Even in navolging van mijn vorige blog.. Hij ging weer weg gister en ik voelde me meteen rustiger en minder emotioneel. Toen hij in z'n nieuwe huis was kreeg ik een bericht dat ie het erg fijn gehad had met me, wat me verbaast na mijn tranen uitbarstingen. Wat is er gebeurt die nacht? In de diepte van emoties? Ik dacht dat ik totaal de controle verloren was over mezelf, een diepte van liefdesverdriet instortte maar gisteravond was daar weer een partij kracht waar ik zelf van stond te kijken.. Was die diepte nodig om los te laten? Jouw constante getwijfel en angst om je weer aan mij te binden naast mij neer te leggen? Ik had minder behoefte om je berichten te sturen, dus ik deed het ook niet.. Ik was bij mij, maakte plannen voor mijn nieuwe toekomst, bekeek hotelletjes in Spanje voor oktober, bekeek hoe duur een Bep. Opleiding is die ik al lang wil volgen, vertroetelde mijzelf door een cocon te maken met allerlei lekkere hapjes en een fijne serie te kijken.. Me time is zo slecht nog niet.. En ik kon zowaar genieten van t feit dat er een twee persoons bed helemaal alleen voor mij was, breeduit heb ik gelegen, ingewikkeld in dekens, en ik miste je even niet. Vandaag heb ik een bal in mijn buik, een beetje zelfopofferend en in de trant van, wellicht maken we nog een kans te gaan latten dus laat ik er maar overheen stappen, ga ik je vandaag helpen klussen in je nieuwe huis.. Doe ik mijzelf hiermee geweld aan? Te zien wat voor nieuwe geweldige plek jij hebt terwijl ik op straat sta? Ik voel me er een beetje raar onder, ik wil me groter en stoerder houden als ik ben merk ik..we zullen het zien. Wens jullie allemaal een goede, in je kracht- dag toe.. Wellicht helpt t wat te dromen van je toekomst, jouw!!! Toekomst... Ik wens het je..