Anderhalve maand verder nadat alles met mijn ex-vriend is geëxplodeerd.

Ik heb alle mailwisselingen over hem in een worddocument geplakt en het nagelezen, met mijn huidige kenns van zaken.

Dat hij geen vrij man was toen ik hem leerde kennen, en hij zijn lat-relatie met N. had verzwegen. Hoe hij me manipuleerde door zijn slachtoffergedrag en ik het gevoel had te moeten bewijzen dat ik goed was en te vertrouwen was. Want hij had in zijn voorgaande relatie 40.000 euro schulden voor P. gemaakt, zijn achterbuurvrouw. Waarvan hij beweerde dat dàt zijn laatste relatie zou zijn geweest, die N.was slechts "zijn goede, spiritueel begaafde vriendin, waarmee ik graag wandel".

N. die dus achteraf met hem een lat-relatie bleek te hebben, terwijl ik hem leerde kennen alsof hij ongebonden zou zijn geweest, omdat ik anders ook nooit kennis met hem had willen maken, ik ben geen echtbreker!!

De lat-relatie met haar, die vlak nadat hij en ik gingen latten uit raakte omdat zij het met hem beëindigde.

Zijn hernieuwde verzwegen kennismaking met haar tijdens onze lat-relatie, toen hij weer met haar in contact kwam door een sms te sturen voor haar verjaardag. En uiteindelijk hij, vlak voordat wij op 2 november naar het optreden van een band gingen, seks met haar had. En later die maand nog een keer.

Deze kennis hebbende, en de mails terug lezende, snap ik nu heel erg goed waarom ik mijn relatie met hem al stuiterende in een vliegtuig met af en toe flinke luchtzakken, heb doorgebracht. Op crashkoers lag. Me vele malen onveilig heb gevoeld, mezelf niet kon zijn.

Tot ik zelf afgelopen december de stuurknuppel pakte en het toestel op de grond heb gezet, om eruit te stappen.

EEN FANTASTISCH GOEDE KEUZE!!

Nu bepaal ik weer mijn eigen koers. En ga de goede kant op, hoewel het de ene dag beter gaat dan de andere.
Heb ik nog steeds zin in het leven, ondanks deze gebeurtenissen.