Langzaam aan probeer ik het contact weer op te zoeken met mijn ex. In mijn vorige blog heb (Pijn) heb ik afscheid genomen van het feit dat het nooit meer zou zal worden als het was. Het grappige was toen ik dus alles verwijderd had, was het voor mij klaar. Dat was de vrijdag voor Valentijn. Die zondag was het valentijn. Driemaal raden wie mij ineens aansprak op MSN. Inderdaad mijn ex. over hoe het nu met ging en hoe het op me nieuwe werk was enz. Ik was bezig met een rolgordijn ophangen er der kwam een vriend langs die ook wat problemen had in the facinating world of LOVE. Kortom ik was nu dus kort tegen haar. Nadat dat ik alles had gedaan heb ik haar aangesproken. En toen hield zij het weer kort. Daar snap ik dus helemaal niets van. en eingelijk ook weer wel. Maargoed. Nu dus de stap genomen om te kijken of het nog wat waard is tussen ons. Dus ik stelde een lunch voor. Ze nam wat bedenk tijd en zei toen ja. Ik melde wel dat ik het de komende dagen druk had dus het zou nog wel even duren voor dat het er van kwam. Maar ik wist in ieder geval dat er ruimte was voor een lunch. Nu bleek dat ik morgen dus niet om 9 uur hoef te beginnen maar om 3 uur. Dus ik heb haar gesmst dat het eventueel morgen al kan. Maar aan haar de keuze. Dat smsje heb ik nu zo'n 4 uur geleden gestuurt. Nu weet ik dat ik niet moet verwachten dat ze wat terug stuurt. Maar toch houd het me bezig.

Moest ik even kwijt.

Greetz Iceraver