Tis nou wel genoeg geweest. Hij mag nu wel terug komen. Of in ieder geval even laten weten dat hij zeker terug komt en mij alles gaat bieden wat ik wil.
Dát is mijn gevoel vandaag.
Ik red mezelf prima, hoor. Ik heb hem ook niet nodig. Maar wat ik denk ik: het is wel leuk geweest zo, ik wil dat het weer leuker wordt! Dus kom nou maar terug!

Het punt is dat ik me wel wat realiseer. Constant probeer ik controle te krijgen over wat er gebeurt in het leven en over mijn gevoelens. En dat lukt niet. En dat gevecht is eigenlijk zinloos, want je hebt controle over een hoop dingen, maar niet echt over wat je allemaal kan overkomen in het leven. Ik had controle kunnen hebben over deze relatie in het begin. Dat wil zeggen: ik had toen kunnen weten dat het niet makkelijk zou worden en er toen een punt achter kunnen zetten. Ik had ermee kunnen stoppen toen hij ineens begon over dat hij twijfelde over wat de toekomst zou brengen. Ik had de rem erop kunnen zetten toen ik merkte dat ik teveel naar hem ging verlangen, te veel aan hem ging hangen.
Maar ik bleef hopen en geloven, dat als ik maar genoeg mijn best zou doen en niks van hem zou vragen, ik wel zou bereiken wat ik wilde: het krijgen van zijn onvoorwaardelijke liefde.
Behoorlijk dom, want ik ging mezelf zo in bochten wringen dat ik nu niet meer weet wie ik zelf ook al weer was. En dat ik nu niet meer weet hoe ik dan toch gelukkig moet zijn zonder hem.
Je hebt controle over je eigen gedachten. En over de beslissingen die je neemt in het leven. Maar voor nu zal ik de controle over het verloop van deze kwestie los moeten laten. Ik heb er voor gekozen het contact te verbreken omdat dat voor nu absoluut beter is. Dus moet ik nu die tijd gebruiken om in ieder geval controle te krijgen over mijn eigen gedachten. Misschien halen mijn gevoelens die dan op zeker moment ook wel in.
Het klinkt misschien allemaal wat warrig, maar zo gaat het momenteel ook in mijn koppie. Het zijn zulke tegenstrijdige gevoelens.
-Hij moet wel terugkomen, hij komt echt wel terug.
*Nee, de kans is zeer groot dat hij niet terug komt en dan moet je ook gelukkig kunnen zijn!
-Ik wil hem zo graag bellen, wil hem vragen of hij naar me toe komt.
*Zolang je die verlangens nog hebt moet je dat niet doen, dan ga je weer door zoals híj dat wil.
-We pasten zo goed bij elkaar.
*Er waren juist heel veel problemen!
-Het was zo leuk met hem!
*je was al ruim een half jaar doodongelukkig met die relatie!!

Jullie herkennen deze strijd vast wel, daar heeft Moerbei ook een prachtig verhaal over geschreven.
Sterkte weer allemaal.. Ik geloof toch dat ik nog steeds in de ontkenningsfase hang...