Beste mensen,

Een heel lang verdriet verhaal.

Ik ben nieuw op deze website, ik wil mijn verhaal doen aan mensen die op hun eigen manier de pijn ook in hun hart voelen, en mij eventueel hun eigen mening willen geven.

Het is als volgt ik ben een jonge dame van 24 jaar vorig jaar ontmoete ik een gozer die ik al kende (9jaar) hij zat al die jaren zo achter me aan kan je zeggen indirect. Maar afijn ik ontmoete hem weer en vond hem er aardig uitzien en we hadden altijd een leuke klik.. we stapte echt binnen 1 week in een relatie.

Ik vroeg hem natuurlijk ben je single en al die vraagjes, hij gaf aan van wel. Sinds we elkaar zo lang kennen, kennen wij helaas ook dezelfde mensen.. nou je weet het al er werd veel geroddeld hij heeft dit gedaan en ik heb dat gedaan.
Van mezelf ben ik niet echt iemand die gauw naar mensen luiserde , dit x deed ik dat wel gewoon omdat me gevoel dat aangaf ofsow.. hij was een uitgangstype echt graag in de spotlight en ook bij meiden enz....

Na 2 weken deelde we het bed, en ja hoor ik raakte zwanger meteen hier zaten we dan pas 1 maand samen en ik zwanger.. hij was dolgelukkig .. ik had me twijfels we besloten samen het te houden. hij was in de wolk en behandelde me echt als de enige echte.. Tot mijn hormonen van pas kwamen.. ik was humeurig en hij ging ook de hele tijd uit en flirten met andere en natuurlijk omdat we dezelfde mensen kennen hoorde ik weer dit en ofdat.. geen idee wat wil of niet waar was.. Ik zei hem dat het voorbij was, ik voelde me verdrietig... hij keek me huilend aan en gaf aan da echt niet te willen en zo veranderen.

Domme ik gaf ee nog een kans.. 2 maanden later hadden we al ups en downs het voelde alsof we jaren samen waren ik had echt hormonanle problemen jaloers driftig en hij vond ik overdreef.... hij kon me '' gezeik'' niet meer aan.hij wou een break.. ik stemde toe en dacht dat het misschien beter zou zijn..

Maar in die break begon hij te flirten met andere en daar zat ik dan zwanger en stiekem erachter komen dat hij zo flirte..
ik was gebroken en schold hem dagelijks uit, hij vond dat ik niet zo boos moest worde want hij deed nets en hij hield zoveel van me maar die ruzie en alles moest stoppen we gingen van ups en downs van ik hou van je naar ik wordt gek van je.... hij besloot toen een vakantie te nemen want hij had veel aan ze hoofd. ik zei prima en hij ging op vakantie.. hij bleef contact houden en zei dat hij hoopte dat het weer goed tussen ons kon gaan.. als ik hem ht vroeg wat gaat gebeuen nu zij hij ik wil gewoonweer met je zijn.
Maar ook omdat ik hormoon probleem had alweer 5 maanden zwanger voelde ik me belazert en me inme eer gekwetst dat ik zo aan een lijntje werd gehouden zeg maar, maar ik had zo een sterke liefde voor hem

2 weken voor zijn komst.. vertelde hij me dat ik door moest gaan met me leven want hij was terug naar ze ex . Ik was gebroken tot in me diepste.. vol verdrie zei ik hem dat ik het niet begreep.. aangezien hij me 2 dagen van te voren nog aangaf dat hij heel veel van me hield..

hij kwam terug en belde dat hij terug was.. en zou langskomen had hij niet gedaan. bleek dat ze ex hem zelf was gaan halen van de vliegtuig ( weet ik nu)..
We spraken af om te praten en ik kreeg gemengde signalen.. hij knuffelde me nog en zei ga aub niet met een ander .. hij gaf aan dat ik misschien dacht dat hij over me heen was maar dat was hij niet .. en de volgende dag bleef hij zelfs slapen.. ik begreep het niet wilde duidelijkheid ik nogsteeeds zwanger en met veel verdriet.

Ik vroeg hem waarom die keus en hij kon het me niet zeggen, ik werd kwaad ik vond me voorgelogen bedrogen en ik was zwanger van zijn kind telde ik niet had hij niet voor mij gevoelt, waarom was je niet eerlijk natuurlijk weer een helse ruzie ( ik kan vet de mijn slof uitschieten) en je raad het al he... hij weer rennen naar ze ex.. het werd dat liefdesverdriet moment het niet accepteren gedeelte ik bleef bellen.. en hij belde weleens heel veel ruzie en elkaar heel vel uitschelden dat vond hij ik heb een vriend ik ben vies want ik ben zwager van hem en heel veel rare dinges, ik besloot contact te verbreken hij ging via via weer informatie halen en eindstand belde hij me .. om te praten zei hij.. hij gaf aan dat hij nooit woudat het zo ging hij hield van me ,.. maar al de stress en ruzie kon hij niet aan.... of plots was hij voor me deur en deed hij zo lief tegen me terwijl hij nu in principe ze vriendin had.. de laaste x was rond eind mei,. hij kwam langs we deedlde het bed samen ( ja heel dom) bracht nog croissantjes en was heel lief.. de dagen daarna hoorde ik niets van hem.. en hij had zelf het lef om mij te vragen als ik iemand had gezegt dat hij hier was geweest.. datt was voor mij de druppel .. ik besloot alle contact te verbreken.. ik ben inmiddels 8 maanden zwanger en heb al paar weken niets van hem ghoord.. hij heeft ook niets niets voor zijn kind gedaan, geen speenje geen geld helemaal niets.. hij lijkt heel gelukkig met ze ex-vriendin die tevens ook een kind heeft NIET van hem .. maar hij behandeld haar wel zo!

\ik sprak hem laatst ik nam contact op ik vroeghem of hij die vreeemdeling wou blijven en hartloos zei hij ja voor jouw wel niet voor me kind.. me kind is nog nie geboren.. dus komt goed maar voor jouw ben ik een vreemdeling.

Ik heb de grootste verdriet gehad met dit .. en zelfs veel vrienden verloren door al het gepraat en noem maar op.
|Ik voel me eenzaam ik en me dikke buik.. zoals me tekst al zegt.. zoiets had ik nooit voor mezelf of me kind gewilt.. heb spijt van hem.. maar geen spijt van me kind.. wordt een moooie jongetje btw.

IK voel de verdriet elke dag en ik denk nog elke dag eraan ik speur op facebook ook elke dag en zie dat hij heel gelukkig is.. en ik voel me gebroken
Vaak gebroken vol verdriet en tranen met me zwangere buik op de grond geknield en gevraagt waarom ik.. gehuilt tijdens het opstaan eten slapen gaan zelfs op het werk.

Hij lag in haar bed haar vasthouden, en ik alleen me buik vasthouden.

De vraag die blijft bengelen is, was ik echt zomaar hield hij net van mij... hoe kon ik dat niet zien. waarom leek het wel zo.

Heb veel dinges overgeslagen hor in het verhaal.. want ben er onlangs wel achterkomen dat hij eigenlijk diezelfde ex had verlaten voor mij schokking ik wist het ook nit ofja hij had geen relatie hij had een pauze met haar en toen hij mij ontmoete zei hij dat hij voor mij koos.. ben daar onlangs achtergekomen via zijn familie) Ook zijn familie begrijp niet hoe en/of wat hij was geliukkig met mij en met ze opkomende baby.. zeggen ze ze snappen er niets van,.
Zal ik ooit ooit ooit weer gelukkig zijn.

Ik zit nu in het acceptatie process ik accepteer dat hij gelukkig is met haar ookal doet het soms pijn, ik accepteer het feit datik alleen me kind zal opvoeden en alleen door het vuur gaat ik accepteer dat ik geen vrienden heb en op mezelf alleen vertrouwen kan.

Hoop alleen dat het verwerken heel snel komt.. ben al blij dat ik niet meer het gevoel heb hem meteen te bellen.. we hebben geen contact meer.

|Heartfull