midlifecrisis, wat moet ik bij de therapeut ?

afbeelding van bjm

Volgende week heb ik een afspraak met een therapeute samen met mijn vrouw. Ik heb het haar zelf voorgesteld dat zij daar heen zou gaan. Zij is er inmiddels 3 keer geweest. Leert daar haar zelf weer te ontdekken want zij is zichzelf verloren. Zij zegt dat zij veel om mij geeft, maar niet meer van mij houdt. Dat zij niet met haar broer wil samenwonen. Dat de passie lang geleden verdwenen is. wat ga ik daar in vredesnaam doen ? wat is het doel ? ik was rustig de laatste tijd, nu begint het allemaal weer over nieuw. ik pieker mij suf.........wat heeft het voor zin ?
heeft iemand ervaring met een partner in de midlife crisis ?
heeft iemand zelf een midlife crisis gehad
iemand ervaring met therapie ?

dank voor je antwoord alvast

Hoi allemaal. Volgende week heb ik een afspraak met een therapeute samen met mijn vrouw. Ik heb het haar zelf voorgesteld dat zij daar heen zou gaan. Zij is er inmiddels 3 keer geweest. Leert daar haar zelf weer te ontdekken want zij is zichzelf verloren. Zij zegt dat zij veel om mij geeft, maar niet meer van mij houdt. Dat zij niet met haar broer wil samenwonen. Dat de passie lang geleden verdwenen is.

Dat is ook niet wat ik ontken. Het vervelende is dat dat haar kant van het verhaal is. Als zij mij nu eens de kans zou geven.....Ik verlang al jaren naar niets anders ! Heb haar wil altijd gerespecteerd. Elke keer kwam zij echter weer met andere dingen aan die belangrijk zouden zijn voor haar. Dan was het weer het huis dat niet af was, dan weer de kinderen waar wat mee aan de hand was, dan weer haar werk, de laatste jaren was zij altijd moe.......

Totdat zij bij haar ouders was, bij haar familie, bij haar vrienden. dan kon zij wel stappen, opblijven tot ver na middernacht. Als zij bij mij was dan moest zij altijd al om 22.00 uur slapen als het al niet eerder was. Heb tijdenlang geprobeerd dat te veranderen, met haar daarover te praten. Haar aandacht te geven. Elke dag vertelde ik haar wel wat liefs, gaf ik haar complimenten. Altijd als zij ergens mee zat heb ik het opgelost. Nooit heb ik haar laten vallen. Nam haar mee naar concerten, comedies, cabaret, film, vakantie, uit eten, verraste haar door haar op te halen van haar werk en dan naar het strand te gaan, 's ochtends broodjes halen bij de bakker en ontbijtje op bed, kocht de dingen voor haar die zij graag wilde hebben en nog niet had, etc etc etc.

Praatte met haar, respecteerde haar, luisterde naar haar wat zij aangaf. heb steeds geprobeerd te werken aan de dingen die zij aangaf belangrijk te vinden. De enige dingen waar ik nooit in mee ben gegaan zijn :
1 zullen wij van een flatgebouw springen
2 zullen wij apart gaan wonen en een latrelatie beginnen
3 zullen wij naar een parenclub gaan

tsja, wij hebben 2 kleine kinderen, waar wij verantwoordelijk voor zijn. die ieder hun eigen problemen hebben. ik heb haar destijds aangegeven dat 1 niet de weg is, net als 2 en dat 3 voor mij een stap te ver was. Ik haar wel begreep en graag met haar zou willen werken aan onze relatie. Heb haar ook de gegevens van een therapeut gegeven en gezegd dat als zij dat wilde ik bereid was met haar mee te gaan. Zij heeft echter altijd gezegd dat niet te willen. Dat de passie vanzelf terug moest komen. Dat de verliefdheid van weleer vanzelf moest terug komen. Toen ik haar vroeg wat kan ik dan doen om jou een leuke tijd te bezorgen, gaf zij altijd aan : dat weet ik niet. Dat kan vandaag dit zijn en morgen weer wat anders.

bij de laatste optie vroeg ik haar overigens: kun jij mij aangeven wat je daar zou willen doen ? toen gaf zij aan dat zij dolgraag aandacht wilde, dat zij weer aantrekkelijk gevonden wilde worden, dat zij bepaalde dromen had die zij niet met mij kon verwezenlijken. zij begon steeds meer te veranderen aan haar lichaam. ik heb haar aangegeven dat zij maar eens met iemand moest gaan praten. want dat dit zo niet langer kon. heb haar meegenomen naar een theater....en haar laten zien dat zij de mooiste vrouw was die daar zat ! zij zat echter steeds maar weer naar anderen te kijken, haalde zich zelf steeds weer naar beneden en keek heel erg op tegen anderen. haar eigen prestaties en uiterlijk naar beneden halen en een ander ophemelen. op een gegeven moment wat het ook : ik kan niet voor de kinderen zorgen dat kun jij veel beter. ik heb gefaald in de opvoeding van de kinderen.........ik zeg : maar je doet het juist hardstikke goed, de kinderen houden van jou, vinden het hardstikke leuk met jou........ja maar als zij bij jou zijn dan gaat het veel beter..........

zij kan geen verantwoording aan, zij wil geen verantwoording aan, zij wil vrij zijn. zij wordt belemmerd, dat stomme dubbelleven ook, die irritante midlifecrisis waar zij al zo lang inzit, wanneer komt zij daar nu eens uit ?

Inmiddels heeft zij een relatie gekregen met iemand anders. Dat is inmiddels al weer uit. Zij heeft die jongen gebruikt en hij haar. (hij heeft een relatie met iemand anders). Hun relatie was achteraf gebaseerd op lust en passie. Zij verwarde de lust echter met verliefdheid. hetgeen vaak gebeurd met mensen in een midlife crisis. de relatie heeft meer dan 6 maanden geduurd. Uiteraard werd het door hen ontkend dat er een relatie was en nu nog steeds. Zij zei desgevraagd wel dat zij verliefd was op een collega. Toen ik vroeg werkt hij bij jou op de afdeling ? Haar antwoord nee...later bleek dat natuurlijk toch zo te zijn. Maar door een verdraaiing van de waarheid (je hebt afdeling a, onderverdeeld in a1, a2, a3) was dat volgens haar toch niet zo. Toen zij mij had beloofd met hem te stoppen en zij een keer weer lang aan de telefoon zat en ik vroeg : heb je net je baas gebeld......nee........stilte....mag ik vragen wie dan..........stilte.........heel lang en toen : ik heb je gevraagd eerlijk te zijn naar mij, je kunt het niet. ik snap dat niet. wij zijn bijna 20 jaar samen. ik heb heel veel begrip voor jou, ik probeer je te helpen, denk nu toch ook eens aan de kinderen. Toen : ja ik heb hem gebeld.......heb jij een afspraak met hem gemaakt ? antwoord : nee
later die dag vroeg ik : mag ik morgen je auto lenen ?
zij werd hartstikke boos
ik zeg : waarom ben je nu zo boos ? ben je boos om de verkeerde reden ? kun jij weer niet eerlijk zijn ? jij hebt dus morgen een afspraak met die gast gemaakt ? heeft hij trouwens ook een naam, want dat praat wat respectvoller dan dat vervelende mister X.
zij : nee ik heb geen afspraak gemaakt..........en later...ja je hebt gelijk ik heb een afspraak gemaakt voor morgen.
waarom lieg je er dan over als ik je dat vraag ? dat heb ik niet gedaan !
sorry ? jij zegt heb geen afspraak gemaakt en dan moet ik er weer achter komen dat je dat toch hebt gedaan !

zij is nu vertrokken uit ons huis. Heeft zij de kinderen bij mij achtergelaten, omdat zij geen verantwoording aan kan. Omdat zij plezier wil maken. Omdat zij niet met haar "broer"wil samen wonen. Omdat zij zich bij mij niet meer veilig voelt. Geeft zij aan dat zij kapot gaat als zij bij mij blijft wonen. Geeft zij aan dat zij bij mij zichzelf niet kan zijn. Zegt zij dat zij wel van mij houdt maar niet op die manier. Geeft aan dat zij gewoon vrienden wil blijven. Dat zij gefaald heeft. Dat zij niet voor de kinderen kan zorgen. Niet met hen onder een dak kan wonen.

Nu ineens wil zij dat ik ook bij de therapeut langs ga. ben er nu gisteren geweest. het gaat volgens de therapeut om horen zien en begrijpen. zij zou ergens een blokkade hebben. tsja ik ook. dat snap ik nog wel.......wat ik er deed ? waarom ik er heen ging ? ik moest van mijn vrouw mij zelf gaan ontdekken, dat had zij toch immers ook gedaan.......nu staat er voor volgende week een 2 uur durende sessie met 2 therapeuten en mijn vrouw en ik
werkelijk waar geen idee wat zij daar mee wil bereiken. heb haar nu maar gevraagd wat haar bedoeling van dat gesprek is.

zal er wel weer heen gaan maar wat voor zin heeft het ? begrip krijgen voor haar ? voor elkaar ? die therapeut heeft het alleen maar over : je moet niet denken met je hoofd maar met je kruis.........zucht.......ik denk met mijn hart en met mijn hersens en die willen allebei hetzelfde.....die willen haar terug ! Die willen dat het goed gaat tussen ons, maar rationeel weet ik dat zij dat ook moet willen !

wat ga ik daar in vredesnaam doen ? wat is het doel ? ik was rustig de laatste tijd, nu begint het allemaal weer over nieuw. ik pieker mij suf.........wat heeft het voor zin ?
heeft iemand ervaring met een partner in de midlife crisis ?
heeft iemand zelf een midlife crisis gehad
iemand ervaring met therapie ?

dank voor je antwoord alvast

afbeelding van Drieuiltjes

@bjm

Beste bjm,

Heb helaas geen antwoord of tips voor je, wil je wel sterkte, moed en wijsheid toe wensen...

Zoals ik het verhaal lees, heb je voor jou al het mogelijke gedaan om het te weer te kunnen laten werken. Maar mijn indruk is, excuses als ik het verkeerd op heb gevat, zij wil het gewoon niet meer. In elk geval wil zij het nu niet meer.

Je kan je niet in bochten blijven wringen om het lege gevoel, de onrust bij haar op te vullen of weg te nemen.

Omdat ik niet weet wat je moet doen geef ik je maar virtueel een dikke Knuffel Knuffel !

Succes!!!

afbeelding van bjm

@Drieuiltjes

thnx, i know...........frustrerende is , ik heb daar wel vrede mee voor mij zelf, wilde haar gelukkig maken en wil nog altijd dat zij gelukkig is. zij ik ook toen zij met die gast op de proppen kwam, ik zei, ben je verliefd, ja zei zij, ik : is het de liefde van je leven , zij : ik denk het wel. ik zei : ok ga het uitproberen als je dat wilt. bel hem, maak een afspraak met hem, vraag of hij 3 weken met je op vakantie wil of dat hij 3 maanden met je wil samen wonen.
daarna hoor ik het wel wat je wilt. mijn deur voor jou staat altijd open.
zij belde hem meteen, maakte een afspraak........en de volgende dag ging zij geheel opgemaakt daar heen......en toen.....natuurlijk hij was er niet......zij was snel weer terug...maar bleef hem verdedigen.....ik zeg geen probleem, jammer voor je, waarschijnlijk heeft hij je gisteren misschien niet goed verstaan. nou ja, spreek hem morgen maar.........en toen was het heel snel afgelopen met die gast.....nu heeft zij geen goed woord meer voor die gast over.....denk dat hij haar gewoon gedumpt heeft, zij was een relatie naast zijn eigen vriendin.....zo erg om dan te zien dat zij zo in de shit komt en dan de kinderen van ons........waarom ?
ach krijg ik toch nooit antwoord op
je hebt gelijk, ik kan er niets aan doen, heb al veel gedaan
vecht alleen nog voor 2 kinderen die het contact met hun moeder mi gewoon nodig hebben. dat begint zij langzamerhand gelukkig ook steeds meer te zien......af en toe is zij er ineens.........heb haar inmiddels ook zo gek dat zij in ieder geval op vaste tijden belt met de kinderen
daarvoor was zij zo koud, zo afstandelijk en bleef maar roepen : het komt allemaal wel goed met die kinderen die hebben hier helemaal geen last van, zij zijn bij jou in goede handen
pffffffffffff

a ja , loslaten, de hele dag zingen en de positivo uithangen........ Glimlach Party Knuffel Glimlach
zegt die therapeut....hoe lang hou jij dat vol ?
tsja....geen idee, zolang god mij geeft

thnx voor je reactie, thnx voor je knuffel, waardeer ik zeer en had ik even nodig ! jij ook een grote knuffel terug Knuffel Knuffel
groetjes
bjm

afbeelding van Drieuiltjes

@bjm

Ik ken jij verder niet, ik 'ken' je alleen van wat ik op deze site van je lees, maar ik lees er in dat jij een man uit duizenden bent en jouw liefde voor jouw vrouw heel ver gaat...

Zet eens voor de grap alles op een rijtje: wat je allemaal hebt toe gestaan voor haar, wat jij jullie leven hebt binnen laten komen door haar et cetra...

Weet wel zeker dat er weinig mannen rondlopen die zoveel hebben geprobeerd, weg gecijferd, geaccepteerd, ondersteunt als jij!

Jij hebt je best gedaan, voor de kindjes, voor haar, voor het gezin...

Lastig lastig, want wat je liefhebt wil je niet kwijt. Je hebt een geschiedenis met haar die grotendeels uit mooie momenten bestaat, je hebt kinderen met haar die je een gezin gunt... En ik denk dat jij ondanks alles wat er is gebeurt jij nog steeds veel van haar houdt.

Goed dat je positief blijft denken, is niet altijd het makkelijkst maar wel het beste. (zegt degene die zelf daar hele grote moeite mee heeft...)

Nou vooruit nog eentje dan Knuffel !

afbeelding van bjm

@3uiltjes

thnx thnx thnx !

Heb mijn hele huwelijk inderdaad al beschreven van het moment dat wij elkaar tegen kwamen tot en met nu. alle positieve punten en alle negatieve. alles wat zij mij ooit gezegd heeft dat zij niet leuk vond, alles dat zij veranderd wilde hebben. heb jaren lang veel brieven geschreven, een dagboek wil ik het niet noemen want dat gaat te ver. ik weet wie zij was, wie zij werd en wie zij nu is. zij is terug naar haar jeugd. het waren mooie momenten maar soms was het ook heel lastig. zij heeft mij vaak in de steek gelaten. maar desondanks !
heb haar veel toegestaan, jaren lang liegen over roken, liegen over gebruik van voorbehoedsmiddelen of niet, stelen (mijn hele muntenverzameling was weg vanwege haar verslaving)....maar heb dat altijd zo gezien.....zij is verslaafd en kan er dus niets aan doen......nu dat liegen weer over dat vreemdgaan, het dubbelleven.....het ergste echter.....het er niet zijn voor de kinderen, dat zij er niet is voor mij toen ik haar nodig had, ok dat kan ik nog begrijpen dat is logisch en verdient begrip........want zij zit in een crisis.....maar dat zij er niet is / was voor de kinderen daar heb ik het zo verschrikkelijk moeilijk mee !

heb te veel toegestaan, maar af en toe ook echt wel grenzen aan gegeven hoor. was soms best wel heftig. uiteindelijk keerde zij meestal terug en gaf zij mij weer gelijk.......nu niet meer..........helaas. nu is het ineens : jij drijft altijd je zin door.......pfff, nou ja dat geloof ik ook maar weer dan Glimlach Glimlach Glimlach Glimlach Onschuldig Onschuldig Onschuldig Oeps Oeps Oeps Slecht Verdrietig( Glimlach Glimlach Party Knuffel Glimlach

groetjes en jij ook heel veel wijsheid en geluk ! heel erg bedankt voor jouw lieve woorden !
bjm

afbeelding van waterman

Ha BJM, ik heb jouw verhaal

Ha BJM,

ik heb jouw verhaal gelezen, en wat meer van jouw reacties op ook andere blogs. Ik vind jouw reacties heel mooi. Ze tonen aan dat jij veel begrip hebt voor situaties, en ze geven mensen weer een structuur.

Toch....... denk ik dat je ook naar jouw eigen rol moet gaan kijken. Je lijkt te veel begrip te tonen, je lijkt jezelf te veel weg te cijferen. Je hebt begrip voor het feit dat je vrouw liegt, steelt, weggaat en alles terwijl je er eigenlijk ook heel kwaad om bent.

Maar je wijt het niet aan haar, je wijt het aan haar crisis. Dat is mooi van de ene kant, maar maakt het abstract van de andere kant. Door het te wijten aan haar crisis leidt het de verantwoordelijkheid af van haar eigen persoon. Je zegt namelijk tegen haar: "Ik vind dit niet fijn dat je dit allemaal doet, maar ik neem het JOU niet kwalijk, maar ik neem het een of andere abstracte midlife crisis kwalijk." Hiermee stel jij geen grenzen aan het gedrag van je vrouw: het is immers niet haar schuld, het is de schuld van de midlife crisis. Je stelt je dan op als schuimrubber, zij kan altijd wat harder duwen, en dan ga jij nog iets meer begrip tonen. Zo komen jullie er niet uit. Waar liggen jouw echte grenzen? Dat blijft vaag, op deze manier.

Volgens mij heb jij meer dan genoeg begrip getoond, en wordt het tijd om de echte grenzen aan te geven. Grenzen kunnen niet overschreden worden, ook niet een klein beetje. En als zij dat wel doet, dan zitten daar enorme consequenties aan. Daarvoor heten die dingen grenzen. Niet om ze steeds weer ietsje op te schuiven.

Ik weet niet of het waar is, ik ken jullie situatie veel te slecht. Als er niets van klopt, dan excuses, anders, misschien heb je er iets aan.....

afbeelding van bjm

@waterman

he waterman, ik heb wel degelijk grenzen hoor , toen zij stal lang geleden lag dat aan haar verslaving, (dat was meer dan 10 jaar geleden) daar heb ik in doorgezet dat zij daar mee stopte, dat zij loog , heb ik aangepakt , maar helaas verviel zij weer in haar oude fout, verslavingen kunnen hardnekkig zijn, toen ik achter die ander kwam (vanaf eind vorig jaar speelde dat), achter dat vreemdgaan (ca 3 maanden geleden nu) , heb ik het eerst even aangezien tot ik het zeker wist en haar daarna daar mee geconfronteerd, eerst hard, toen begripvol, daar kon zij niet mee omgaan en heeft het daarom met hem ook stuk laten gaan. heb haar laten inzien dat die gast er niet voor haar zou zijn. toen zij dat door had storte haar wereld in. heb met zachte hand proberen te sturen. denk dat dat grotendeels gelukt is.

toen zij aangaf niet meer voor de kinderen te kunnen zorgen heb ik haar naar bedrijfsarts laten gaan (naar haar baas gegaan en toen is ook hulp gezocht), heb toen ook therapie voorgesteld wat zij uiteindelijk heeft geaccepteerd en nu vrijwillig mee verder gaat en niet meer om van het gezeur af te zijn. toen ik haar vragen stelde over die gast , bijvoorbeeld telefoonnummer wat ik nodig had om zelf te kunnen verwerken en tegelijk te testen of zij inmiddels eerlijk was of nog veel te verbergen had, ook een test om te zien of het midlife was of niet (midlifers beschermen nl hun soulmate en stellen die boven alles ook als dat hun eigen belang schaadt).......zij gaf het niet , heb ik haar de mogelijkheid gegeven te kiezen uit 3 hotels, zij koos niet maar in plaats daarvan een grote huilpartij, heb het maar even zo gelaten, toen heb ik een week later gezegd...denk dat het beter is dat jij een maand weggaat....zij ging niet, heb haar toen voor het blok gezet, de kinderen merkten te veel, zij heeft toen aan de kinderen vertelt dat zij overwoog te gaan maar om hen zou blijven..was heel heftig voor iedereen..........2 weken later of zo heb ik nogmaals telefoonnummer gevraagd van die gast, kreeg het niet, had duidelijk een datum tegen haar gezegd voor welke dag ik dat wilde hebben, die datum kwam na zo'n 1 1/2 maand steeds dichterbij. als ik een afspraak maak met iemand kom ik die na, als ik een afspraak maak met mijzelf en vind die belangrijk kom ik die ook na. zij gaf het niet, dus ben ik gegaan. toen zei zij ok blijf nu ik geef het je wel....ik : nee te laat nu ga ik (had dat nummer al ergens anders vandaan, telefoonspecificatie opgevraagd en toen was dat niet zo moeilijk meer), de volgende ochtend heb ik gebeld, heb gezegd : heb je tel nummer voor mij ? zij noemde 4 getallen, toen heb ik de andere 6 maar genoemd. zijn naam er bij en de afdeling waar hij werkte. gelijk erbij gezegd dat zij allemaal leugens over die jongen had verteld en dat zij daarom beter kon vertrekken die dag.
dat heeft zij toen ook gedaan.
heb veel begrip, wil haar dolgraag terug , maar echt alleen als zij aan zich zelf gaat werken ! neem haar echter wel serieus want ook zij zal ongetwijfeld dingen hebben die zij niet prettig vind en los dat graag samen met haar op.
dus ja ik heb wel degelijk grenzen en die bewaak ik,
dus dat schuimrubber valt denk ik wel mee toch ?
en dat kwaad en boos ? dat komt voort uit machteloosheid, uit het feit dat je er niets aan kunt doen , dat de bal niet bij jou ligt maar bij iemand anders die overal over twijfelt en geen enkele beslissing kan nemen. boosheid heeft ook te maken met ergens voor willen vechten en ik word gek van het niet vechten door haar, het niet nemen van de kansen die zij krijgt door haar, maar ook dat is kenmerk van iemand met een low energy midlife crisis.
dus helpt boosheid, helpt praten over de toekomst nee helaas dus alleen begrip resteert.

ben alleen bang dat ik een keer te boos ben geweest en dat was de dag dat zij vertrok........god als ik dat nu eens kon terugdraaien........

waterman , heb zeker wat aan jouw reactie, die therapeut dacht ook zal zo iets, dus zat er laatst zelf aan te denken of ik wel grenzen heb. nou die heb ik wel, zij kan echter wel ver gaan. maar dat is mi soms ook nodig omdat zij zelf ook een persoon is natuurlijk met wensen en een wil.

ach samenleven is een kwestie van geven en nemen, als het zo bedoeld is komt het goed.
zij neemt alleen momenteel wel heel veel wat veel consequenties heeft. als er geen kinderen waren met ieder hun eigen problemen hadden zaken misschien heel anders kunnen lopen, maar heb daar nu eenmaal mee te maken. daarnaast heb ik vorig jaar een hartinfarct gehad en kan daardoor steeds meer relativeren. ik weet wat belangrijk is en echt dat heeft niets met uitslapen, stappen of materiële zaken te maken. ook zij gaat dat echt eens in zien en alleen ben ik bang nu nog even niet. maar ja wie weet !
ik leer heel veel momenteel en vooral ook heel snel !
vind het leuk te lezen dat jij mijn reacties op dit forum kunt waarderen ! ik zelf heb er ook veel baat bij want leert mij te zien hoe ik in het leven sta en tegen dingen aan kijk. alles komt recht uit mijn hart !

vr groet en thnx again
bert

afbeelding van waterman

Hi BJM, sorry dat ik

Hi BJM,

sorry dat ik doorzeur, want, nogmaals, ik ken de situatie niet goed, en jij kent die wel. Dus vertrouw op je eigen oordeel, en zeker niet op dat van mij.

Maar..... (en daar komt ie weer): toch vind ik eerlijk gezegd dat jouw antwoord bevestigd wat ik probeer te zeggen. Je voert weer verontschuldigingen aan, en je voert weer veel begrip aan. Je geeft haar keuzes, je probeert met haar mee te denken, je probeert voor haar haar problemen aan te pakken. Dat vind ik allemaal heel mooi, en ik vind ook dat je helemaal gelijk hebt als je zegt: samenleven is een kwestie van geven en nemen, dat is allemaal waar.

Maar waar zit bij jou het moment dat je zegt: Nu ben ik het helemaal zat. Sterf maar in je eigen zooi, ik ga er vandoor (of zoiets, verzin je eigen woorden er maar bij). Als je weet waar dat punt ligt, dan maakt het dat makkelijker om met dingen om te gaan die aan de goede zijde van dat punt liggen, misschien.

Jij bent veel te veel een goede vriend voor haar, jij bent bijna haar hulpverlener, haar therapeut geworden. Is mijn gevoel. Dat is geen goede rol om te spelen in een relatie, het moet gelijkwaardiger zijn. Het maakt jou wel uit! Jij bent wel kwaad! Jij voelt je wel bedrogen en vernederd! Dat moet er ook uit. En daarna (daarnaast) dat begrip.

Nogmaals, ik weet er niets vanaf, en voor alle onwaarheden nogmaals excuses

afbeelding van bjm

@waterman

he man , geen sorry nodig hoor en zeuren is het ook niet

al die rollen heb ik allemaal gehad, tot ik zei, nu is het genoeg, ik kan je niet verder helpen, ga maar naar echte therapeut. toen zij daar zat heb ik haar buiten gezet.

zij moet veel sterker worden om weer terug te kunnen, zeker waar !

kwaad ben ik geweest, niet om die relatie die zij had, niet om haar vlucht wel om het niet willen vechten en de leugens en helemaal om het steeds maar weer in bescherming nemen van die gast en haar gebrek aan initiatief !

het begrip kwam inderdaad erna en dat is nu Glimlach
zij ziet mij ook alleen nog als goede vriend, naar wie zij altijd terug gaat als zij hulp nodig heeft.......dus zei zij huilend toen alles uitkwam......laat mij maar gaan, ik neem toch steeds de verkeerde keuzes, ik ben niet te redden..........en daarna tussen de tranen door ......ik kan niet anders

tsja welk deel was waar ? ik ga voor deel 1, maar mischien heb ik het wel helemaal mis, zal de toekomst uit wijzen. maar met jouw conclusie heb je helemaal gelijk !
groetjes en thnx again!
bjm

afbeelding van Drieuiltjes

@bjm

Sorry beste bjm, ben het roerend met waterman eens!!

Stop met het helpen. Het wordt echt de hoogste tijd dat jij aan jezelf gaat denken, je geest wil misschien nog wel, maar je lichaam schreeuwt om rust.

Neem je rust, lekker je kop proberen leeg te maken... Heb het al vaker tegen je gezegd: wees lief voor jezelf.

afbeelding van bjm

@3uilen

thnx , doe jij het ook ? groetjes bjm

afbeelding van Drieuiltjes

@bjm

Absoluut, doe je mee?

afbeelding van bjm

@3uilen

hoi
altijd, nu alleen even kijken per wanneer ik oppas heb geregeld en wegkan
wanneer kun jij weg Glimlach
groetjes
bjm

afbeelding van Wende

Ik ken je niet en lees hier

Ik ken je niet en lees hier pas sinds kort bij dus als ik iets zeg wat niet klopt dan mijn excuses...

Wat ik knap van je vindt dat je je vrouw ruimte geeft om met een therapeut aan de slag te gaan, dat je haar motiveert en probeert te steunen.
Kan het zijn dat je nu zo met haar bezig bent dat (wat ik volledig snap) dat je niet meer toekomt aan jezelf zijn.

Het is ook lastig dat ze verwachtingen heeft dat verliefdheid weer terugkomt, terwijl zij onzeker is over haar uitstraling en lijf. Therapie kan helpen om jou ook weer een duidelijke rol te geven. Zij helpen jou ook om dingen te verwoorden en zij zullen de verwachtingen van je vrouw spiegelen zodat jij het niet hoeft te doen. En haar spiegelen dat het niet werkt als jij haar moet gaan overtuigen dat je zo leuk, geweldig en aantrekkelijk bent. Dat ben je nog steeds. Zij heeft een blokkade.... En het is niet okee dat ze dat op jou projecteert.
Ik heb goede ervaringen met relatietherapie, en baal er nog steeds van dat mijn ex daar niet voor open stond en alles alleen wilde doen.

Sterkte

afbeelding van bjm

@wende

hoi, thnx 4 je reactie, excuses zijn niet nodig hoor, oprechtheid wordt altijd gewaardeerd !
probeer haar inderdaad te steunen, net als de kinderen. probeer haar ook te betrekken bij de kinderen. die hebben ook een therapeute inmiddels. niet te geloven maar leek mij toch het beste. die vertellen mij steeds dat wij het hen allemaal zo duidelijk heb uitgelegd wat er speelt, zo vol begrip, etc etc.......tsja vooral dat wij......ik zal zij bedoelen want mijn vrouw deed helemaal niets behalve vluchten in haar schijnwereld. he kijk.....zo maar een verwijt naar haar toe......een oordeel misschien wel........oh oh

he wende...zie ik denk wel aan mij zelf, al cijfer ik mij zelf wel vaak weg, maar doe alles met een reden, 2 kleine kindjes ieder met hun eigen problemen. daarmee kom ik inderdaad veel te weinig toe aan mij zelf. zij die therapeute ook al.
zij heeft inderdaad een blokkade dat is zeker. dat is ook de reden dat ik haar heb geprobeerd daar heen te krijgen, zij wilde niet. heb het in 2008 of 2009 ook al een of 2 keer gezegd tegen haar. nooit aangedrongen. kennelijk zag zij dat als een belediging. in juni zei ik het weer toen alles uitkwam...zij was boos, geiiriteerd, heb toen een belafspraak gemaakt tussen haar en die therapeute, heeft zij alleen maar gedaan om van mijn gezeur af te zijn ........ja dat weet ik ook wel......toen heeft zij wel zelf een vervolgafspraak gemaakt en schijnt er nu 3 keer geweest te zijn...hoor er nooit wat over....dus gisteren mocht ik er zelf heen....volgende week met zijn 2 en ?

kun jij mij misschien berichten wat jij er zo goed aan vond, waar die therapeut zich op richtte ?
want snapte er gisteren maar weinig van helaas....diepte therapie, denken met je kruis, alleen denken aan jezelf.......yes right, is dat nu juist niet waar dit allemaal door komt ?

ik wil het zo graag begrijpen maar ben waarschijnlijk wat te naief, snap het niet

groetjes en heel erg bedankt voor je reactie !
had nog even gekeken of jij ook een blog had maar heb dat niet kunnen vinden ?

afbeelding van Wende

@bjm Ik heb nog niet een blog

@bjm

Ik heb nog niet een blog geschreven, hik er nog tegenaan maar komt eraan Knipoog! Ik lees nu met jullie allemaal mee en dat alleen al geeft zoveel support, super en bedankt!

Poeh, denken aan je kruis? Rare uitspraak?
Heeft jou vrouw de uitleg gegeven of de therapeuten?
Het lastige is dat hoe graag we ook willen, we een ander niet kunnen veranderen. Pas als de ander gemotiveerd is gaan ze leren....

Voor mij was de therapie (relatiebreuk was 8 jaar geleden/andere ex) een eye-opener, met name dat ik anders in elkaar zat. Mijn emotionele ontwikkeling verliep anders, met alle respect vorige ex.
Dat inzicht gaf mij rust.... Dat de therapeut mijn ex spiegelde wat hij zei (en vooral de rare verwachtingen en de neiging om het buiten zichzelf te leggen). Het heeft ons niet bij elkaar gebracht maar het heeft mij wel geholpen het los te laten.

Geef daar ook je grens aan, benoem wat je niet begrijpt! De therapeuten zullen je daarin ondersteunen (erg helpend).

Succes en denk geen 6 stappen vooruit! Eerst dat gesprek en dan verder kiezen wat je wil ermee. Ook jij hebt keuzes!

afbeelding van bjm

@wende2

hoi uitspraak van therapeut, zij wilde de diepte in...........ja zucht Verdrietig
klopt wat je zegt, mijn vrouw zegt steeds : het verleden herhaalt zich, ik zeg : als jij aangeeft wat je mist, wat je wilt , kunnen wij in ieder geval proberen er wat mee te doen, of dat lukt ? met de juiste begeleiding en elkaar coachend moet je volgens mij altijd een eind kunnen komen

heel erg bedankt voor je reactie en dat 6 stappen vooruit, dat zit nu helaas in mij, en door die midlife is zij nu zo traag.......ga ook zeker gesprek aan, en dan zien wij wel weer verder hoe moeilijk ook !
thnx again voor je reactie en opbeurende woorden, als ik je ergens mee kan helpen laat het even weten !
vr groet
bjm