Up down, up down, ik zit nu in een mega dip. Op mijn werk klonk op de radio with or without you, ben met mijn ex een paar keer naar de concerten van U2 geweest, dus begon daar spontaan te janken. Ik hoor haar nog zeggen, ik hou van je voor altijd. En nu zit ik door de papieren te kijken hoe we de boel kunnen verdelen. Het is drie maanden later, maar ik leef nog steeds niet. Ze zit me nog steeds te diep...
Heb nog met haar gesproken, ze zei dat ze van plan was nog 50 jaar te leven en die wil ze niet met mij spenderen. En zoals het nu gaat met haar nieuwe vriend is het veel beter. En verder wil ze nog een smak geld hebben voor de overwaarde van het huis. Ik had nog gevraagd of ze ons hondje wilde meenemen, want die mis ik ook, maar zelfs dat heeft ze niet gedaan.
En ik, ik kan haar maar niet los laten, denk nog veels te vaak aan haar en hou nog steeds van haar. Heb zelfs deze week een paar glazen alcohol gedronken om de pijn te verzachten, terwijl ik normaal alleen wat drink in het weekend.
Lijkt wel of ik weer van voren af aan moet beginnen, maar hoe langer ze niet bij me is hoe erger het lijkt te worden. Als ik haar zie en dan maakt het niet uit hoe gemeen ze ook tegen me doet, het liefst wil ik dan met haar knuffellen zoals vroeger. Zoals ik haar ooit mijn hart gegeven heb.
Wat is er toch mis met mij? Waarom kan ik haar toch niet los laten? Ik weet dat we op veel punten niet goed bij elkaar passen dat we 2 verschillende uitersten zijn op eenzelfde schaal. Dat we beide veel compromisen hebben moeten sluiten in ons leven om bij elkaar te zijn. Maar we hebben het ook heel fijn gehad, heel gezellig en veel liefde voor elkaar gehad. Waarom is dat voorbij?
Het komt heus wel goed met mij, ik ben niet ziellig, voel me alleen zo ongelukkig. In de tijd zal het heus slijten en ik zal heus niet heel mijn hele leven alleen blijven. Ik zie dat heus wel, maar die pijn en het ongelukkige gevoel wil maar niet weg gaan en ik kan haar maar niet los laten. Ze was de liefde van mijn leven.
Haar liefde voor mij is over en ze is daar gelukkig mee en die van mij zit nog zo diep, ook na 3 maanden. Ik wou dat het over was, had ik haar maar nooit ontmoet, dan had ik nu die pijn niet (maar dat meen ik niet, maar denk ik soms). Wat kan het leven soms kut zijn, maar er zullen weer momenten komen van geluk.
@gekwetst
"Heb nog met haar gesproken, ze zei dat ze van plan was nog 50 jaar te leven en die wil ze niet met mij spenderen."
Dit is zo lullig om te zeggen. Ja, tuurlijk is het waar, maar moet je nou toch eens kijken. Zo'n zin ráákt je; zelfs zo dat je hem hier kan herhalen! Mijn ex deed dat ook. Die zei: Ik heb na mn verliefdheid nooit van je gehouden. Net alsof ze alles gespeelt heeft. Wat ze ook voelen; ze zeggen altijd nog in alle eerlijkheid iets op een toon dat het shockeert. Sterkte !!
:( snap allemala wat je
snap allemala wat je bedoeld. het is heel vervelend.
Mijn ex is me beste vriend, yheb ik iets komt die direct belt of smsed.
Ook vandaag weer. Gisteren ook gezien gelukkig moet ik zeggen dat he wel zo gaat.
ben erachter gekomen dat hij nog wel wat heeft met dr. Maar duidelijk is dat hij dr niet meer ziet als mij. dat me toch wat bevreemd. Zeker ook nu die 2 weken weggaat hij ons beide ng een dagje wil zien.
Nou ja
Kijk ik ben dr ook pas vandaag achtergekomen dat die binnen een week dus al die dikke miss piggy had. Ik bren voor t eerst weer op hyves gaan kijken ernaa. Ik wilde mezelf ermee confronteren.
Ik moet zeggen het deed me pijn, gelijk weer depri maar het is de waarheid. Ik vidn het knap dat te zien en dan me gevoel te tonen.
Zo moet je dat ook doen.
En weet je : als iemand zo rot over je denkt en je verder dt alles niet meer waard ben. Zo is het denk ik dan maar. Aan de andere kant is het tuurlijk erg moeilijk. Ik kan veel huilen om hem, ik geef veel om hem en zal hem zo terugnemen. Aan de andere kant er is vaak veel gebeurd in de relationele sfeer.
In mijn geval; mijn ziekte. Wat nu dus mogelijk niet mijn ziekte is en het ergste ook nog: ik dan verkerde medicatie had. En dus daarom zo labiel rondliep en deed.
Probeer eens goed de goede en slechte eigenschappen op te schrijven. En elke keer als jezelf rot voelt datn kijk je erna.
Ik doe dat ook en dan weet ik NEEJ dat is het niet.
het is meer een gemis van dat je dacht te hebben.
Wat he wel kan doen is vrienden blijven. Ik moet zeggen bij ons werkt t wel. Al merk ik dat die bang is me te kwetsen en dat ook absoluut niet zal doen. Dus desnoods zegt die dat die moet werken om mij niet te hoeven te vertellen dat die naar dr toe gaat.
Aan de andere kant; ik heb zoiets ik zie hem net zo veel, ik kan ook met hem samen zijn, we worden weer als vanouds .. hij noemt me weer schatje, ik hem liefje.. ik schrijf gewoon ik hou van je. En dat vind die goed. Krijg een knuffel hij van mij.
En dan denk ik: ik weet hierdoor is het moeilijk een eigen leven te leiden. Aan de andere kant is het wel iets moois dat er is overgebleven. En ja ik ben pissed, verward dnu ik weer dat die dus gelogen heeft. Maar mijjn tegenantwoord is; ach zo is het.. hij was niet de ware. En ik weet dat als je moet juigen om hem na 8 dagen te zien tjaa :S nou dan ben ik ook niet blij.
maar goed zo ieder zijn situatie. Maar ik moet zeggen komt tijd komt raad. Ik kan nog dagelijks aa hem denken, smsjes sturen, breifjes en kaartjes en kadootjes. En hij doet ook dat bij me ...
gisteren casino bezocht en samen uit eten. het was leuk, het was fijn, het was gezellig en hij en ik kunnen gewoon echt lachen.
Als ik in zijn ogen kijk hoe die kijkt naar mij weet ik wel dat ik geen een of ander vriendinnetje ben. Hij weet ook dat hij voor mij alles is.
Als ik naast ze vriendin staat; is dat niet mijn probleem.
Ik snap zij verdient de meeste aandacht, maar ook ik krijg deze.
Hij ziet zijn vrienden minder als ons. Maar soms moet ik ook een weekje wachten omdat hij het druk heeft. Prima toch? daarvoor zijn we vrienden.
het klinkt makkelijk he allemaal? maar som heb ik het wel moeilijk ermee. Maar probeer vrienden met de tijd te overwegen. Soms maakt het dingen dragelijker. Want houden van kan ook in vriendschap
xxx
Ik weet hoe je je voelt
Beste gekwetst,
ik weet hoe je je voelt. Ben inmiddels ook bijna 3 maanden verder en kan soms door iets kleins als een liedje op de radio helemaal teruggeworpen worden in mijn diepe verdriet. Vooral het opstaan is zwaar en wanneer je heel moe ben treft het verdriet en de eenzaamheid je als een hamer.
Dat zij bij jou weggegaan heeft met haar te maken en niet met jou. Ooit is ze halsoverdekop verliefd geworden op jou, de persoon die jij bent. Zij is in de loop van de tijd veranderd waardoor het stuk is gelopen. Zij heeft ook al eerder afscheid genomen van jou en daarom verloopt het contact ook zo stroef en heb jij het idee dat zij jou koud en afstandelijk behandeld. Zij is verder en heeft jou uit haar hoofd gezet, jij zit nog midden in het afscheid. Mensen die in 2 zulke verschillende werelden zitten, kunnen elkaar nu onmogelijk vinden. Over een tijdje zul je dat inzien.
Een vriendin van mij is laatst weer met haar ex naar bed geweest en zei: het was goed dat ik dat heb gedaan want toen merkte is dat wat ik bij hem/ons zocht er niet meer was. En wij (jij en ik) denken nog wanhopig terug aan die mooie tijd terwijl deze eigenlijk al achter ons ligt en nooit meer terug zal komen. Dat is die pijn die je voelt: vasthouden aan iets wat ooit mooi was. Als je nu weer samen zou komen, staat er heel veel tussen jullie in en zal het nooit meer hetzelfde zijn.
Een geloof maar niet dat zij heel gelukkig is hoor! Ook al heeft zij de relatie beeindigd en heeft ze een nieuwe partner. Mijn ex heeft zelf toegegeven dat hij regelmatig thuis zit te janken (heeft mij verlaten, meteen een ander). Het is vaak een houding die zij zich aanmeten. Ze krijgt de klap nog wel als haar nieuwe leven toch niet helemaal is wat ze er van had verwacht (dat duurt even). Echt...voor jezelf is het het beste dat je niet langer denkt dat zij de liefde van je leven is, maar probeer er op een positieve manier aan terug te denken. Probeer haar acties van de laatste tijd te vergeven (klinkt moeilijk) maar het werkt echt!!! Deze vergeving doe je voor jezelf. Ik heb mijn ex een afscheidsmail gestuurd zonder verdriet, boosheid en verwijten waarin ik hem heb bedankt voor de fijne jaren en waarin ik hem zijn geluk toewens. Een last viel van mijn schouders. Natuurlijk mis ik hem wel, maar het is nu beter zo en misschien zullen we ooit weer samenzijn, maar dat is een optie waar ik nu niet aan vast wil houden. Ik laat hem los............
Heel veel sterkte, ik weet hoe je je voelt. Maar echt: focus op jezelf! Laat de tijd zijn werk doen. x
Nieuwschierig
Hoi AM,
Ik ben nieuwsgierig; heb je al iets gehoord op je afscheidsmail?
die mail
Beste Pmijn,
ik had meteen de volgende ochtend een reactie waarin hij schreef dat de pijn die ik beschreef in mijn mail precies is wat hij ook voelt (verdriet om onze mooie relatie en wat er ooit was). Hij mailde dat hij graag in mijn leven zou willen blijven en dat ik zijn grote liefde ben. Heel respectvol en warm. Sindsdien is zijn houding minder afstandelijk en zoekt hij vaker contact. Personen die het uitmaken zijn bang voor de reactie van hun geliefden en willen na hun 'boodschap' liever niet geconfroneerd worden met de pijn en het verdriet van de achterblijver en niet zien wat ze hebben aangericht. Heel laf, want als achterblijver voel je je nog ellendiger als iemand jje zo links laat liggen.
Ga jij ook zo'n mail sturen?
liever niet geconfroneerd worden
ja eerlijke mensen hebben pijn = oneerlijke mensen vluchten weg
Hier heb ik nooit bij
Hier heb ik nooit bij stilgestaan weet je dat? Dat de mensen die `dumpen` liever niet teveel worden geconfronteerd met hun actie. Dat zou ook een aantal acties vanuit haar kant verklaren. Het straatje schoonvegen en tegen vriendinnen vertellen dat het allemaal aan mij zou liggen.
Zo leer je wel mensen kennen in ieder geval.
straatje schoonvegen
ja het ligt ALTIJD aan de ander , anders lopen ze niet weg
en ben je gepromoveerd als baksteen ( bij de meesten dus ) wanneer je dan nog eens langs komt met een berichtje of telefoontje m er dan maar tegenaan te trappen met veel woorden die heel pijn doen
want o wat zijn de gedumpten slecht en niet begrijpend , geen blik of woord meer waardig hoor
maar eerlijke mensen hebben pijn = oneerlijke mensen vluchten weg,
Weet ik niet
Hoi Am,
Ik weet het nog niet. Zondag komt hij terug van vakantie met zijn nieuwe vriendin (ik ben zo benieuwd hoe dat verlopen is). Ik heb een paar weken geleden al aangegeven dat ik geen contact meer wil en heb dit ook heel goed volgehouden. Het enige contact dat we hebben gehad is voor financiele dingen. Maar ik wil laten weten dat ik nu inzie dat het beter is voor ons allebei dat het i.d. over is. Dat ik verder wil en daar passen wrok en wraakgevoelens dus niet bij. Deze gevoelens remmen me denk ik in mijn eigen toekomst doordat ik dan blijf hangen in het verleden. Ik wil ook aangeven dat ik geen spijt heb van onze relatie en dat ik door deze hele situatie gegroeid ben als persoon en deze ervaringen mee zal meenemen in de rest van me leven.
Ik ga zelf vrijdag voor een tijd op vakantie vandaar dat ik het daarvoor wil sturen. Zijn er nog dingen die jij ook nog in je mail hebt gezet die je me als tip wil meegeven?
Thanx
Pmijn
Vanuit je hart
Schrijf de mail vanuit je hart. Denk aan de goede jaren en vergeet voor het gemak de laatste paar maanden. Geen verwijten, excuses of boosheid. Schrijf dat je het jammer vindt maar dat je het accepteert en verder gaat met je leven. Afsluiten met jouw koosnaampje (zoals hij jou altijd noemde) Daarna geen contact meer opnemen. Als er contact wordt gezocht of nodig is ivm afhandeling e.d. behandel hem dan met respect, wees vriendelijk maar bewaar afstand. Recht je rug, kin omhoog en laat hem voelen dat je er mag zijn en weer gaat leven! Vooral geen contact, geen smeekbedes en zwakke momenten. Je groeit er van echt waar. Plezier in het leven krijgen zal nog wel even duren, maar ik ben wel zover dat ik vooruitkijk en hem niet terug wil.
Sterkte en geniet van je vakantie!