ze belde op dat ze wel op mijn kat wilde passen als ik 4weken naar new york ging,dan kon de kat bij haar vriend in zijn appartement.Ik zeg vriend???ja zei ze al een jaar.Daar had ze me nooit iets van verteld in de twee jaar pianoles.Ik wilde niet verliefd op haar worden,maar nadat ze over haar "vriend" sprak,heb ik geen moment rust gehad en alle symptomen van afgewezen liefde meegemaakt.Ik zei nog dat ik niet op les kwam,maar ze drong aan,ze zei dat ze zich schuldig voelde.Ik zeg oke ik kom dan de dag voor ik naar new york vertrek nog voor een les.Het werd een halve les en de andere helft praten,ik legde haar uit dat ik schijnbaar al die tijd mijn gevoelens voor haar had ontkend en dat die er nu ineens uitkwamen,ik wist niet wat me overkwam.Ze zei niets over haar gevoelens,ze bleef me lang diep in de ogen kijken.heerlijk,maar ze heeft al een vriend,ze had niet voor mij gekozen.dus ik wilde ervan af,van dat rotgevoel,niet meer slapen,de hele vlucht naar new york met m'n ogen dicht gezeten en aan haar gedacht,verschrikkelijk.Na 5 dagen nieuw york en alllen maar haar in m'n hoofd bij alles wat ik deed,haar een sms je gestuurd,dat het hier fantastisch was endat ik op een steinway gespeeld had.Kreeg ik een koel sms terug dat we in touch bleven.toen gingen m'n gevoelens nog harder op hol.Ik boekte voor 2400 euro een drecte vlucht terug,ik vond er niets meer aan,niet om haar te zien maar om in m'n eigen huis terug te zijn.Ik werd meteen rustiger en nadat ik een ex van haar had gebeld(ze speeld met hem in een band) voelde ik me beter,ging voor het eerst weer goed eten en pikte een filmpje.de nacht ervoor had ik haar een lange mail gestuurd over mijn schijnbaar toch sterke onderdrukte gevoelens en alles er zo'n beetje uitgegooid overhaar.maar ook dat ik geen pianoles meer wilde en ons allebei wilde beschermen voor verdere ongein met mijn zware verliefdheid.Ze is 20 jaar jonger(ik 57).de dag dat ik de vlucht boekte(zondag)gaf ze geen reactie.Pas maandag nadat ze haar ex had gesproken,stuurde ze me een mail dat de dingen te ver gingen en dat ik een andere piano leraar moest zoeken.na nog wat heen weer gemaild te hebben,was het me duidelijk,komplete radiostilte.Ik heb die vlucht afgeboekt en ik zit hier in de laatste week new york en probeer m'n verliefdheid de kop in te drukken,maar het is zwaar.slecht eten,heel onzeker voelen.geen contact.ik wil dat het voorbij is maar gezien alle rotgevoelens blijft ze in mij kop!!