Ok, ik zit in de situatie dat ik contact moet opnemen met mijn ex. Ik heb begin van de week mijn pinpas verloren en mijn bankgegevens stonden nog op zijn adres. Ik ben inmiddels al naar de bank gegaan om dit (met pijn in m’n hart) te veranderen. Maar vandaag of morgen komt die pinpas aan en ik moet hem toch hebben.

Ik heb twee mogelijkheden. Of ik hou het bij een kort, zakelijk mailtje (bellen is sowieso uit den boze). Of ik geen wat meer informatie prijs (hij vroeg van de week via SMS hoe het ging, zie mijn vorige blog).

Optie 1:

Naam,

Begin van de week heb ik een nieuwe pinpas aangevraagd. Deze kon niet op mijn adres verstuurd worden (heb inmiddels mijn adres gewijzigd).
Zou je pinpas bij mij in de bus kunnen stoppen? Alvast bedankt.

Optie 2:
In aanvulling op bovenstaande tekst:

Het gaat goed met mij. Het duurde even, maar ik realiseer me dat ik niet terug wil naar onze relatie zoals we die hadden. Ik zou graag een stabiele relatie willen, waarin beiden ruimte hebben om hun eigen ding te doen, waarin minder ruzie is en meer rust. Geen gekke ups en downs meer.
Gewoon een fijne relatie, gelukkig zijn. Living happenly ever after

Dus laten we ieder ons eigen ding doen, rust vinden, tot onszelf komen en genieten van het leven, plezier maken. Geniet van de nieuwe uitdagingen op je werk, ga lekker op stap en de kroeg in. Je bent een mooie, lieve man, de wereld ligt aan je voeten. Geniet ervan!

Hoe denken jullie hierover? Het voordeel van optie 2 is dan ik kan laten zien dat ik sterker ben geworden. Het laatste dat hij van mij heeft meegekregen is dat ik hysterisch was, namelijk. Ik zet er bewust niet in ‘dan kun je in alle rust uitvinden wat je wil in je leven’ of ‘dan kun je erachter komen of ik echt het meisje ben waar jij je leven mee wilt delen’. Want dan lijkt het alsof ik op hem ga zitten wachten en dat ben ik niet van plan.

Is het slim om dit te sturen of niet? Of is het gewoon beter om het bij het zakelijke mailtje te houden? Ik vind dit mailtje een paar nadelen hebben:
- Hij heeft geen toenadering gezocht om het af te sluiten. Misschien heeft hij het voor zichzelf al afgesloten, maar als dat niet zo is dan neem ik zijn verantwoordelijkheid weg. Hij komt niet met een uitleg, een afsluiting, of iets. Terwijl ik weet dat hij die ook nodig zal hebben. Moet ik dit niet gewoon laten?

- Geef ik hem hiermee geen vrijbrief om maar te doen wat hij wil? En spreekt hieruit niet te veel liefde? Als ik het heb over ‘onze relatie zoals die was’, impliceer ik hier niet mee dat hij een tijd kan doen wat hij wil en daarna bij me terug kan komen?

- En ik ben bang. Bang dat hij denkt: ok, nu is het afgeloten. Fijn, ze is niet meer verdrietig. Dat dit het dan was. Dat hij het écht gaat doen. Écht genieten van zijn leven zonder mij. En dat mag. Maar dat hij écht verder gaat met zijn leven zonder mij. En die gedachte vind ik beangstigend.

Wat voor effect denken jullie dat dit mailtje zal hebben? Zal hij nu denken ‘ok, ik heb eindelijk rust nu. Fijn, ik kan verder met mijn leven.’ Of zal het hem opvallen dat ik sterk ben, zal hij zich minder schuldig voelen en zal ik juist weer wat aantrekkelijker voor hem worden (op lange termijn)? Wat zouden jullie doen? Het korte mailtje of het langere? Zouden jullie dingen wijzigen?

Kortom: ik heb jullie advies nodig. Ik wil niets doen waar ik later spijt van krijg. Al baal ik er wel van dat ik contact met hem moet opnemen gezien zijn sms van afgelopen dinsdag. Ik had liever nog even afgewacht of ik nog iets van hem zou horen. Dus misschien is een pinpas nog niet zo belangrijk.. ik kan geld opnemen met mijn identiteitsbewijs... Ik kan er alsnog voor kiezen om nog even te wachten.. Wat zouden jullie doen?