Ik heb, na de eerste moeilijke periode, stomme dingen gedaan, maar niks komt in de buurt van het gevoel wat ik mis. Het is alsof ik me soms niet kan beheersen en dat mijn gevoel voor eigenwaarde helemaal uitgeschakeld is. Ik heb die geborgenheid nodig maar het ergste is dat ik heel veel geborgenheid en affectie kkkan en wil GEVEN. En dat is zo natuurlijk voor mij dat het bijna lichamelijke pijn doet als ik het niet kan geven. Het is ook tegenstrijdig. Ik weet dat ik het kan en ik wil het heel graag geven, maar ik ben bang. Hoe zie je of diegene aan wie je je liefde en warmte geeft het werkelijk kan waarderen en (deels) terug kan geven? En is dat echt? Hoe lang gaat het duren? Maar het is altijd een risico denk ik. Men zegt dat je die gevoelens juist moet koesteren ook al gaat het mis. Maar van mij hoeft die pijn niet, hoe mooi de gevoelens ook waren.Ik denk dat de beste oplossing is om ervan te leren en heel goed kijken de volgende keer dat je iemand tegenkomt die dat soort gevoelens in je wakker maakt...