Mannen he

afbeelding van Beatrice

Ik weet dat het fout is en ik weet dat ik er niet aan moest beginnen, maar soms lopen de dingen nu eenmaal niet zoals je ze verwacht..

Al een halfjaar heb ik sms-verkeer met een jongen (die ik trouwens écht wel knap vind & die een vriendin heeft), we zien elkaar meerdere keren per week, dat is onder vrienden. Alles is dus erg onschuldig begonnen met die sms-jes, hij was het die altijd eerste zond en ik vond dat wel leuk, want ja onder vrienden kan een sms'je geen kwaad he.

Zo'n drie maand geleden hebben we eens afgesproken bij hem thuis, zijn vriendin was er niet en hij vond het wel een leuk idee om samen iets te drinken. We hebben de hele avond heel erg leuk gepraat over vanalles en nog wat, kortom een heel geslaagde avond.
Nadien heb ik nog wel een paar keer zo afgesproken met hem, altijd was het echt leuk en we konden het wel erg goed vinden met elkaar.

Zo een maand geleden kwamen de afspraken steeds wat meer en we keken er beiden echt naar uit, dat was zeker ook van zijn kant zo. Tijdens sms'jes vertelde hij me hoe fijn hij dat altijd vond en hoe goed hij met me kon praten, hoe goed hij hem voelde bij mij.

Een paar weken terug kwam van het een het ander en hebben we gekust, we hadden er al over gesproken dat hij toch nog zijn vriendin had, maar hij vertelde dat het toch niet zo goed meer ging tussen hun en dat hij eigenlijk een einde aan hun relatie wilde maken. Intussen was ik natuurlijk helemaal verkocht, ik wilde echt niet verliefd worden, maarja hoe gaan die gevoelens.

Het was echt een leuke tijd, we spraken af (weliswaar in het geheim), knuffelden en kusten, hij deed echt lief tegen me zowel onder ons twee als in sms'en. Hij vertelde me zelf dat hij me graag zag en dat hij met mij tenminste kon praten, wat hij niet kon met zijn vriendin.
Plots was het gedaan tussen hem en zijn vriendin, ik was in de zevende hemel (kan je wel raden), want ik dacht echt wel dat er toekomst was, weet je wel na alles wat gebeurt was.

Maar na een kleine week was zijn vriendin er plots terug, ik begreep het allemaal niet meer. Hoe kon hij dat nu doen, nadat hij alles gezegd had tegen me? Hij had er zoveel slechte dingen over verteld tegen me, hij zou ze niet meer terug willen als het zou gedaan zijn.

Volgens mij is het nooit echt gedaan geweest tussen hun twee, alli, toch niet echt tegenover de buitenwereld en tegen zijn vriendin. Ik vond het echt wel erg, want de vorige dag hadden we het er nog over in sms dat er toch alleen maar dezelfde hindernissen zouden optreden als zij terug zou zijn. Hij vertelde me dat zijn vriendin wat beter haar best wou proberen te doen.

Je best doen in een relatie? Leuke start dacht ik dan Verdrietig

Nu doet hij wel vriendelijk tegen me en stuurt ook wel nog sms'jes (wel minder dan voordien), maar ik heb zoveel vragen, maar ik kan het hem niet echt vragen, want dat zou ik hem toch wel graag alleen doen.

afbeelding van RabbitHeartedGirl

Herkenbaar

Ik was eigenlijk gewoon als gast een beetje op dit forum aan het rondneuzen en niet van plan om me ook echt te registreren... Tot ik jouw verhaal las. Ik zie dat het ondertussen al meer dan een week geleden is dat je dit geplaatst hebt, dus ik kom nogal laat met mijn reactie. Ik kon echter gewoon niet anders dan reageren: dit is zo herkenbaar voor mij. Ik zit in een gelijkaardige situatie en ondanks het feit dat ik niemand de verwarring en de pijn die daarmee gepaard gaan toewens, ben ik ergens toch blij dat er lotgenoten op deze wereld zijn...