hoi
als je het mij zou vragen zou ik zeggen...maak een afspraak met hem, hij ziet je graag..besef daarbij dat vriendschap tussen man en vrouw meestal niet blijkt te werken als zij een intieme relatie hebben gehad..vaak blijkt er onderhuids toch een groter verlangen aanwezig te zijn

wat je kunt doen voor hem is begripvol en met empathie luisteren, niet in discussie gaan, maar luisteren, probeer te achterhalen wat hem drijft, welke behoeften hij heeft..val niet in verwijten, oordeel niet over anderen...maak duidelijk dat je hem niet laat vallen, dat je er voor hem bent als hij je nodig heeft, als goede vriendin....dat je hem zal steunen, zoals je nu ook aangeeft te willen doen

laat hem huilen als hij dat wil, toon dat je zijn verdriet voelt..dat je zijn behoeftes begrijpt, dat je zijn verhaal af en toe eens terugkoppelt....maar vraag hem ook nog eens aan te geven waar hij mee zit....bevestig zijn gevoel en geef aan wat jouw oprechte gevoelens daarbij zijn...

vb ;
wij hadden het toch goed samen ? ja dat klopt zeker.
ik zoek een maatje om mee te praten...ik zal er voor je zijn als je met mij wil praten
ik mis een arm om mij heen...ik zal je troosten als je dat wilt
etc....
maar de passie is weg en die komt niet meer terug....ik wil geen intieme relatie meer met jou, ......let op dat houdt voor een man in dat hij niet meer kan laten zien hoeveel hij om je geeft...dus als je dat niet wilt dan zeg je eigenlijk ik hou niet meer van je !
voor een vrouw houdt dat meestal in dat zij geen emotionele band meer met de ander voelt, dat zij aandacht mist, dat er geen aantrekkingskracht daardoor meer is..waardoor zij die intieme relatie niet meer wil, aldus een groot verschil in denken !

bedenk daarbij in de twijfelfase net na de mededeling zijn mensen het eerlijkst..ook het kwetsbaarst ! ook het meest emotioneel.......als het daar verkeerd gaat kan het heel lang duren om er vanaf te komen en om niet in een haatfase jegens de ander te belanden!

groetjes en hoop dat je er wat mee kunt
bjm

Niet reageren heeft als nadeel dat de vraagtekens kunnen blijven bestaan; dat er een andere uitleg aan gegeven kan worden. Mijn gevoel zegt mij in de situatie waar je in zit, dat als je zo'n smsje krijgt, je zou kunnen reageren met iets als 'ik begrijp het, maar het is zoals het is, sorry.'. Duidelijk, toch empathisch. Komt nog steeds wel als een zure bom voor 'm, maar misschien ben je naar zoiets op zoek?

ik heb ooit een tijd gedate met een jongen en na een tijdje van twijfel aangegeven dat het toch niks zou worden. Van hem kreeg ik ook om de zoveel tijd nog een berichtje dat hij me zo miste. Ik snapte heel goed hoe het voor hem voelde maar ja, je kan er gewoon niets mee want inderdaad, hoe moet je antwoorden? Je wilt aan de ene kant duidelijk zijn, aan de andere kant toch ook wel lief want je wilt iemand niet kwetsen. Wat ik heb gedaan is gewoon eerlijk gezegd tegen hem wat ik voelde, en dat was ongeveer wat je hier aan ons ook al schrijft. Waarom zeg je dat niet gewoon tegen hem: "stop met dit soort berichtjes, ik kan je hier op geen enkele manier mee verder helpen, het brengt ons daardoor allebei in een moeilijke positie. Ik begrijp dat het pijn doet, en wens je het allerbeste maar ik kan je niet geven wat jij wilt. Het is beter om geen contact meer te hebben." En dan daarna dus ook gewoon het contact verbreken en niet meer reageren. Je hebt het dan voor jezelf naar hem toe netjes en begripvol uitgelegd maar geeft de ander geen hoop meer.