Ik ga donderdag op vakantie, de zomerkleding is gewassen, de prikken zijn gehaald, vanmiddag de visums halen.

Deze week staat in het teken van de vakantievoorpret.
Morgen een paar kadootjes kopen voor de mensen die ik ken in India.
Ik heb er enorm veel zin in.

Ik ga naar dezelfde plaats en hotel waar ik 2 jaar geleden met "mijn" mannen was mijn ex en mijn zoon.
Ik herinner me hoe fijn het was hoe goed we het samen hadden.
Ik was verliefd op mijn ex, hij was zo zacht, en zo lief en zo open.
Mijn ex had 2 uitersten, dominant passief agressief of lief en vrolijk.
Ik had hem nog nooit zo open gezien en ik was verliefd op hem tijdens onze vakantie.
Ik zag de vakantie toen als een nieuw begin.

En ik heb wel gelijk gehad, alleen dat nieuwe begin was dat onze wegen gingen scheiden.
2 maanden na deze vakantie vertelde mijn ex dat hij wilde scheiden.

Deze herinnering mag er zijn, maar ik ga nieuwe herinneringen maken.
Ik wil niet in het verleden blijven hangen. Van hoe het zou kunnen zijn als....

Maar ik ontken het niet deze melancholie.
Heel lang dacht ik hij zit in een midlife crisis hij loopt voor zichzelf weg.
En daarin bleef ik hoop houden dat hij terug zou komen.
Dat hij zou veranderen.

En toen erkende ik de destructieve patronen.
Ik heb me schuldig gevoeld dat hij mij in elkaar had geslagen
Ik heb me schuldig gevoeld dat ik verliefd werd op die lieve vriend, en daar mee vreemd ging. Ik zoende met hem dat is voor mij ook vreemd gaan.
Ik verweet hem dat hij me negeerde, en dat hij dominant was.

En nu ik mezelf vergeven heb, en hem ook.
Kan ik af en toe melancholisch terugkijken op 22 jaar huwelijk.
Van twee mensen die zich niet goed konden hechten.

En ik krijg een nieuwe kans om het anders te gaan doen.
Dat is toch prachtig.
Ik verlang heel erg naar een relatie ik wil niet alleen blijven.
Ga misschien dan te snel van de ene naar de andere.
Maar door deze ervaringen leer ik enorm veel.

Ik sta er voor open., door de ervaringen heb ik ontdekt dat ik naar mijn intuitie mag luisteren en dat het om mij gaat.
Ik moet JA zeggen tegen die ander.
Mijn valkuil was dat ik als een man mij leuk vond ik vergat of het voor mij ook klopt.
Dat heeft te maken met dat ik zo blij was dat iemand mij leuk vond.
Mijn lieve vriend was zo goed voor me, dat ik mezelf ondankbaar vond dat ik niet bleef.
En de leugenaar, was verliefd en ik moest er wat van maken van mezelf.

Ik keek dus altijd naar de ander.
Nu draai ik het om, het gaat om mij.
Wat is voor mij belangrijk...

Groetjes Mariah