IK ben op een punt gekomen dat ik hem niet meer nodig heb, dat ik echt kan zeggen dat ik dagen heb dat ik niet met hem bezig ben.
Als ik hem zie of hoor brengt dat dingen naar boven maar zolang dat niet gebeurt voel ik me echt goed. Ik werk veel, mijn honden, MIJN leven.
Binnenkort geef ik een drink thuis voor alle mensen aan wie ik iets gehad heb tijdens mijn lange zwarte periode, zowel tijdens als na de relatie. En wat kijk ik daar naar uit.
Ik had nooit gedacht dat ik me zo goed zou voelen dat ik het glas zou heffen op MIJN nieuwe toekomst.
Het enige is nog altijd mijn zelfvertrouwen naar andere mannen toe, maar ik heb dan ook besloten nu een hele tijd alleen te blijven. Zo voel ik mij nu het best...ME,MYSELF AND I!
Lieve ldvd'ers jullie kunnen ook op dit punt komen maar er is maar 1 manier, loslaten. En geloof me ,als je mijn vorige blogs leest zal je merken dat ik even diep en zoniet nog dieper gezeten heb dan velen van jullie hier.En ik ben er ook uitgeraakt maar je kan het enkel door aan jezelf ten denken en jezelf op de 1e plaats te zetten. Anders niet, hopen en blijven hopen haalt niks uit. Wat moet gebeuren zal gebeuren en waarom nu kostbare tijd (want het leven is al zo kort) verspillen aan iemand die het voor het moment toch niet interesseert...Ga verder met jezelf lieve mensen het is je enige redding.

veel liefs

Doubt