weet je!!! iedereen zou eens die spiegel voor zich zelf moeten houden. het is net als een onzeker iemand over zijn/haar uiterlijk. als je 20x per dag zou zeggen "je bent lelijk, je bent lelijk...dan geloof je dat je lelijk bent en echt in je handjes mag knijpen dat iemand evt nog van je zou kunnen houden!

Terwijl als je zelf zegt "ik ben de moeite waard want ik mag er zijn...dan geloof je ook. en dat is de spiegel van 1st-dragon
Kijk naar jezelf met 1000% en geloof wat je zegt dan komt het allemaal goed.

en wat 1st-dragon bedoelt is dat je aan jezelf gaat werken vanaf moment 1 dat een lijntje is gebroken. Het is natuurlijk makkelijker om erin te blijven hangen en het slachtoffer te blijven spelen dan daadwerkelijk iets aan te pakken. tussen zeggen en doen is een levensgroot verschil. En tja de een kan dat wat makkelijker dan de ander.
Het is geen vergoeilijking maar een constatering volgens mijn interpretatie dus je mag me gerust hierover toespreken als ik hiermee helemaal naast zit

thanx first- dragon

xxxx asar

Wat bedoel je hiermee John?

"nee hij was niet specifiek als copie van jouw olijfboompje neergezet, maar nu je het zo noemt?"

Sorry, maar ik ben het niet eens met je manier van omgaan met de mensen op deze site, dit zou in respect moeten gebeuren, en respect betekent ook eerlijk zijn, maar aub nuanceer je uitspraken dan wat ipv zomaar messteken uit te delen aan personen die er omw hun verdriet al genoeg hebben gehad. Opbouwende kritiek maar geen destructieve remember?

Fijn dat je weet wat ik doormaak en dat ik inderdaad groei, en ik begrijp je in die zin dat het geen zin heeft om eeuwen te blijven treuren, maar excuse me, wat doe jij dan? Ik vergoddelijk mijn ex niet meer, en ik denk dat die stap naar demystificatie wel 1 vd eerste is die je in het verwerkingsproces moet zetten. Ik word momenteel nog volop van fase x naar fase y geslingerd, net toen ik dacht dat er een eind aan gekomen was. Maar toen mijn ex me zonodig weer 'out of the blue' verwijten moest geven, tja, sorry, maar dan ontstond er woede en wrevel en die zou ik nu heel graag weer wegwerken. Des te meer omdat het geen zin heeft om te blijven hopen dat een narcist ooit zijn fouten zal inzien. En voor alle duidelijkheid: ik wil mijn ex ZEKER niet meer terug na wat ik het voorbije halfjaar van hem heb gezien, no way!! Maar ik zou wel heel graag een spijtoptant zien, dan zou mijn geloof in goed en kwaad bevestigd worden.

Voor jou kan ik de tip geven: richt je aandacht op een ander en hoger hoogste goed, de wederzijdse liefde die blijft duren en die je nog moet ontdekken. We dromen allemaal wel over de eeuwige liefde...wat als alles vlekkeloos had gegaan...wat als we op hetzelfde niveau van zielsverwantschap hadden gezeten en die andere er ook zo over dacht?
Maar als het anders gelopen is, heeft het geen zin om die 'hoogste liefde' nog te blijven projecteren op 1 persoon.
Op een gegeven moment moet je het een plaats geven, en voordat dit kan, komen er vaak nog gevoelens van woede boven, zeker als de desbetreffende ex nog steeds niet beseft dat hij je vermogen tot 'echte onvoorwaardelijke liefde 'heeft geridiculiseerd.

Wederom, dit is geen aanval John, maar toch eens een weerwoord, aangezien je duidelijk sommige denkwijzen/bewoordingen van mensen op de site afkeurt en onzinvol vindt. Laten we hier alsjeblieft een beetje begrip voor elkaar tonen en constructieve tips geven ipv droevige constataties te maken ivm de mate van verwerking die er al heeft plaatsgehad bij iemand. Dit is enkel afhankelijk van de persoon, de situatie ?ɬ®n de ex te beoordelen.

Italygirl x

Beste Detail en John,

Toen ik John's post zag een week terug, was ik echt wel geraakt net zoals velen onder ons die hetzelfde voelen. Ik heb John hier echter niet voor veroordeeld, maar heb toen zijn commentaar naast me neergelegd. Het was niet wat ik nodig had op dat moment, want andere dingen hielden me bezig...nu echter kan ik hem beter begrijpen omdat ik me vandaag anders voel...(zie mijn post bij 'brief aan m'n ex' van Liezzie zonet) een radicale ommekeer.
Nu sta ik weer in de realiteit, maar weet dat dit snel kan veranderen.
Dit is tevens ook een antwoord op jouw 'onbegrip' John, we zijn hier allemaal om elkaar te steunen en een luisterend oor te bieden, soms om onze woede te uiten, soms onze blijdschap, soms onze herwonnen sterkte, soms onze wanhoop, ....een waaier aan emoties. Soms zoek je herkenning, soms zoek je iets dat je wakker schudt. Maar voor dat wakker schudden moet je klaar zijn, dat gaat nu eenmaal niet als je nog volop temidden van je verdriet zit. Een vrouw die 5 maand zwanger is kan je ook niet dwingen om haar kind al te baren. Daarom... neem in je op wat nuttig voor je is en aub veroordeel mensen niet als ze je niet dadelijk begrijpen. Het verwerken en begrijpen moet je 'zelf' doen.
Wat niet wegneemt dat deze site al op vele vlakken enorm m'n oogjes heeft geopend al is het maar omdat ik 'spiegels' liever aanvaard van mensen - maar dan ook enkel van hen- die me eerst begrepen hebben in m'n verdriet.

Liefs,

italygirl x

Hallo Boa,

Dank je voor je raad, ik heb idd veel woede in me gehad, maar heb ze gespuid, ook hier in de blogs en er over kunnen praten, dat helpt gewoon! Ik heb me dit weekend heel onrustig gevoeld, maar nu lijkt het beter te gaan.
Ik kan weer beter ademen, had eerst een heel benauwd gevoel, maar nu voelt het opgeluchter.
Het moet gewoon, ik moet weer door en kleine tegenslagen mogen me niet van het pad afbrengen.

Ben blij dat ik m'n emoties hier kwijtkan, heeft me goedgedaan en 'k besef ook dat elke emotie van voorbijgaande aard is, maar op het moment zelf, moet je ze gewoon toelaten.

En ja, heerlijk h?ɬ®, in Belgi?ɬ´ schijnt het zonnetje ook volop. Een heel dubbel gevoel, enerzijds de herinneringen waarmee jullie wel zullen weten wat ik bedoel nl. dat de zomer nog mooier leek met je liefste erbij, anderszijds het gevoel dat je weer intenser leeft, niet door hem, maar vanuit je eigenste ikje.

Zaterdag had ik lelies gekocht...gister liep ik de woonkamer binnen en dacht plots heel sterk aan m'n ex...waarom toch? De geur was aangenaam en automatisch associeerde ik dit met het geluksgevoel dat ik bij hem had. Ik moet maar eens leren dat ik 4 jaar geleden ook al van de geur van lelies hield, en dat ze me gewoon blij maken zondermeer.

Vanaf nu ga ik het geluk meer in mezelf zoeken, want het geluk waar ik ooit in geloofde, bestaat niet meer.
Maar er zal wel weer ander geluk op mijn weg komen en dat probeer ik in de kleine dingetjes te zoeken. Ik verdien trouwens veel beter dan een man die zo'n muur vormt en negeert dat hij ooit gelukkig was met mij.
Zo'n mensen heb ik niet meer nodig in m'n leven.

Liefs aan jullie allen!

IG x