we zijn nu bijna een jaar uit elkaar.de laatste 5 weken heeft hij weer toenadering gezocht,maar wel duidelijk gezegd dat hij niets wilde qua relatie.ik zei tegen hem je geeft wel andere signalen door.hij was zielig en wist het allemaal niet meer.we waren heel intens nog een paar keer.pff daar putte ik zonderik hetzelf in de gaten had hoop uit.daarna hoorde ik niets meer of alleen heel afstandelijk was hij.een week daarna droomde ik dat hij een ander had.ik belde die dag meteen en het bleek waar te zijn.nu zegt hij dat hij die paar weken het hoofdstuk van ons echt af heeft kunnen sluiten terwijl hij zei geen relatie met iemand te willen en verlopig het hoofdstuk niet af kon sluiten.pfff
ik ben zo stom geweest om toch met hem weer in zee te gaan.en voel me tevens ook echt gebruikt.heb dat echter wel zelf toegelaten....het gevoel is zo klote,want nu heb ik helemaal geen draad meer naar hem toe en kan ook geen knuffel meer vragen of steun van hem krijgen,want dat trek ik niet.wetende dat hij weer terug naar zjn vriendin gaat.en dat is ook niet fijn voor haar.ik heb verder alleen mijn moeder nog qua familie en op haar kan ik ook niet op terug vallen.het is zwaar om de leegte en het falen en verdriet in me te voelen.mijn kinderen zien me ook weer verdrietig.verder doet hij nog wel wat moeite voor de kids ook al zijn het zijn kindren niet maar wel 5.5 met elkaar intense opgetrokken.nu vroeg hij als de jongste bij hem kwam slapen.ik weet niet wat ik moet doen...voor haar vind ik het belangrijk maar voor mij heel moeilijk.de oudste is heel boos op hem omdat ze mij verdriet ziet hebben....ik vind het allemaal zo erg pijnlijk!!!