Ken die jongen helemaal niet..die jongen in het begin , daar was ik verliefd op geworden.
Sinds vorig jaar april begon het, hij wou met zijn vrienden op vakantie en kreeg het benauwd als ik het over samenwonen had. We hadden afgesproken bij mijn huis, toen hij binnenstapte begon hij al te huilen. Waarom weet ik niet.. maybe een slecht geweten omdat hij aan het vreemdgaan was. We zaten te praten over onze relatie, hij begon meer te huilen toen ik hem vertelde dat ik geen vrienden wil blijven.
Waarom was ik er toen niet uit gestapt?
We zouden een break houden, maar al gauw begon hij te smsen dat hij me mist en nog meer van zulke onzin verhalen. Daarna begon hij steeds afstandelijker te worden, 'vergat' mij vaak te bellen. We zagen elkaar 2 keer in de week, dat werd toen 1 x in de 2 of 3 weken omdat hij 'druk' had met zijn tentamen. Dat was de periode dat hij volgens eigen zeggen vreemdging, maar toch blijft hij volhouden dat hij aan het leren was.

Ik werd het zat en stelde eisen als het zo verder gaat , dat ik mijn spullen wil hebben en dat het over is. Hij zei dat het het niet zou veranderen en dat hij het alleen drukker zal krijgen. Later zei hij dat hij rekening met me zou houden.Binnen een week verviel hij weer in zijn oude gedrag en drukte me weg toen hij bij zijn vrienden was. Ik heb toen gesmst dat het klaar is en dat ik mijn spullen terug wil. Volgende dag spraken we af bij het station, hij probeerde onderuit te komen door te vragen of we geen break kunnen houden. Was zo moe ervan dat ik nee zei , ik pakte mijn spullen en pakte de trein naar huis. Hij belde me en stuurde smsjes dat hij niet weet wat hij wil en dat ik de liefste en beste vriendin ben die hij ooit gehad heeft. Hij wou dat ik hem de tijd gaf om na te denken.
Na 1 week smste ik hem terug dat ik hem de tijd geef, hij stuurde direct een bericht terug dat hij heeft besloten om onze relatie definitief te verbreken. Ik dacht..wat is dit?
Na 1 maand wou hij mij terug en zei hij dat hij spijt heeft wat hij gedaan heeft en vertelde dat toen het uit was dat hij sex had gehad met een ander. Hij wou eerlijk zijn , niet zoals het begin. ik gaf hem een kans, het was 3 maanden leuk en toen begon het weer. Het niet bellen en 1x in de 3 weken afspreken, omdat meneertje druk had met tentamens. Mijn vermoedens werden steeds sterker,z odra ik erover sprak snoerde hij mijn mond door te zeggen dat een relatie geen nut heeft als er geen vertrouwen is. Hij zei dat het hem geen fuck kan schelen dat ik me rot erover voel en hing op. Daarna belde hij me weer op om excuses aan te bieden.

Niet lang daarna bekende hij dat hij was vreemdgegaan aan de telefoon met zijn collega en dat hij er veel spijt van heeft. Toen wou hij aan ons werken en dan afscheid nemen omdat hij druk heeft met school en geen tijd heeft om aandacht te geven aan mij. Toen zou hij langskomen om te praten, hij liet me weer zitten. Ik maakte het uit , na 5 dagen belde ik hem omdat ik hem miste hij zei dat hij ook hetzelfde voelde. Volgende dag zei hij dat hij geen energie heeft voor een relatie en op zichzelf wilt focussen. 6 dagen later had hij spijt en wou aan ons werken met relatietherapie en zich bewijzen tegenover mij. Na 4 dagen hield hij het weer voor gezien en wou weer vrijgezel zijn.
Ben zo in de war nu, voel me totaal leeg. Het is mijn eigen schuld, had hem nooit terug moeten nemen.
Elke keer veranderde het verhaal van het vreemdgaan tot 5 keer toe, hele relatie ging hij vreemd. Voel me stom dat ik hem geloofde. Hij zag mij gewoon als een speeltje , niets meer dan dat.
Heeft nooit van me gehouden.
Doet zoveel pijn dit, denk er de heletijd aan ..het laat me niet los.

Hij heeft me de heletijd in de maling genomen, niets was echt.