maar past iemand die zo doet dan echt bij jou? Jij wil er heel veel voor doen zo te lezen, dat lijkt me op zich een mooie eigenschap. Maar het kan ook een valkuil zijn heb ik geleerd. Ik herken het heel erg van mezelf. In mijn vorige relatie was ik ook degene die echt heeft geknokt maar ik was samen met iemand die absoluut abnormaal gedrag vertoonde. Ik ben veel te lang blijven proberen en heb mijn eigen wensen niet geuit. Hierdoor ben ik ook gaan kijken naar wat ik zelf voor rol speelde. Het is niet goed om steeds te blijven proberen, iemand over je grenzen te laten gaan. Ik geloof er nu heilig in dat je mensen zelf deels 'leert' hoe zij je behandelen. Als hij je rot behandelt en jij accepteert dat, dan denkt hij - zoals je zelf eigenlijk ook al schrijft - ah zij pikt dat dus ik kan het flikken. Tenminste als het van nature al een persoon is die dat met mensen doet he, over grenzen heen gaan. Want niet iedereen is zo.

Hij is wie hij is, hij wil niet vechten, gaat over grenzen, gaat je nu lopen blokken, lijkt me inderdaad niet de meest nette manier om met je om te gaan. Maar... hij doet wat hij doet... Je kan er niks aan doen. Waarom zou het iets moeten zijn wat jij gedaan hebt? Misschien is hij gewoon zo. Wat jij je denk ik beter kunt afvragen is: wat wil IK, wat heb ik over voor het hebben van een relatie? Moet ik volgende keer niet mijn eigen grenzen beter bewaken?

Het is logisch dat je hem mist want je was een hele tijd samen, je had andere wensen en verwachtingen van deze relatie. Je hebt heel veel gedaan om het goed te laten werken en wat een desillusie is dit dan... Het doet heel veel pijn zeker als het op zo'n rotmanier gaat. Maar probeer dit aan te grijpen als een kans om ervan te leren, je eigen grenzen te gaan stellen, te kijken wat er precies gebeurde in jullie relatie, waar je over je grenzen heen ging en wat het dan was dat jou zo ver liet gaan. Wat ik van mijn vorige relatie heb geleerd is: ikzelf en mijn eigenwaarde staan ALTIJD voorop en ik zal nooit meer accepteren dat iemand daaroverheen gaat. En als je vanaf het begin duidelijk aangeeft wat jij wilt en verwacht, dan kom je er vanzelf ook sneller achter of iemand ook bereid is naar jou te luisteren en te kijken naar zichzelf. Ruzies zijn normaal maar constant je grenzen bijstellen en je innerlijke stem maar onderdrukken niet. Je moet wel altijd naar elkaar luisteren, en je moet kunnen aangeven wat jij wel en niet fijn vindt. Daar ligt een rol voor jou in toekomstige relaties, niet bang zijn en zwijgen om maar de lieve vrede te bewaren, en voor een partner om dan naar jou te luisteren en ook te reageren. En andersom uiteraard net zo. Dan heb je een gelijkwaardige relatie.

Hoe speciaal ik ook denk dat iemand is, als hij over mijn grenzen gaat en mij rot behandelt, is hij echt niet zo speciaal als ik had gedacht blijkbaar.