Hallo lieve lezers

Ik ben niet echt een persoon die graag me verhalen vertel,ben meer een binnevetter,maar weet dat ,dat ook niet goed is.Ik leerde mijn grote liefde in 1998 kennen vlak voordat ik 15 jaar werd,me eerste echte liefde.
Ik was tot over me oren verliefd en nu ben ik 26 dus ken hem al bijna 12 jaar.
In die tijd hebben we natuurlijk onze up and downs gehad,ik soms nog meer down als hem,want ik ben borderliner en word soms daarin belemmerd,paar jaar geleden nog heel erg zelfs,was op zoek naar me eigen identiteit,begon medicatie te slikken,veel therapieen,en kreeg ook nog de diagnoses angststoornis en verlatingsangst.Ik lag vaak in bd en zag het vaak allemaal niet meer zitten,maakte veel verkeerde keuze,s en daar had mijn toenmalige partner ook natuurlijk last van.Veel ruzie,s gehad,zelfs een paar keer uit elkaar geweest,maar toch kwam het gelukkig altijd weer goed.Alleen dit keer niet meer.
6 Dec 2009 zei mijn partner dat ik moest veranderen,want ik wilde geen gemeenschap meer al maanden eigelijk niet meer omdat ik niet lekker in me vel zat.Jaa eigelijk een paar weken eerder zei die al van je moet veranderen,want we doen nooit iets leuks meer,dat was ook zo ik liep thuis of beter gezegd lag veel thuis (in bed),en deed hem veels te kort,hij heeft altijd zoveel voor me gedaan.Maar 6 Dec zei die dat ie niet meer wist wat ie wilde,dus ik zei misschien moet je even nadenken en dat we mekaar dan een paar dagen niet zien.Nou 8 Dec ontving ik een sms van dat ie er geen zin meer in had en ermee kapte en de keuze had gemaakt,ik belde hem,want vond het rot dat ie het per sms deed,maar dat liep uit op woorden en hij wilde me niet meer zien,ik was geschokt,me partner,en tegerlijkertijd me beste vriend was ik in een klap alle twee kwijt.Nou ik belde hem daarna dagen lang op ik zou en moest hem spreken maar of hij nam niet op en als ie opnam was het laat me met rust.Dus tot kerst hem ik hem elke dag gebelt gesmst ik weet het allemaal niet,ik voelde me zo dood en kapot.Toen is ie 1 x langs gekomen,en hebben we sex gehad dus ik dacht het komt goed hij was ook heel lief,toen hoorde ik weer niks. En toen ik hem sprak zei ik van als je een ander hebt moet je dat gewoon zeggen en toen zei die ja ik heb deze week een meisje ontmoet,hij zei we hebben het zo vaak geprobeerd,het schiet gewoon niet meer op.Ik dacht echt helemaal dat de vloer onder me voeten verdween,veel huilen,ik snapte het allemaal niet meer.Nu zegt ie van ja we kunnen gewoon wl vrienden blijven,we kunnen elkaar beter eerst een tijdje met rust laten,en dan als ik over hem heen was,konden we vrienden blijven zei die,en nu komt het ergste ik ben zwanger en hij weet dat,en wil dat ik het weghaal,want anders maak ik hem en mijn toekomst kapot zegt ie,dus in de hoop dat ik het weg laat halen,belt ie regelmatig op of ik de abortus kliniek al heb gebelt,en als ik naar de dokter ben geweest belt ie op hoe het geweest was,en hij doet heel lief tegen me,precies hoe ik hem al die jaren kende zo doet ie nu,maar ik ben zo bang dat het nu allemaal fake is van hem,dat stel als ik het wge laat halen hij niks meer laat horen van zich zelf.Hoe kan een jongen die ik 12 jaar ken ineens zo worden?Ik snap het echt niet,elke dag huil ik mezelf in slaap,denkend aan dat ie bij zijn nieuwe vriendin is,en ik hier alleen.Afgelopen woensdag is ie nog langs geweest en danz egt ie weer dat het niet meer weet wat ie moet doen,en hij zei dat ie morgenvroeg zou komen,maar nu kreeg ik eregister weer een smsje,dat ie het vond dat ie het toch maar niet kon maken om naar mij te komen en sex te hebben.Ik ben ook zo goed bezig sinds half November ik doe 1 dag in de week vrijwilligerswerk met gehandicapten en werk weer wat uren in de zorg.Maar weet gewoon niet wat ik met hem meer aan moet.ik ben zo bang dat ik hem helemaal niet meer zie,een nieuw leven oppakken,ben zo bang dat ik het niet red,ik mis hem zo erg,en hou zoveel van die jongen.
Ik ga echt van binnen kapot van verdriet.

Groetjes Vlindertje