Na meer dan 7 a 8 weken geen contact te hebben genomen met mijn ex "op haar aanvraag om geen contact met haar te nemen". We hadden toen "bij de relatiebreuk" afgesproken om elkaar tijd te geven, zij had graag tijd voor haar genomen om haarzelf te vinden. Ze vertelde toen dat deur op zijn kier open staat voor mijn open staat en wanneer ze zich zelf heeft gevoeden en gevoelens heeft voor mij zal zij het laten weten en wanneer dat zij zich zelf heeft gevonden en geen gevoelen heeft voor mij laat zij het ook weten. Ze vertelde dat ze niet wilt dat ik op haar wacht en dat ik verder met mijn leven ga.

Sindsdien ben ik er mee bezig om haar los te laten en het gaat met ups en downs maar de laatste week heb ik er lastig mee, elke ochtend denk ik aan haar en soms word ik om 5u wakker en pieker ik daarover, tot mijn alarm afgaat, dan sta ik op en ga ik verder met mijn dag, tot volgende ochtend ...

Ik heb net vernomen van een kennis dat zijn een relatie heeft "heeft foto getoond dat zijn aan het kussen was met haar nieuw vriend op zijn verjaardag". Mijn eerste indruk was "ok, good luck". Nu ineens voel ik me verlaten, eenzaam en verdrietige, ik kan mijn tranen niet stoppen.

Rationeel besef ik dat het gedaan is en dat ik het achter mij moet laten. Diep van binnen is er kleine stuk in mijn die had gehoopt om de relatie te hervatten tenminste als vrienden laat staan als koppel.

Ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil weten waarom dat zijn niet aan haar belooft heeft gehouden. Zou het verstandig zijn om contact te zoeken met haar?