Ik ben een jongen van 15 jaar, sommigen mensen zeggen dat jongens niet weten wat liefde is maar ik weet wat echte liefde is.

Een paar jaar geleden ontmoettie ik een meisje op msn, het klikte gelijk. We praatte veel en lachten samen. Een paar maanden later op 25 april 2008 kregen we verkering. Op dat moment had ik haar nog nooit gezien en dacht ik dat het gewoon zo'n nep verkering was. Alleen toen ik haar voor het eerst zag vulde mijn buik zich met vlinder. Ik was voor het eerst in me leven stapelverliefd en wist dat dit de ware voor mij was.

Maar nu is het een maand uit, Zij was echt het meisje waar ik alles voor deed. voor haar zou ik me leven geven. Ik wou dat meisje alles geven wat ze wou want ze verdiende het beste van de hele wereld.

Toen het uit ging zou het hetzelfde blijven alleen dan zonder dat wat stelletjes doen zegmaar.. En een week later ging ze al bijna met 'me beste vriend'. Bijna werd het wat totdat ze besefte dat ze nog niet over ons heen was. Nu een maand later is ze alweer stapelverliefd op een ander terwijl ik geen stap verder ben. Ze zegt dat ik haar moet loslaten omdat zij dat ook heeft gedaan maar, hoe kan ik na 2 jaar, na de mooiste tijden van me leven zo snel loslaten..

Zij voelt bij elk liefdes liedje al kriebels voor een ander,
terwijl ik nog elke nacht lig te huilen.
Ik lig ver achter haar en hij dichtbij terwijlk het voor mij nogsteeds voelt alsof het gisteren uitgegaan is. En nu gaat hij ookal bij haar slapen als ik op vakantie ben..

Maar ik hou nog zoveel van haar, nog steeds droom ik over een toekomst met haar terwijl zij dat droomt over een ander..

En nu heeft ze bijna met die ander alleen nog niet omdat hij het niet wil vanwege dat ik het nog zo kut vind. en nu doet ze soms heel kut en boos tegen mij omdat ik tussen haar en haar liefde insta.. Maar het is helemaal niet mijn bedoeling. natuurlijk gun ik haar al het geluk van de wereld. ze verdient alleen het beste maar ik kan mijn gevoelens toch niet verbergen..

xx