Had vrijdagavond even soort van inzinking, dat wil ik jullie natuurlijk niet onthouden...
Zat lekker op bed wat mailtjes te lezen en op msn met vriendinnen kletsen, tot mijn ex ineens online kwam. Dat issie niet zo vaak dus daar keek ik al van op, toen zijn naam rechtonder in het schermpje kwam sloeg mijn hart dan ook even keertje over....

Uit zichzelf begon hij tegen met te praten en we hadden best een leuk, platonisch gesprek zeg maar. Tot hij vroeg hoe het met me ging, wil niet iedere keer als hij dat vraag in herhaling vallen dus zei dat het wel goed ging, ging het ook wel. Toen vroeg ik hem hoe hij zich voelde, hij voelde zich alweer wat beter zei hij. Ik zo alweer wat beter? van de week was ie dus beetje uit zijn hum geweest. Ik vroeg waarom en hij zei dat hij er zo van baalde dat het was stukgelopen tussen ons. Ik kon deze opmerking niet ongemerkt voor bij laten gaan dus vertelde dat ik daar ook nogal mee zat. Dat het gewoon klote voelde, nog steeds, en dat ik niet had verwacht van mezelf dat ik het er zo moeilijk mee zou hebben, dat het zo erg mijn leven zou beheersen zeg maar. Ik vertelde dat hij een leegte had veroorzaakt die ik niet met iemand anders wou opvullen. Ook vertelde ik dat hij nog steeds bijzonder was voor me, toen reageerde hij met dat ik nog steeds bijzonder was voor hem. Terwijl we aan het chatten waren kwam de hoop dus weer naar boven. Toen begonnen we over waarom het stuk was gelopen, en hij zei ineens dat hij nog steeds achter zijn beslissing stond. Dat het hem speet dat hij me pijn deed en dat het hem meer deed dan ik ooit zou weten. BAM weg hoop....

Ik weet dat het 23.30 was, we sloten af en ik zou gaan slapen. Denkend aan vlak daarvoor kwamen tranen weer omhoog.. na tien minuten was ik rustig en zou ik gaan slapen ging om 00.00 mijn telefoon. Hij was het, ik opnemen, feliciteerde hij me, ik was gisteren jarig, en tja vorig jaar met mijn verjaardag hadden we het ook precies om 00.00 gevierd saampjes. Met een raar gevoel hing ik weer op en ben gaan slapen.

Mijn verjaardag was hardstikke leuk, heb mooie dingen gekregen, o.a. webcam voor mijn laptop! zo een die je op scherm kan klikken, mooie leren handschoenen die ik al graag wou hebben, en een begin je nieuw leven pakket van een paar vriendinnen heel lief! en een grote knuffelbeer om me warm te houden in bed! vanavond ben ik naar holiday on ice geweest was een verassing van een andere vriendin ook voor verjaardag. Kortom ieereen denkt goed aan me en heb ook hele lieve mensen om me heen! En toch heeft hij nog zon invloed. Zijn moeder had em nog gebeld, ik kon het altijd heel goed met haar vinden, we gingen ook wel es samen stappen enzo, en ze zei ook dat ze dat graag weer wou doen als ik dat niet raar zou vinden, echt hardstikke leuk dus. Maar Gisteravond belde hij me dus om me weer te feliciteren, geinteresseerd in wat ik had gekregen en vroeg fo we dan keer konden chatten met webcam aan, natuuriljk kan dat.. Hij kwam met het voorstel om woensdagavond af te spreken om nog even samen mijn verjaardag te vieren, hij wou ook wat voor me kopen heb tegen hem gezegd dat dat niet hoefde want datgene wat ik echt wil van hem, krijg ik toch niet. Nou uiteindelijk hebben we dus voor woensdag afgesproken zit er nu al naar uit te kijken, wil hem zo graag zien hem zo graag vasthouden en gewoon weer lekker zoenen, dat konden we heel goed samen, maar ja ik denk dat het zon domper gaat worden en dat ik mezelf echt weer pijn ga doen als we ieder weer onze eigen kant op gaan, naar huis toe. dat ik hem niet meer gewoon mee kan nemen.

Ik voel me zon zeur ook, iedereen leeft hardstikke met me mee en doet allemaal leuke dingen met en voor me, en toch zijn mijn gedachten iedere keer bij hem. Alle dingen die in de afgelopen weken gebeurd zijn, leuk of niet leuk het doet me bijna niks omdat mijn verdriet alles opslokt. Ik weet dat jullie allemaal ongeveer hetzelfde ervaren daarom is het ook zo fijn om iedere keer mijn verhaal te delen. En iedere keer wil ik graag vragen wat ik moet doen om het gevoel minder te laten worden maar ja ik zal het toch zelf moeten ontdekken. BAH ldvd sucks...