Vrouwen het blijft een mysterieus iets, ik ben er al veel tegen gekomen waar onder een aantal waar ik een bijzondere klik band mee heb gehad.

Velen van jullie herkenen het vast wel je komt iemand tegen, je raakt met elkaar in gesprek en van het 1 komt het andere, na een aantal weken daten is er sprake van een relatie je besluit met elkaar verder te gaan. Mijn hele leven bestaat bijna alleen maar uit daten nog nooit heb ik echt een leuke lange relatie kunnen ervaren van meer dan een jaar, soms maakt mij dit een beetje verdrietig aan de andere kant had ik nooit deze personen in ontmoet en ben ik nu niet gevormd tot de persoon die ik ben.

Soms vraag ik me wel af wat ik verkeerd doe, ik probeer een echte vriend/ partner /maatje te zijn, te steunen waneer ze het moeilijk hebben, en het gezellig te maken wanneer ze er zijn.
Dit doe ik niet omdat ik ze anders bang ben ze te verliezen maar als de liefde er is geef ik dat met veel plezier en vol overgave omdat het allemaal zo vanzelf sprekend voelt, want ik wil graag liefde geven aan mijn partner. Ik claim niet geef hun de vrijheid om te gaan en staan waar ze willen, en als ze bij me komen uit vrije wil vind ik het super leuk en maakt mij nog gelukkiger 

Als ik een vrouw was en zou iemand tegen komen zoals mezelf zou ik er erg gelukkig en dankbaar voor zijn voor de moeite en gedult die ik heb met haar zou hebben. Je hoort zoveel naarigheid tegenwoordig om je heen die slaat die, die is gedumpt nadat ze zwanger was, dat zijn dingen die voor mij zo wereld vreemd zijn, wat anderen achter laten als grof vuil zou mij de gelukkigste man op aarde maken als ik dat met iemand mocht delen….

Ik ben zelf afgelopen dinsdag aan de kant gezet uit het niks na een vrij korte relatie, van nog geen 2 maanden. Ik zag het niet aankomen en werd met een telefoontje afgescheept en heb die dame niet meer gezien of gesproken daarna. Waar ik zelf ook totaal geen behoefte aan heb, want ik heb haar niks misdaan, behalve dat ik erg gek op haar was, als dat mijn zonde is zo zij het er zijn vast nog genoeg meiden die vast wel een leuk iemand zoals mij kunnen waarderen.

Ik heb nu voor mijzelf een doel gesteld en een besluit genomen dat wanneer ik weer iemand in mijn leven toe laat, ik deze persoon met open armen zal verwelkomen, maar het nu eens rustig aan doe. Niet gelijk het bed in duiken ouders ontmoeten vrienden op werk vertellen maar gewoon rustig aan. Ik ben zelf bijna 30 over 2 jaar en wil nu toch wel eens een fatsoenlijke werkende relatie kunnen opbouwen. Om de 2 maand een andere kan niet goed zijn voor je hart en zo lijd ik dit leven al de afgelopen 6 jaar, van de 1 naar de andere.

De 1 is jaloers op mij omdat ik toch steeds weer voor elkaar boks om een leuk iemand te ontmoeten, maar ik word er toch wel dood ongelukkig van elke x dat afscheidt te moeten ervaren. Ik ben maar gestopt met tellen van hoe vaak mijn hart gebroken is en de teleurstelling op liefdes gebiedt in mijn leven.

Ik hoop nu echt eens x iemand te vinden die tegen mij zegt Nico ik ben zo blij met je de dingen die je voor me doet je maakt me gelukkig en ik hou van je. Dat is waar ik altijd al van gedroomd heb, maar nog nooit kunnen ervaren helaas.

Maar goed ik ga er weer met frisse moet tegen aan. Begin maart ga ik weer eens rond kijken wat mijn pad kruist.

Voor iedereen hier verder, liefdes verdriet is gewoon kut, maar het is altijd jezelf die bepaalt hoe je er mee omgaat. Ga er never nooit met de pakken erbij neer zetten maar verzet je er tegen uit alle macht en laat zien wie je bent. 

Groetjes aan iedereen hier en een wel gemeende sterkte toegewenst, fuck die exen 