Een hele dikke knuffel voor jou Layla, wat ontzettend gemeen en respectloos kunnen sommige mensen toch zijn!
Ik wens je het allerbeste voor 2010 en dat we maar een zeer gelukkige liefdevolle relatie mogen vinden, want dat verdienen we!

pff.. ik zou zoveel steunende woorden willen schrijven, maar weet gewoon niet waar ik moet beginnen. Vind het verschrikkelijk naar voor je dat dit zo gelopen is.. En hoe cliché ook, hij is je niet waard.. dat blijkt.
Moeilijk dat er mensen zijn die denken dat ze vanalles kunnen flikken en niet nadenken over de gevoelens van anderen.. Ik denk dat de wereld daar kapot aan gaat..

Goed van je dat je hem gemaild hebt. Leg het probleem maar bij hem neer.. Hij heeft het ook veroorzaakt, en dan is het van je hart. Ook dat je hem uit je skype verwijderd hebt.. ik zou hem ook lekker met rust laten.. In de trant van "Zo ga je niet met mij om! Ik ben de moeite waard, graag of niet!".
Als hij uberhaupt nog iets van je wilt mag hij diep door het stof gaan. Houd de eer aan jezelf!

Het zijn allemaal clichés, maar ze kloppen.. Wens je heel veel sterkte. Zet 'm op dit jaar... laat hem het niet verpesten.. 2010 kan nog steeds jouw jaar worden!

Sterkte
Liefs, Vrouw.

Wat vreselijk laf van die man, dat was het eerste wat door me heen ging toen ik je blog las, vooral omdat het op oudjaarsavond was, een avond waarop de meeste van ons toch een plannetje hebben met vrienden, buren enz.
En om dan zo vaag te doen en niet eerlijk te zijn is zo slap en laf en (weet ik uit eigen ervaring) geeft je een enorme klap, je voelt je zo goedkoop omdat jijzelf de moeit hebt genomen om contact te onderhouden en belangstelling te tonen, misschien zelfs het beginn van gevoelens.
Dit maakt je woedend, ook dat gevoel ken ik, niks, werkelijk niks is laffer dan een man die zich er zo vanaf maakt!!
Sterkte hoor, xx Paula

Twijfel aub niet aan jezelf én je hebt jezelf niets te verwijten.
Je bent een heel lieve vrouw en sorry voor de harde woorden maar hij heeft van je goedheid misbruik gemaakt.
Sorry, maar ik geloof niets van zijn ziek zijn. Het lijkt me gewoon een excuus om te kunnen bepalen om slechts in beperkte mate aandacht voor je te moeten hebben.
Zit niet te wachten op zijn uitleg, wat heb je er bovendien aan als dit je nog eens extra zou kwetsen.
Hij heeft je een smerige streek gelapt en dan nog wel op oudjaar.
Bekijk het misschien zo : het is nog steeds vandaag 1 januari en je kan dus nog steeds vandaag een nieuw jaar starten met een nieuwe lei. Alle ldvd-ers zullen hier wel met je meevoelen en je op de nieuwjaarsborrel een riem onder het hart steken.
Laat je niet op je kop zitten. Komaan Layla, je kan het.
Sterkte meid !

Wat een rotstreek en wat is hij laf!!
Kan er ook nog wel bij... ergens wel goed dat je er nu achter komt en niet over een paar maanden. Blijft natuurlijk pijnlijk voor jou en ook het tijdstip is ontzettend rot, wat een kwal bah.
Hou je taai meid!
Letje

Jee wat een boel lieve reakties, ik lees ze steeds weer even door en heb er veel aan.
Thanks, wil jullie allemaal wel zoenen, ... dus kus hier en kus daar.
Ik voel me vandaag nog "vreemd" maar ga wel het roer omgooien, ik hou van deze stad maar wil kijken of ik terug kan naar mijn geboorteplek, al duurt het jaren maar ik heb mijn besluit genomen.
Het gaat toch borrelen, en vooral als je toch wel negatieve dingen meegemaakt hebt hier, al heb ik een leuk huisje, dat dan weer wel en geweldige buren, eeh in deze flat dan.
Dan wil ik weer iets gaan doen, qua sport of zo, ff het roer weer om, ik denk dat het geen kwaad kan.
Wat ik wel heb is dat ik "er nog steeds niet bij kan" hoe hij dit zo heeft kunnen doen.
Zo zie je hem nog, en 2 dagen later is het compleet anders, heel vreemd.
Iemand zei me vandaag, het zegt meer over hem dan over jou en ja, dat is ook zo.
Ik wilde alleen dat die klote gevoelens er niet waren bijgekomen, wanneer iemand je vanaf dag 1 zegt, ik vind het gezellig met je maar meer ook niet, dan kun je zelf nog bepalen wat je er mee wilt of niet. Dit is niet wat hij gezegd heeft, hij wilde er voor gaan en had voor ogen om langzaam naar elkaar toe te groeien, hij sprak zelfs over een relatie, dus nou .. ik bedoel maar.
Door zijn woorden zie ik het nu als iemand "valse hoop" geven en aan het lijntje houden, en door alles wat ik heb meegemaakt met mijn ex, kan ik dat soort mensen absoluut niet meer uitstaan, en heb ik zo een gruwelijke hekel aan mensen die liegen uit eigenbelang.
Waarschijnlijk vond hij de aandacht erg leuk, ik weet het niet hoor.
Ik ben door de gang van zaken even helemaal de weg kwijt vandaag.
Dat hij issues heeft oké weet je, maar dit had ik zo niet van hem verwacht, mensen in mijn omgeving hebben mij wel gewaarschuwd toen men uit belangstelling vroeg "en heb je hem nog gezien?"
En ik dan zei, nee eigenlijk al 5 dagen niet, en ik dan kreeg te horen, wowwww kijk jij maar uit Layla, want dit lijkt niet op iemand die serieus voor je gaat. Maar dan dacht ik weer aan zijn issues en dat hij geen "doorsnee" man is.
Ik heb alle therorieën doorgenomen over het hoe en waarom en weet dat ik geen steek verder kom.
Wie die "iemand" is die daar dan bij hem was, gisteravond weet ik ook niet, wat er overblijft is dat ik straks naar bed ga, met een gevoel, ik was voor hem "lekker belangrijk .. not".
Hoewel ik in mijn mail heb gezegd, dat hij me maar met rust moet laten, had ik de hoop dat hij toch iets van zich zou laten horen, al was het alleen maar om alsnog eerlijk te zijn of mij te laten zien, dat ik er toch toe doe en de moeite waard ben, mij duidelijkheid te verschaffen.
Ook hierin heb ik me blijkbaar vergist, en een tekst uit een tekenfilm komt opeens naar boven, "niets is wat het lijkt.
Hoe ik daarop kom weet ik niet, maar het schiet me opeens te binnen.
Wat ik wel weet is dat ik geen genoegen meer neem met de kruimels, en hoewel hij gezegd heeft geen player te zijn, heb ik daar nu zo mijn bedenkingen over.
Ik zag hem erg weinig, door zijn drang naar rust en ruimte maar dit kan ook weleens "makkelijk" geweest zijn, daarmee te schermen. Weten jullie wat?
Ik hou het er maar op, dat hij me gewoon aan het lijntje gehouden heeft, want iets anders kan ik er niet meer van maken.
Misschien had hij er al eerder geen trek meer in en heeft hij me niet willen kwetsen maar hiermee heeft hij me alleen maar meer pijn gedaan, dit zo zonder woorden af te handelen.
En idd, dit verdien ik niet, en niemand niet.
Warrige reaktie he, maar zo voel ik me ook.
Ik heb zoiets, als hij niets te verbergen had gehad, dan kun je toch reaktie geven op mijn mail? Of zie ik dit nu verkeerd? Pffffffffft wat een gedoe en het rijmt, ik ben ook moe.
Dus streep eronder en verder gaan maar weer, ik zal er voorlopig nog zo nu en dan even op terug willen komen maar ik hoop dat hij snel uit mijn systeem gaat.
-----------------------------------------------------------------------------------------
Heel veel liefs allemaal, Laylax x

Ik vind het rot voor je dat een, op het eerste gevoel goedklikkende connectie, op een grote teleurstelling is uitgelopen, maar vermoed dat je er meer aan hebt als ik minder aandacht besteed aan het 'dit verdien je niet...', of, 'wat een rotstreek..', en 'laten gaan, die emotioneel kreupele...' (gezien de vele reacties, is iedereen het daar overduidelijk over eens) en in de plaats daarvan mijn aandacht richt op de vraag of je misschien toch stiekem en onbewust meer hebt geinvesteerd, dan je eigenlijk bereid was te verliezen?

"...sinds een aantal maanden was er min of meer iemand in mijn leven waarvan ik dacht dat het iets blijvends zou kunnen worden."

Los van de woorden die kennelijk rijkelijk uit zijn mond kwamen, wat heeft deze man getoond of gedaan, waardoor jij jezelf toch hebt toegestaan te denken dat er 'iets blijvends' uit zou kunnen voortkomen? Probeer dit eens voor jezelf helder te krijgen, Layla. Ik vermoed namelijk, dat deze gedachte best welleens het cruciale punt kan zijn waarop jij jezelf emotioneel al aan iemand begint te binden -- zonder dat de persoon van jouw affectie en interesse, dit vertrouwen en geloof door middel van acties heeft verdiend. Feitelijk schrijf jij iemand iets toe, waar nog geen concreet bewijs voor is geleverd: het is iets dat zich in jouw gevoelswereld afspeelt (daar waar de hoop, de droom, de wens, het verlangen, de behoefte zich schuilhoudt).

"...maar het verliep wat moeizaam omdat hij nogal wat issues heeft".

Waarom was de aanwezigheid van zijn issues en de daaraan verbonden moeizaamheid in jullie contact, voor jou GEEN reden om afstand te nemen?

Ik zeg hiermee niet dat issues een 'No-Go' zijn, want dat zou betekenen dat iedereen gediskwalificeerd zou zijn; we worstelen namelijk allemaal in min of meerdere mate op eigen manier met persoonlijke issues. Maar er bestaat een verschil tussen 'issues hebben' en toch in staat zijn om relaties aan te (willen) gaan omdat je jezelf hiervoor beschikbaar en bereikbaar stelt, of 'issues hebben' die zodanig aanwezig zijn dat zij het aangaan van relaties in negatieve zin beinvloeden. De man waar jij over schrijft verdenk ik ervan bij de laatste groep te horen. En dat worden deze 'issues' die jullie contact duidelijk heeft vermoeizaamd, een wapperende rode vlag. Heb je 'm gezien, vraag ik mij af?

"Laat ik het hier bij houden, hij had tijd, rust en ruimte voor zichzelf nodig, ik had daar alle begrip voor en nam een afwachtende houding aan."

Het is logisch, begrijpelijk en terecht om deze man te zien als een lafaard met kennelijk de emotionele beleving van een strontvlieg, maar ook wel ergens heel makkelijk, omdat het de aandacht wegneemt van de positie die jij gewend bent aan te nemen. Namelijk die van begripvolle, empathische, geduldige vrouw die door haar inlevingsvermogen iets te vaak een situatie schept waarbinnen teveel ruimte wordt gegeven om woorden maar actieloze kreten te laten zijn, en beloftes alleen maar loze voornemens. Snap je wat ik hier bedoel?

Je schrijft dat je, zelfs tijdens zijn 5-dagen in totale afwezigheid, nog aanbood om een boodschap voor hem te doen, of om zijn hond uit te laten. Mijn vraag is: waarom? Waarom investeren als er bij jou inmiddels twijfels komen over zijn gebrek aan communicatie of fatsoen om op jouw berichtjes te reageren. Wat drijft jou om deze twijfel terzijde te leggen, en er toch nog steeds 'voor hem te zijn'?

"Ik begon te twijfelen want ik weet heel goed dat wanneer twee mensen elkaar echt de moeite waard vinden, ze elkaar dan vooral in het begin met regelmaat willen zien en als dit (door issues en griep) dan niet kan, wil je elkaar toch op z'n minst wel spreken."

Je gevoel is juist, en je twijfel is voorzichtig gefluister van je intuitie, ga daar maar vanuit. Je zegt 'ik weet heel goed...', maar opmerkelijk genoeg geef je toch zijn excuses over ziekte, voorrang op je eigen intuitie en op dat waarvan je zegt dat 'heel goed te weten'. En je bent wederom weer een stapje dichter bij teleurstelling, en een stapje verder van jezelf af.

"Ergens had ik al een naar voorgevoel, en vroeg hem nog of hij "er echt wel zin in had" omdat ik wel het gevoel had, zo weinig nog van hem te horen."

Je intuitie, is ze weer. Hi, Layla!

"De avond kwam, ik had hem nog een uitnodiging gestuurd dat hij hier welkom was, dat ook de kinderen dat leuk zouden vinden en als hij dit niet wilde, of ik dan nog welkom was bij hem."

Als ik het goed begrijp, had je al enkele keren eerder losgelaten dat je graag Oud & Nieuw met hem zou willen doorbrengen. Ik denk dat je er best van had mogen uitgaan, dat het voor hem inmiddels duidelijk was geworden wat jij graag wilde. Ik weet niet waarom je wederom een uitnodiging stuurde, terwijl je, als ik het goed begrijp, best duidelijk was geweest? Je zit er best bovenop en het kan best wel eens averechts hebben gewerkt, zeker voor iemand met 'zoveel issues'. Waarom heb je niet kunnen denken: "ik ben duidelijk geweest in mijn wens, ik ga het niet voor hem blijven uitkauwen"? Waarom sta je er niet boven, in plaats van jezelf weer IN die situatie te werpen door wederom een stap zijn richting op te zetten?

"Wekenlang heeft hij kans op kans gehad, om eerlijk te zijn, ik heb hem daar een paar keer om gevraagd maar hij heeft me gewoon aan het lijntje gehouden en woorden zijn dus maar woorden, dat blijkt wel weer. Want wanneer hij eerlijk had gezegd, ik vind je een leuke vrouw maar wil het daarbij verder laten, dan was ik weken terug al klaar geweest. Nu gaf hij me valse hoop, en er is niets gemener dan dat, zoals we hier allemaal weten."

Het is absoluut verwijtbaar en zeer kwalijk dat hij niet eerlijk tegen je is geweest. Niet dat dit zijn gedrag en dubbelheid goedpraat, maar zoals ik het lees zijn er verscheidene signalen geweest, Layla. Alles dat hij NIET tegen je zei, maar waar jij over twijfelde, dat buikgevoel dat er soms was. Vele woorden, maar dan weer wel een flink aantal dagen niet aanspreekbaar of bereikbaar zijn. Dat is een sterk signaal. Net als jij, en vele anderen, wens ik ook dat iemand eerlijk en duidelijk tegen me is -- en me vooral NIET laat bengelen, voordat ik zonder enige schroom of uitleg, van de haak wordt afgerukt en wordt teruggeworpen.

Maar ik denk dat het realistisch is, om deze duidelijkheid en eerlijkheid bij allereerst JEZELF te zoeken, en op jezelf te vertrouwen -- en niet ervan uitgaan dat een ander dit altijd zal brengen. Anderen kan je niet veranderen, noch tot iets dwingen. Jezelf wel. Duidelijk en eerlijk zijn naar jezelf toe, houdt ook in iets DOEN met die GUTFEELING, en die twijfel die zich al veel eerder en verscheidene malen heeft voorgedaan. Al dan niet bewust of doordacht van hem, het voelt inderdaad alsof hij je aan een lijntje heeft gehouden. Maar je hebt jezelf ook aan dat lijntje vastgehouden; zelf op momenten waarin je de keuze had kunnen maken om het niet te doen.

"Hij weet van mijn verleden, ik heb al die maanden ontzettend veel geduld gehad en heb hem alle rust en ruimte gegeven die hij nodig heeft, en hoe kun je dan nog, op deze manier met iemand omgaan die zo haar best voor je doet?????"

Ik denk dat het nutteloos is om HEM proberen te doorgronden, of op zoek te gaan naar de betekenis of reden van zijn gedrag. Bespaar jezelf de moeite, tijd en energie om hem te gaan psycho-analyseren; het voegt namelijk niets toe aan je leven. Wat wél iets toevoegt, is om jezelf en JOUW gedrag proberen te doorgronden. Het gevoel van teleurstelling, gekrenkt zijn, je bedrogen voelen en eenzaam in deze emoties, is tastbaar in wat je hierboven schrijft.

Zoals je het formuleert, ben je ook ontgoocheld door 'alles dat je voor hem hebt gedaan...je geduld, de rust & ruimte die je hebt gegeven, hoe jij zo je best hebt gedaan...". Je hebt gewoon veel te veel geinvesteerd, Layla. Misschien zelfs meer dan je had, en dat is iets dat je echt moet gaan leren bewaken. Misschien investeer jij in het begin altijd automatisch teveel, omdat je hoopt en gelooft dat je dit uiteindelijk wel weer 'terug zal krijgen'. Maar dat is jezelf schaakmat zetten. Als het niet komt, ben jij het kwijt en loop je rond met de gedachte dat alleen maar 'die ander er beter van is geworden'.

Daarbij, nog een kleine aanvulling op je verleden: ik weet dat je heel wat voor je kiezen hebt gehad met je vorige relatie. Maar wees voorzichtig om de pijn en teleurstelling van die relatie, te gebruiken als een soort van 'paskaart'. Ik bedoel daarmee, en ik lees het heel vaak terug op meerdere blogs: wanneer je een vervelende tijd en een pijnlijke, rottige relatie achter de rug hebt, en je gaat een nieuwe connectie of relatie aan, dan kun je onmogelijk die oude pijn aanvoeren als garantie-excuus naar die ander toe dat jou 'niet opnieuw pijn mag worden gedaan'.

Dat je geen pijn wilt ervaren is universeel. Maar we kunnen helaas niet van iemand vragen ons geen pijn te doen op basis van een oude teleurstelling in de liefde; die garantie kunnen we niet eisen. Dus het blijft een risico.

En als de angst voor deze pijn nog zo sterk meespeelt, is het misschien nodig om jezelf de vraag te stellen of je emotioneel klaar en uitgerust bent voor een nieuwe relatie op dit moment...

Iemand schreef ergens: "Leg het probleem maar bij hem neer.. Hij heeft het ook veroorzaakt". Ik snap de achterliggende gedachte 'laat hem verder, hij is jouw probleem niet', maar ook al heeft hij duidelijk een 'probleem', je bent er niet mee geholpen als ik alle oorzaken bij deze man leg.

Ik denk liever ook niet in termen zoals 'veroorzaker', maar meer in termen als 'waar begint en stopt de rol van Layla'. Dat ik me weinig uitlaat over deze man, heeft alles te maken met mijn neiging om dichtbij jou te blijven. Feitelijk ben jij het enige constante, het meest betrouwbare in je leven waar je vanop aan kunt. Dat betekent dus dat de zwakke schakels in je gedrag of karakter (en die hebben we allemaal), moeten worden bijgesteld en bijgeslepen om jezelf als geheel sterker te maken.

Ik geloof dat een herhaling van eenzelfde soort teleurstelling, alleen vermindert kan worden als er in jouw gedrag en jouw gevoelsbeleving iets verandert. De personen die je ontmoet, da's altijd maar weer een verassing wat zich nu weer aandiend en daar kun je weinig controle over uitoefenen. Maar je kan jezelf wél beter uitgerust maken om deze personen veel sneller te doorzien. Bijvoorbeeld iemand veel minder ruimte bieden om zich een lange periode achter alleen maar mooie woorden te verschuilen. Zoek naar actieve bewijzen die deze woorden kracht geven.

Bijvoorbeeld de eigenschap upgraden om achter excuses toch altijd weer 'het goeds' te zien, of om alles voor jezelf toch enigzins weer goed te praten als er bij jou terechte twijfel bestaat. Er zijn tenslotte altijd wel legitieme redenen te geven, waarom iemand emotioneel niet beschikbaar is. Maar doe je daar jezelf een plezier mee? Voer een upgrade in die eigenschap toe: hoe meer excuses, hoe sneller en meer jij afstand behoort te nemen. Dwing jezelf hiertoe. Laat de persoon vanachter al die bergen excuses maar tevoorschijn komen als hij het echt zo serieus met je zegt te menen