Me vriend heeft mij bijna 2 wekene geleden verlaten voor een andere meisje. Het ging al heel lang niet goed tussen mij en hem omdat hij zo verslaafd is aan alcohol en cocaine. Hij had zo vaak gezegd dat hij wou afkicken enzo. Hij huilde vaak dat hij niet zo door wil gaan. Ik probeerde van alles te doen om hem te bemoedigen.
Twee weken geleden had ik ruzie met hem omdat ik niet blij was dat hij bij een verkeerde vriend bleef slapen en toen begon hij afstandelijk te doen. Ik keek af en toe op zijn facebook en zag dat er een meisje was die hij net had toegevoegd zijn dingen leuk vond op facebook en toen zag ik een dag erna op facebook van dat meisje een foto van haar en me vriend en stond erbij superdate met Danny. Een dag later weer een foto van hun tweeen in het park en 2 dagen later hebben ze op facebook gezet dat ze een relatie met elkaar hebben. Het meisje leerde hij kennen via een videochatsite solomio waar hij dagelijks op zit om met anderen te chatten en zo. Ik vraag me af welke normale meisje gaat in 3 dagen een relatie aan met iemand die ze pas kent via een videochatsite. Ik voel me zo down. Ik hou superveel van hem al is hij niet de ideale en iedereen tegen me zegt om met hem te breken. Ik was zo gewend met hem. Hij heeft al twee weken niks meer van zich laten horen. Hij heeft mij op whatsapp geblokkeerd. Ik voel me zo down want ik zeg ben ik zo lelijk dat hij me dumpt voor een meisje van 25 die op 40 lijkt van 1 meter 50 en waar je kan zien dat ze niet 100%is en dat ze een geestelijke beperking heeft. Ik verlang zo naar me vriend en weet zeker dat als hij terugkomt, neem ik hem terug al zegt iedereen van moet je echt niet doen anders heb je geen zelfwaarde. Ik ben gewoon down en verlang zo naar hem. Ik snap het niet meer.
Hey ik snap je helemaal. Ik
Hey ik snap je helemaal. Ik heb ook net vandaag iets vreselijks meegemaakt, ben nog zo in shock en ontredderd dat ik er niet eens woorden voor heb. Ik hoop dat dat nog komt. Eerst las ik je bericht,en ik herken het. Eerste dat bij me opkomt is: doe maar. Mis hem maar. Wil hem maar terug. Nee, anderen kunnen tienduizend keer tegen je zeggen dat je je niet zo zou moeten voelen, want je ex is (ook in mijn ogen!!) een gigaloser die je niet verdient. En bladidebla.Maar dat maakt je gevoel nog niet anders en mijn ervaring is dat gevoelens die er niet mogen zijn van jezelf in de eerste plaats alleen maar erger en hartnekkiger worden. Dus mis hem maar.
Wil hem terug! En schrijf er hier over!!
Hoe zou je dat voor je zien, wat is dat je het liefste wilt (hoe zou jullie toekomst je IN JOUW VOORSTELLING) uit zien? Waar wonen jullie? Wat doet hij, hoe behandeld hij je?
En schrijf dat maar allemaal hier neer. Schets dat mooie plaatje dat HIJ nu in duigen heeft laten vallen met zijn oetlullenkarakter . Tot in de kleinste details. En lees het dan nog maar eens over, en weet dat ook die gevoelens er mogen zijn. Je mag hem missen en bij hem willen zijn. Dat is normaal, en ik denk gewoon aan liefde eigen. Je hebt je leven en gevoelens met een ander mens gedeeld, tijdenlang, en jullie hadden ook leuke dingen samen. Dan zou het onnatuurlijk zijn als je je ineens kon afsluiten voor hem
Maar kijk ook, nadat je met een pot thee en misschien wel snotterend je happy-end-verhaal doorleest, naar de realiteit.
Heeft hij zich als vriend gedragen?
Heeft hij je betrokken in zijn gevoelswereld, wat iets is dat in mijn ogen bij een relatie hoort, of heeft hij je voorgelogen, dingen verzwegen en de makkelijkste weg gekozen?
Wat wil jij in een man?
Hoe lees je je ideale plaatje: welke eigenschappen heeft die vent in je verhaal?
Ik ben nu compleet wrak door liefdesverdriet (net vandaag gebeurd), dus een goede raadgeefster voel ik me nu niet.Maar ik weet nog wel van voorgaande keren dat het hart me met een aardappelschilmesje werd gefileerd, heel langzaam, wat me het meeste hielp:
Nagaan wat IK wil in een vent, hoe IK wil dat mijn relatie eruit ziet, en vooral hoe IK me wil voelen. Wil ik me gehoord voelen, serieus genomen, betrokken bij iemands leven?
Ja. En dat heb jij vast ook.
En gaf je nu-ex je dat?
Het antwoord is aan jou.
Jij staat voor delen, voor openheid en gesprek. En hij? Hij blijft gewoon bij de vriend slapen als jij dat niet wilt, er is geen gesprek over mogelijk, hij negeert je behoeften dus gewoon. Daarnaast kan hij je dus gewoon achter je rug om bedriegen door met een andere vrouw te daten.
Hoort dat thuis in een relatie? in JOUW relatie?
In mijn ogen een broekie die zichzelf hopelijk nog een keer tegen gaat komen, en jou met zijn onvolwassen gedrag met rust laat.