Lieve Liefde,

Ik heb je blog gelezen en ik begrijp je verdriet. Echt! Ik heb het zelf meegemaakt met mn vorige vriendin. Zij was mijn 1e grote liefde en ik was gebroken. Toch heb ik niet opgegeven en ben ik doorgegaan, welliswaar met heel veel pijn en moeite, maar uiteindelijk ben ik er overheen gekomen.
Nu kan ik gewoon over haar nadenken en zelfs over haar vriend horen zonder dat ik helemaal gek wordt.

Mijn advies voor jou: probeer sowieso niet na te denken over dat rotwijf. Dat heeft geen enkele zin, het doet je alleen maar pijn. Iedere keer als je daar aan gaat denken moet je gelijk iets anders gaan doen... En over je ex-vriend, je mag best boos zijn op hem. Ik vind het echt een rotstreek wat hij heeft geflikt. Dat wil je helemaal niet horen, want je bent gek op hem en je houdt van hem, maar hij doet dit je wel aan.
Ik denk dat voor jou hetzelfde geldt als voor mij, probeer afstand te nemen. Hoe moeilijk het ook is, het is waarschijnlijk het beste. Of hij gaat je missen en denkt op een gegeven moment Wat heb ik gedaan? Idd, zoals annevb zegt, zo'n wijf is zo aandachtsgeil dat ze aan hem echt niet genoeg heeft. En zo te horen is hij vrij jaloers (typische eigenschap voor iemand van zijn leeftijd, heeft alles te maken met onzekerheid. Had ik ook toen, maar nu helemaal niet meer. Ik WEET nu ook dat het geen zin heeft en dat het alleen maar averechts werkt...) en dan heeft hij aan haar een moeilijke...
En als hij je niet mist en bij haar blijft, dan is hij je gewoon niet waard. Ook dan is het voor JOU het beste om afstand te nemen. Als je hem blijft zien en/of spreken is het alleen maar moeilijker voor jou. Misschien makkelijker voor hem, maar je moet ook jezelf beschermen en aan jezelf denken. Ik ken je niet, maar als ik lees wat je schrijft krijg ik zeer sterk de indruk dat je een onwijs toffe meid bent en dit verdien je niet.

Om terug te komen op jouw vraag over mijn situatie. Ik zit nu in een situatie dat mijn oude ex vriendin mij terug wil maar ik haar niet meer. Terwijl ik echt een hele lange tijd naar haar verlangde en zij niet naar mij... Dat is dus weer die omgekeerde wereld. Als je achter iemand aan gaat lopen, werkt dat averechts. Voor mij persoonlijk is er te veel gebeurd, ze heeft na mij een aantal relaties gehad, uiteindelijk allemaal niks geworden.. En nu heeft ze spijt dat ze het ooit met mij heeft uitgemaakt. Ook toen was haar leeftijd het probleem... Zij was 20 toen ze het uitmaakte.. moest zogenaamd nog veel ontdekken..
Bovendien heeft mijn laatste ex mijn ogen doen openen en sinds ik haar ken hoef ik die andere ex niet eens meer... Er is natuurlijk nog wel gevoel tussen ons, maar op een andere manier.

Veel sterkte,
Jij komt er wel, geloof me.

Iedere dag zal het een beetje beter gaan! al is het maar een heel klein beetje, houd je vast aan die stijgende lijn. Over tijdje voel je je een stuk beter, gegarandeerd!

Ik ken 't gevoel ook zo goed...En ondanks dat ik er nog lang niet overheen ben weet ik toch van mezelf dat het beter met me gaat. Ik word dus ook niet meer wakker met de gedachte aan haar, al komt die daarna nog wel, soms snel soms wat langzamer. En als je beseft dat het steeds langer duurt weet je dat het beter met je gaat en dat geeft wel hoop

Helemaal over hem heen komen zal waarschijnlijk nooit lukken maar dat is ook niet raar met een ex, tenminste ik vind van niet. Ik weet van mezelf dat ik nooit 100% normaal, als vrienden, met haar om zal kunnen gaan, maar dat heb ik inmiddels wel geaccepteerd (geloof ik). Zal jou ook lukken!

Kus