Ik heb me hier aangemeld om herkenbare verhalen te lezen van lotgenoten.
En mijn verhaal kwijt te kunnen.
Meer dan 2.5 jaar geleden leerde ik R. kennen, vanaf mijn kant meteen liefde op het eerste gezicht.
Hij vond een vriendin van mij op dat moment intresanter dus sprak haar aan.
Helaas voor hem had zij al een scharrel, dus dit werdt niks.
Diezelfde avond kwam ik aan zijn nummer, en zo heb ik contact met hem gezocht.
Bleek dat het ontzettend goed klikte, en spraken af voor de week erna..
Dit was zo'n super gezellige avond, het klikte super goed, en zoenden die avond.
Hij was geen moment meer uit mijn hoofd, was echt ongeloofelijke gek op hem,
en dit was wederzijds.
20 maart 2006 kregen we een relatie.
Wat was dit een super tijd, we hadden het altijd fjn samen, en als het eens niet lekker liep kwamen
we er altijd samen goed uit..
Bij hem was ik echt mijzelf.

De laatste tijd van onze relatie kreeg hij het drukker, hij was begonnen met een nieuwe studie, naast zijn werk. En had het hier heel erg druk mee.
Wanneer we elkaar zouden zien hing altijd van zijn planning af.
Als we elkaar wouden zien moest vaak bij mij wegkomen, en dan was vaak ook nog de reactie,
nee ik moet aan de studie..
Tot het weekend ergens in november, de zondag wou ik langskomen, maar weer had ie het te druk met zijn studie.. Toen had ik zoiets van laat het nu maar bij jezelf wegkomen..
Maandagavond 16 november kreeg ik een smsje van hem, ben je thuis we moeten praten.
Prima, ik niet in de gaten dat het mis was..
Hij kwam bij me thuis, en nam me mee naar boven, hier kwam het hoge woord er uit, zijn gevoel was de laatste tijd minder, hij voelde geen verliefdheid meer, en ook geen behoefte om bij me te zijn.
Ik wist niet wat ik er mee aan moest, had veel verwacht, maar niet dit..
Hij wou een paar daagjes nadenken, en ik moest maar vreder gaan.
Nou vanaf die dag stond mijn wereld stil, die woensdag heeft hij het definitief uitgemaakt..
Hij wou niet verder proberen, als we dat zouden doen zij ie dat alleen maar voor mij doen.
En dat was ook niet goed.. Ik wou er alles aan doen om onze relatie door te laten gaan, mar hij zag het niet meer zitten..
Toen ik de vraag stelde is er misschien een ander, toen was het neee hoe kom je daar nou bij??!!
En inderdaad ik dacht, nee dat is ook niks voor hem..
Mijn wereld storte in elkaar... geen R. meer in mijn leven, nooit meer dingen samen doen. nooit meer nooit meer..waarom waarom waarom..

Een week later zou ik mij inloggen op mijn hyves, en logte mij perongeluk in op zijn hyves (gegevens stonden nog in de pc)
Ik kwam hier aantal dingen tegen van een andere meid, waar je van denkt van hmmz.. wat is dit.
Paar dagen later kwam hij bij mij thuis om wat dingen op te halen, toen heb ik hem gevraagd
wie het was en wat het inhield.
Toen kwam er nog eens achter dat hij met haar gezoend had (3 dagen nadat het uit was)
maar dat hij niet vreemdgegaan is, maar dat ze zijn besluit wel beetje heeft versneld..
2e klap te verwerken, en dat ik er zo achter moest komen. Hij wou het niet eerlijk vertellen omdat ie dacht dat het zo beter was.. hoe dom kun je zijn!!! niks is slechter dan liegen..
Hij gaf bij mij aan dat het heus niet zomaar voorbij zou zijn, hij mij niet zomaar kon vergeten. en het boek Irma niet zomaar dicht is. we blijven vrienden blablablabla, gaan samen wel eens shoppen bakje koffie in de stad doen..

Nou ik zeg jullie, daarna nooit meer iets vanuit hem zelf gehoord, ze kunnen het mooi zeggen..
Maar ondertussen gebeurd er helemaal niks van dit alles..
Afgelopen weekend heb ik hem een mailtje gestuurd met daarin dat ik het jammer vond dat ik niks van hem hoor, en het boek Irma sneller dicht is gegaan dan ik had verwacht (en hijzelf)
Kreeg ik een mailtje terug dat dat niet zo was, blablablabla.
En dat hij oud en nieuw gevierd heeft met zijn nieuwe vriendin.
Wat doet dat mij een pijn...
3e klap te verwerken.. zijn leven gaat door, maar na ongv 6 weken al een nieuwe vriendin te hebben
dan komen er weer zoveel vragen naar boven..
Ik wil denken aan de mooie tijd samen, maar dat lukt niet meer, denkend dat hij die mooie tijd nou met een ander beleefd..
Dat hij tegen een ander zegt ik hou van je, weet ie dan wel echt wat houden van is??
Allemaal vragen allemaal onbegrip.......
Het gemis is zo ontzettend groot..

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal, en reacties mogen er altijd zijn..
groetjes irma