Hai Jante

Tja niet geheel herkenbaar want volgens een goede vriendin van ons heeft mij ex geen ander.
Maar verder heel herkenbaar.
Je geheel niet vrolijk voelen, machteloos aan de zijlijn staan omdat ze heeft besloten niet meer te willen.
Ja dat gevoel heb ik ook al maanden hoor dus wees niet bang dat je de enige bent.
Maar probeer wel je eigen leven op te pakken hoe klote dat ook lijkt.
Mij heeft het geholpen een beetje om heel veel te lezen.
Ook spirituele boeken en boeken waarin je tot zelfkennis komt.
Dat je probeerd te begrijpen waarom dingen fout gingen.
En dat ook accepteren.
Want dan leer je er pas van.
Zelfs al zou je je ex weer tegenkomen zal je dan een andere houding kunnen geven naar haar.
Begripvoller en zonder boosheid en onmacht.
Ze zal versteld staan van hoe een mens kan veranderen en leren.
Dus het lijkt mij idd liefdesverdriet.
En als je daar aan twijfelt of jezelf in de knoop voelt zitten probeer dan hulp te zoeken.
Heb ik ook gedaan hoor en ik schaam mij er niet voor.
Sommige dingen kan een mens gewoon niet alleen wanneer er zulke heftige dingen op je pad komen.
En een professional kan daar door heen komen.
Die ziet je punten waar je aandacht aan schenken moet.
Ik heb echt heel diep moeten vallen en zag niets meer zitten.
Hunkerde naar mijn ex, of hulp.
Dat werd dus hulp.
Dus als je bang bent voor depressie meld dit je huisarts en overleg.
Laat je er niet onderdoor gaan he.

Heel veel succes en kop op.
Stapper

Gewoon accepteren...je weet dat het weer overgaat. Het ging toch ook beter. Nou die dagen gaan ook weer voor je komen. Dat je af en toe een zware teruggang hebt....hoort er allemaal bij.
De eenzaamheid is ook iets waar je aan met wennen.
Komt allemaal goed. Leven is te kostbaar.
Liefs Juulte