Ik zag gisteren mijn ex; ons wekelijkse afspraakjes gaan nog altijd door net zo leuk als anders. Als beste vrienden hoe we elkaar aanvoelen, hoe we ons vermaken en de tijd gaat geweldig snel.
Het is iets apart ....

Maar goed dit is niet alles. Ik merkte al dat ons relatie net zo is als ons vriendschap. Alleen zonder enige ruzie maar vooral veel plezier en nog meer lachen.

Nu is het zo dat hij weinig verstand heeft van de gehele administratie en zjin financien. Beetje dom voor iemand van 30 jaar maar goed.
Ik heb dus zijn gehele administratie gedaan en alles in orde gemaakt.
Dat ging enorm ver. Deze jongen kwam nergens meer mee uit dan dat ik hem van eten voorzag, tot kleding..... tot zelfs dingen betaalde en hem geld gaf om te overleven.

Nu is het over .... en nog komt hij met vragen omtrent de administratie. Nu weer ovre zijn energiemaatschappij en belasting.
Wat moet ik doen?
En dan zeg ik bel ze, ga eens achteraan. Dit omdat ik al een keer van hem een opmerking gekregen heb van: dat ik bemoeizuchtig ben.

Maar zegt hij; ik moet werken en ik heb geen tijd.
En ik weet niet hoe ik zo'n brief moet schrijven.

Tja; maar wel weet je hoe je naar een wijf zoveel kilometer verderop moet komen! Maar goed

Dus ja ik heb maar gezegd dat ik dit wel doe. Het speelt ook mee dat ik een hulpverlener ben. Dus niet voor niks komt hij naar mij. Hij weet dat ik het wel even kan regelen. Ook omdat ik contacten heb.

Nu weet ik niet zo goed; moet ik ermee doorgaan of zeggen als die ermee komt; ga lekker met je troep en problemen naar je chick van 21?
Of zal ik het gewon als vriend nog gewoon even regelen? Het is gewon zo makkelijk ik ben zo klaar en ik ken zijn gehele administratie. Zelfs nu kan ik nog inschatten hoe rood hij staat.

hij heeft me gewoon nodig en dat weet ik en wist ik ......
hij kan het niet alleen.
Ons band is zo goed en fijn dat ik het ook niet op het spel kan en wil zetten. We vermaken ons echt als de beste vrienden. Hij was niet zo belangrijk in me leven maar sinds het over is en alles is hij op stip op nr 1 komen te staan.

Ik ben voor hem ook belangrijk en dat zegt hij. Hji zei dat inemand ooit zoveel voor hem gedaan heeft dan dat k gedaan heb. Dat ik een speciaal ben voor hem en hij me niet kwijt wil. Hij vergelijkt ons vriendschap met vriendschappen vanuit zijn jeugd die hij nog heeft.
Uit dat oogpunt kan ik weer zeggen; ja ik moet het misschien doen.

Ik heb ook al hem een blue tooth gegeven ... gewoon zomaar ....
Ik heb ook al een carkit gegeven ..... omdat hij er een nodig had en ik er goedkoop aan kon komen.

Maar al mijn gelukspoppetjes liggen nog thuis of zitten aan zijn sleutelbos. Dus ja ..... ook weer apart he als je een viendin hebt. Dat valt toch op .....

Maar goed wat moet ik doen :(